Η επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού για βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους για τους λαούς ενεργειακούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή, για απόκτηση «διακριτής θέσης στην ενεργειακή σκακιέρα», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Ενέργειας Γ. Μανιάτης, επιβεβαιώθηκε στο διήμερο διεθνές συνέδριο «Athens Energy Forum» που ολοκληρώθηκε χτες στην Αθήνα.

Υπενθυμίζουμε ότι την πρώτη μέρα του συνεδρίου ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλος εξέφρασε εμμέσως τις ανησυχίες της ελληνικής αστικής τάξης για τις παρεμβάσεις της ΕΕ για «πάγωμα» του αγωγού μεταφοράς ρωσικού αερίου «South Stream» (τη στιγμή που τα εγχώρια μονοπώλια προσβλέπουν σε τμήματα του κατασκευαστικού έργου, αλλά και σε προμήθεια φτηνότερου αερίου).

Στο πλαίσιο του «ενεργειακού χαρτιού», που προσπαθεί να παίξει η ελληνική αστική τάξη, ο Γ. Μανιάτης σημείωσε ότι το μνημόνιο ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ για την από κοινού αξιοποίηση των όποιων ενεργειακών αποθεμάτων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου «σε μια ταραγμένη περιοχή μπορεί να αποτελέσει νέα πηγή ασφάλειας και ενεργειακής τροφοδοσίας της ΕΕ», ζητώντας παράλληλα χρηματοδότηση από την ΕΕ των αγωγών που διασφαλίζουν «εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας» για το σύνολο της ΕΕ.

Δεδομένων των παγκόσμιων εξελίξεων, πρόσθεσε, η Ευρώπη «χρειάζεται να αναλάβει δράση για να κατοχυρώσει το ενεργειακό της μέλλον και να προστατεύσει τα ζωτικά ενεργειακά της συμφέροντα. Χρειάζεται να εντείνει τις προσπάθειές της για τη χάραξη μιας αποτελεσματικής εξωτερικής ενεργειακής πολιτικής, εμβαθύνοντας τις εταιρικές της σχέσεις με τις κυριότερες χώρες προμήθειας, διαμετακόμισης και κατανάλωσης, και να υλοποιήσει τις μείζονος σημασίας υποδομές που έχουν χαρακτηριστεί ως "Εργα Κοινού Ενδιαφέροντος" για την ασφάλεια του ενεργειακού της εφοδιασμού».

Στην εκδήλωση παρευρέθηκε και μίλησε ως εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ ο υφυπουργός για ενεργειακά ζητήματα Amos Hochstein, εκφράζοντας την ετοιμότητα των ΗΠΑ να καλύψουν οποιοδήποτε κενό στον ενεργειακό εφοδιασμό της ΕΕ εξαιτίας της κρίσης στην Ουκρανία, αλλά και τη στήριξη σε κάθε ενεργειακό έργο που συμβάλλει στην «ενεργειακή ασφάλεια» της Ευρώπης. Σε αυτό το πλαίσιο ζήτησε τη δημιουργία υποδομών ικανών να δεχτούν υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις ΗΠΑ και έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία του αγωγού φυσικού αερίου ΤΑΡ για τη μείωση της εξάρτησης των χωρών της Νότιας Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Ο F. Barbaso, αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Ενέργειας της Κομισιόν, επισήμανε τη σύγκλιση απόψεων μεταξύ ΕΕ - ΗΠΑ για την «ενεργειακή ασφάλεια» στην Ευρώπη, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι μιλούν «με μια φωνή» για το ζήτημα. Περιγράφοντας τη στρατηγική της ΕΕ χαρακτήρισε ως κρίσιμα ζητήματα την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς Ενέργειας, την προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών, την εξοικονόμηση Ενέργειας και τη διαφοροποίηση των πηγών και οδών εφοδιασμού.

Για τη σημασία του «Eastmed» - του αγωγού που σχεδιάζεται να τροφοδοτεί την ΕΕ με τα ενεργειακά αποθέματα της θαλάσσιας περιοχής της Κύπρου και του Ισραήλ - μίλησε ο Δ. Μανώλης, εκπρόσωπος της ΔΕΠΑ. Οπως είπε, σκοπός της εταιρείας είναι η ανάληψη ηγετικής θέσης στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και αναλύοντας τα επόμενα βήματα της ΔΕΠΑ προς αυτήν την κατεύθυνση ανέφερε τη δημιουργία κοινής ομάδας εργασίας, για την ανάλυση προοπτικών εκμετάλλευσης των αποθεμάτων από τη «Λεκάνη της Λεβαντίνης», τη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου, Ισραήλ και Συρίας.

Στα «σημαντικά οικονομικά οφέλη» που προκύπτουν για το Ελληνικό Δημόσιο, από το «άνοιγμα» της ενεργειακής αγοράς και ειδικά των υδρογονανθράκων, αναφέρθηκε ο Μ. Ρήγας, διευθύνων σύμβουλος της «Energean Oil & Gas» τονίζοντας ωστόσο ότι θα πρέπει να διασφαλιστεί πως «η αγορά υδρογονανθράκων στην Ελλάδα (...) δε θα κλείσει ξανά στο μέλλον» καθώς «ο ανταγωνισμός από γειτονικές χώρες είναι μεγάλος...».

Σε κάθε περίπτωση, όπως επιβεβαιώνουν και οι δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία, τον κατεξοχήν «ενεργειακό κόμβο» της Ευρώπης, σε συνθήκες καπιταλισμού και όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στοιχεία όπως η σημαντική γεωστρατηγική θέση μιας χώρας και ο ορυκτός της πλούτος, από «ευλογία» γίνονται κατάρα για το λαό...