Προσποιούμενος τον θλιμμένο, ο Αλ. Τσίπρας διαμαρτυρήθηκε - προχτές το βράδυ, στο πλαίσιο της διακαναλικής του συνέντευξης - ότι για το ΚΚΕ εχθρός δεν είναι ο ταξικός αντίπαλος αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ!!!

Ομως, ταξικός αντίπαλος των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων δεν είναι μόνο ή κυρίως το αστικό πολιτικό σύστημα, η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οι πολιτικοί υπάλληλοι με τις μίζες, τα σκάνδαλα και τη διαφθορά τους. Ταξικός αντίπαλος είναι πάνω απ' όλα το κεφάλαιο, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, τα αφεντικά, η εργοδοσία. Ταξικός αντίπαλος είναι ο ΣΕΒ, οι ακτοπλόοι, οι φαρμακοβιομήχανοι κ.ά. με τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ συνομιλεί και ταυτίζεται σε μια σειρά από θέματα. Η στάση, λοιπόν, κάθε κόμματος απέναντι σε αυτόν τον ταξικό αντίπαλο είναι που καθορίζει τον πολιτικό του χαρακτήρα, ανεξάρτητα τι λέει το ίδιο για τον εαυτό του. Γι' αυτό ακριβώς, λοιπόν, το ΚΚΕ ασκεί πολιτική κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί είναι κόμμα που με την πολιτική του επιδιώκει να στηρίξει το κεφάλαιο, του υπόσχεται πιο γρήγορη ανάκαμψη των κερδών του, ρευστότητα από τις τράπεζες, αναδιαπραγμάτευση στο πλαίσιο της ΕΕ. Πολύ περισσότερο, όμως, γιατί η πολιτική του είναι και ναρκωτικό για τους εργαζόμενους όταν τους υπόσχεται ότι εάν αλλάξει το μείγμα της διαχείρισης, στηριχθεί η ανάκαμψη, θα σταματήσει και η λιτότητα. Γιατί πολύ απλά βάζει τους εργαζόμενους να βρεθούν στο ίδιο μετερίζι με τον ταξικό τους αντίπαλο...