Οι γονείς αναζητούν σε πίνακες ανακοινώσεων τις περιγραφές των πτωμάτων που εντοπίζονται...

Στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι η παράδοση της ακτοπλοΐας στο μεγάλο κεφάλαιο είναι καταστροφική για την ανθρώπινη ασφάλεια έρχονται στο φως της δημοσιότητας, όσο περνούν οι μέρες από το ξημέρωμα της 16ης Απρίλη. Τότε που το επιβατηγό πλοίο «Σεουόλ» βυθίστηκε δυο περίπου ώρες πριν οι 475 επιβάτες (στη συντριπτική τους πλειοψηφία παιδιά 16-17 ετών) φτάσουν στο νησί Τζεζού, 450 χιλιόμετρα από τη Σεούλ.

Μετά τον προβληματισμό σχετικά με το πόσο επιβάρυνε την ασφαλή πλοήγηση η ανακαίνιση που είχε γίνει πριν δυο χρόνια στο «Σεουόλ» για να προστεθεί ένα ακόμα κατάστρωμα και πολλές καμπίνες, ερωτήματα δημιουργούνται τώρα και για την επαρκή εκπαίδευση του πληρώματος σε θέματα ασφαλείας.

Κορεατικές εφημερίδες (όπως οι «Τάιμς της Κορέας») έγραφαν χτες ότι η πλοιοκτήτρια εταιρεία ξόδεψε πέρσι μόνο 540.000 γουόν (περίπου 375 ευρώ) για τη σχετική εκπαίδευση του συνόλου των ναυτεργατών, ποσό που θεωρείται ιδιαίτερα χαμηλό. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο ιδιοκτήτης της πλοιοκτήτριας εταιρείας αξιοποιούσε τη θρησκευτική οργάνωση που είχε ιδρύσει για να «αντλεί» από αυτή φτηνά εργατικά χέρια, απασχολώντας τα μέλη της σε συνθήκες πολύ άσχημες. Πρώην μέλος της οργάνωσης φέρεται να δηλώνει ότι «δούλευαν πάρα πολλές ώρες, με μόλις το 1/10 του μισθού του μέσου εργάτη».

Ιαπωνική εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας (η «Γιομιούρι») έγραφε πριν δυο μέρες ότι «υπάρχουν υποψίες πως τη στιγμή του ατυχήματος το πλοίο μπορεί να μετέφερε φορτίο μεγαλύτερο από αυτό που είχε δηλωθεί πριν την αναχώρησή του. Μερικά μέλη του πληρώματος είπαν στους ερευνητές ότι δεν είχαν εκπαιδευτεί ώστε να εγγυηθούν την ασφάλεια των επιβατών σε έκτακτη περίπτωση...».

Αντίστοιχα στοιχεία δημοσιεύουν και διεθνή ΜΜΕ που ανατρέχουν καθημερινά σε νοτιοκορεατικά μέσα ή έχουν ανταποκριτές στη Νότια Κορέα. Η γαλλική «Λε Μοντ» (Le Monde) έγραφε ότι ο καπετάνιος δούλευε με «επισφαλή σύμβαση όπως και άλλα μέλη του πληρώματος», όπως και ότι «ο εφοπλιστής πίεζε πάντα για να πηγαίνουν πιο γρήγορα».

Στο μεταξύ, η οργή για το χαμό των δικών τους ανθρώπων και η καθημερινή αγωνία για το αν θα μπορέσουν τουλάχιστον να τους κηδέψουν, έκανε πολλούς από τους γονείς των μαθητών επιβατών να στραφούν χτες με αγανάκτηση στους εκπροσώπους της ακτοφυλακής και των επικεφαλής των ερευνών, κατηγορώντας τους για ελλείψεις και καθυστερήσεις στην επιχείρηση διάσωσης.

Τις τελευταίες μέρες, οι δύτες έχουν καταφέρει να μπουν στις καμπίνες των επιβατών, αντικρίζοντας σε αρκετές στοιβαγμένα κατά δεκάδες τα πτώματα εφήβων μαθητών που φόρεσαν τα σωσίβιά τους, αλλά δεν μπόρεσαν ποτέ να βγουν έξω.

Χτες, τα ρεπορτάζ ανέφεραν ότι τα σωστικά συνεργεία έδιναν μάχη με το χρόνο για να προλάβουν μια καταιγίδα που αναμενόταν να πλήξει την περιοχή. Στόχος τους να ανασύρουν όλα τα πτώματα των πάνω από 110 αγνοουμένων, ώστε οι γονείς να μπορέσουν τουλάχιστον να θρηνήσουν πάνω από τα άψυχα κορμιά των παιδιών τους, αφού η εφοπλιστική ασυδοσία δεν τους επέτρεψε να γυρίσουν στα σπίτια τους σώα, από μια σχολική εκδρομή που είχαν πάει για να διασκεδάσουν.