...Στο μέσον της παρτίδας, η ύπαρξη ανόμοιων Α δίνει το έναυσμα για επίθεση, καθώς ο Α που είναι καλύτερα τοποθετημένος δεν μπορεί να αλλαχθεί από τον ομότιτλό του, αφού κινούνται σε διαφορετικού χρώματος τετράγωνα. Συνεπώς, η πλευρά που επιτίθεται διαθέτει ένα επιπλέον κομμάτι στην επίθεση.

Ας δούμε την παρτίδα από την αρχή και συνεχίζουμε την ανάλυση.

Βέρα Ρ. - Γρίβας Ε. (Ολλανδική Αμυνα)

Λένινγκραντ 1989 1. δ4 ζ5 2. Ιγ3 δ5 3. Αη5 γ6 4. ε3 η6 5. θ4 Αη7 6. Ιζ3 Ιζ6 7. Αδ3 Αε6 8. Ιε2 Είναι φανερό ότι ο λευκός Ιγ3 δε συμμετείχε στις εξελίξεις και συνεπώς αναζητά ένα καλύτερο τετράγωνο, το ζ4, ενώ παράλληλα θα στοχεύσει την προώθηση θ5. Βέβαια, τα μαύρα διαθέτουν συμπαγή άμυνα και το τετράγωνο ε4, συνεπώς οι δυνατότητες φαίνονται μοιρασμένες σε μια θέση που λόγω της σταθεροποιημένης πιονοδομής δύσκολα θα «αλλάξει» 8... Αζ7 9. Ιζ4 Ιβδ7 10. θ5 Ιε4! 11. θη6 θη6 12. Πθ8 Αθ8 13. Ρε2 Ιη5. Η συνέχεια με 13... Ιζ8;! 14. Βθ1 Αζ6 15. Αθ6 Ιε6 16. η4! έδωσε την πρωτοβουλία στα λευκά στην παρτίδα Κοβάτσεβιτς - Κρίστιανσεν, Φιλιππούπολη 1983. Ομως τα μαύρα είχαν 13... Αζ6! 14. Αζ6 εζ6 15. Βθ1 Ρε7! (καλό δεν ήταν 15.... Βε7; 16. Βθ6 Ιζ8 17. γ3 με υπεροχή του λευκού) 16. Βθ6 Βθ8 17. Πθ1 Βθ6 18. Πθ6 η5!; 19. Ιθ5 Πη8 20. Πθ7 Ρζ8, με ισότητα 14. Ιη5 Αζ6 15. Ιζ7 (Ακίνδυνο θα ήταν το 15. Ιηε6 Ββ8 16. Βθ1 Αε6 17. Ιε6 Ρζ7 18. Ιζ4 Βθ8) 15... Ρζ7 16. η4! ε6 17. Βθ1 και οι δυο πλευρές μπορούν να νιώθουν ικανοποιημένες από τη θέση τους. Η παρουσία ανόμοιων Α με φυσιολογικές πιονοδομές καθορίζει τη συνέχεια της παρτίδας. Τα λευκά θα προσπαθήσουν να αναπτύξουν κάποια μορφή επίθεσης στο μαύρο Ρ, με το άνοιγμα των στηλών η και γ (μετά την προώθηση γ4), καθώς η στήλη θ δεν είναι εκμεταλλεύσιμη για κανέναν. Βέβαια, τα μαύρα έχουν κάθε δυνατότητα άμυνας, καθώς τα κομμάτια τους κατέχουν σωστές θέσεις, όμως θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά. 17... Βθ8 18. Βη2 Βη7 19. Πη1 Πη8 20. γ4! Ιβ6! 21. γδ5;! Η συνέχεια 21. β3! θα άφηνε τα μαύρα με περισσότερα προβλήματα ανάπτυξης επιθετικού σχεδίου 21... Ιδ5! Ο ισχυρός Ιζ4 πρέπει να αλλαχθεί, μειώνοντας τη γενική πίεση που ασκούν τα λευκά. 22. Ιδ5 γδ5 23. Πγ1 Αδ8! 24. Βη3 Αβ6 25. Βδ6 Βζ8! (βλέπε διάγραμμα κειμένου) Τα πάντα θα χάνονταν έπειτα από 25... Πδ8;; 26. Πγ7+! 26. Βζ4 Ββ8 27. Βζ3 Ρζ6! 28. Πη1 Ρε7;! Τα μαύρα αρχίζουν και «χάνουν» την αίσθηση της θέσης. Σαν σχέδιο, θα πρέπει να ελέγχουν τη ζωτική διαγώνιο θ2 - β8 και συγχρόνως να αποτρέψουν την είσοδο του Αδ3 στην επίθεση (Βη2, Ρδ1, Αε2). Γι' αυτό έπρεπε να συνεχίσουν με 28... Αγ7! 29. Βη2 Ρε7 30. Ρδ1 Βζ8 31. Αε2 Βη7 με ίσες δυνατότητες. 29. Βη2 Ρζ7 30. Ρδ1 ζη4;; Ακατανόητη κίνηση, που αναδεικνύει πλέον τη δύναμη του Αδ3. Υποχρεωτικό ήταν το 30... Βζ8 31. Αε2 Βη7. 31. Βη4 Βθ2; Τώρα τα λευκά επιτυγχάνουν στην επίθεσή τους 32. Βζ3+! Ρε7 33. Πθ1! Ββ8 34. Πθ7+ Ρδ6 35. Αβ5! Και οι απειλές ματ του λευκού δεν μπορούν να αποτραπούν (36. Πδ7 ή 36. Βζ4).