«Για να βγούμε από την κρίση θα πρέπει η ελληνική οικονομία να περάσει σε αναπτυξιακούς ρυθμούς. Αλλά ανάπτυξη χωρίς ισχυρή ιδιωτική οικονομία και αυξημένη επιχειρηματική δραστηριότητα δεν υπάρχει. Που όμως επίσης δεν υπάρχουν χωρίς επαρκή χρηματοδοτική ρευστότητα. Αυτήν ακριβώς την προϋπόθεση διασφαλίζει η επιτυχής προσφυγή της χώρας στις αγορές. Εκείνο που πλέον χρειάζεται είναι σύνεση και σχέδιο. Η σύνεση είναι απαραίτητη προκειμένου να μην αναβιώσουν συνήθειες και πρακτικές που μας έφεραν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Και το σχέδιο είναι επιβεβλημένο, γιατί η νέα Ελλάδα θα πρέπει να κτιστεί πάνω σε γερά και σταθερά θεμέλια» («Εθνος» 11/4/2014). Οι αστοί, στοχοπροσηλωμένα, απαιτούν από το κράτος να τους εξασφαλίσει κεφάλαια για επενδύσεις. Επιμένουν ότι πρέπει να ξεχαστούν τα εργασιακά και άλλα δικαιώματα και κατακτήσεις που καταργήθηκαν με μοχλό τα μνημόνια (αυτό εννοούν με το «να μην αναβιώσουν συνήθειες και πρακτικές που μας έφεραν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας»). Θέλουν σχέδιο ανάπτυξης, δηλαδή καθορισμό τομέων οικονομίας για επενδύσεις και κάθε είδους διευκόλυνση για γοργή και μεγάλη κερδοφορία. Για το λαό, κανένα ψίχουλο σε εξαθλιωμένους σαν το λεγόμενο «κοινωνικό μέρισμα»... Δεν υπάρχουν «γερά καπιταλιστικά θεμέλια» που να μπορούν να αποφύγουν τα ρίχτερ μιας επόμενης κρίσης.