Η επιχείρηση κλίματος προσμονής στο λαό από τις «μπίζνες» του κεφαλαίου συνεχίστηκε και χτες, μετά από τη συνάντηση του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά με τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Dow Chemical Company, Andrew Liveris και το Γενικό Διευθυντή της IBM Ευρώπης, Rich Hume, και τις ανακοινώσεις που την ακολούθησαν. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε παρουσία και άλλων ηγετικών στελεχών των δύο εταιρειών, καθώς και του υφυπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, Νότη Μηταράκη.

Οι δύο εταιρείες ανακοίνωσαν τη συνεργασία τους για δημιουργία κέντρου παροχής υπηρεσιών στον τομέα των πληροφοριακών συστημάτων στην Ελλάδα εντός του 2014. Ο Ν. Μηταράκης έσπευσε να προπαγανδίσει ότι η επένδυση θα δημιουργήσει «ένα σημαντικό αριθμό ποιοτικών θέσεων εργασίας στη χώρα μας». Ωστόσο τόσο ο ίδιος όσο και οι επικεφαλής των δύο πολυεθνικών, αν και ρωτήθηκαν σχετικά, απέφυγαν επιμελώς να πουν συγκεκριμένα πόσες θα είναι αυτές οι θέσεις, πολύ περισσότερο βέβαια απέφυγαν να πουν έστω και μία λέξη για τις εργασιακές σχέσεις που θα τις διέπουν.

Βέβαια και οι τρεις τους δεν παρέλειψαν να εξάρουν το «φιλοεπενδυτικό περιβάλλον» που δημιουργείται στην Ελλάδα για μια σειρά λόγους. Ενδεικτικά, ο Ν. Μηταράκης υποστήριξε ότι υπάρχει «συστηματική ροή ξένων επενδύσεων», «ενδιαφέρον ξένων μεγάλων εταιρειών» να έρθουν στην Ελλάδα «λόγω του υψηλού επιπέδου της μόρφωσης των νέων παιδιών (...) στελέχη τα οποία μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της διεθνούς οικονομίας».

Ο A. Liveris της Dow Chemical σημείωσε: «Εχουμε εργαστεί πολύ στενά με την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Σαμαρά (...) μεγάλες εταιρείες αναγνωρίζουν τα ταλέντα της Ελλάδας και των ανθρώπων της (...) δημιουργείται ένα περιβάλλον υπέρ των επιχειρήσεων, υπέρ της αγοράς».

Και ο R. Hume της IBM: «Κι εμείς βλέπουμε επίσης πολύ ταλέντο κι ευκαιρίες εδώ (...) γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια μεγάλη δεξαμενή ταλέντων εδώ και ψάχνουμε για ευκαιρίες σαν κι αυτή με ένα μεγάλο εταίρο, την Dow, για να επεκτείνουμε την πρόσβασή μας στην αγορά σας».

Στην πραγματικότητα, το περιβόητο «φιλοεπενδυτικό περιβάλλον» που δημιουργούν για τα μονοπώλια η κυβέρνηση και η ΕΕ, πατώντας και πάνω στα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας, στηρίζεται στις συνεχείς εισφοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις (βλ. «περιβάλλον υπέρ των επιχειρήσεων, υπέρ της αγοράς»), στην εξασφάλιση πάμφθηνου και δίχως δικαιώματα εργατικού δυναμικού, με υψηλή ειδίκευση (εξ ου και οι τόσες αναφορές στη «μεγάλη δεξαμενή ταλέντων»)...