Πολλά γράφονται και λέγονται, τις μέρες αυτές, για τις πρόσφατες ιταλικές εκλογές και, ιδιαίτερα, την ανάδειξη του Σ. Μπερλουσκόνι σε πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας, σκόπιμο είναι να θυμίσουμε τα παρακάτω:
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έβαλε τα θεμέλια της οικονομικής αυτοκρατορίας του στη δεκαετία του 1980, όταν πρωθυπουργός της Ιταλίας ήταν ο αρχηγός του σοσιαλιστικού κόμματος, Μπετίνο Κράξι, με τη στήριξη των χριστιανοδημοκρατών. Την ίδια περίπου περίοδο οι εγχώριοι ομοϊδεάτες του Κράξι μιλούσαν για «νέα τζάκια». Τότε, ο Σ. Μπερλουσκόνι ήταν υποστηριχτής του Κράξι και ο τελευταίος τον «αντάμειψε», με την παραχώρηση μιας σειράς αδειών τηλεοπτικών καναλιών και ραδιοφωνικών σταθμών. Λίγα χρόνια αργότερα, η επιχείρηση «καθαρά χέρια» αποκάλυπτε σωρεία «διαπλοκών», περίεργων διαδρομών, φακελάκια και χαριστικές πράξεις, αλλά η μόνη ουσιαστική συνέπειά της ήταν το «καθάρισμα» του δρόμου, για την πολιτική ανάδειξη του Μπερλουσκόνι. Ο τελευταίος, παρ' ότι κατηγορούμενος, μεγάλωνε συνεχώς την αυτοκρατορία του, τόσο γενικά όσο και ειδικά στο χώρο των ΜΜΕ και το 1996 αναδείχνεται πρωθυπουργός. Η τότε πρωθυπουργία του κράτησε μόνο εφτά μήνες, αλλά επανήλθε δριμύτερος, αφού προηγήθηκε η «κεντροαριστερά», για να αφοπλίσει ακόμη περισσότερο το λαϊκό κίνημα και να του ανοίξει διάπλατα την πόρτα της κυβερνητικής εξουσίας.