Πατώντας πάνω σε οπωσδήποτε υπαρκτές ανάγκες, στήνονται «κοινωνικά» φαρμακεία, ιατρεία, παντοπωλεία, διοργανώνονται συσσίτια, πολλές φορές μάλιστα με χρήμα που προέρχεται από τη φορολόγηση και τα τέλη που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα. Χαρακτηριστικά, η δημοτική αρχή της Αθήνας υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με τέσσερις ΜΚΟ προς υλοποίηση προγράμματος χρηματοδοτούμενου από εθνικά και ευρωενωσιακά κονδύλια συνολικού προϋπολογισμού 952.000 ευρώ, για λειτουργία «κέντρου ημέρας», υπνωτηρίου, σίτισης, «κέντρου διαμεσολάβησης», κοινωνικού φαρμακείου.

Θυμίζουμε, επίσης, ότι με τις ευλογίες δημοτικών αρχών και παρατάξεων που πρόσκεινται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, πολλές ΜΚΟ ανέλαβαν δράσεις Υγείας - Πρόνοιας, όπως: Εμβολιασμούς παιδιών στη Νέα Ιωνία, «Βοήθεια στο Σπίτι» κ.ά. ως αποτέλεσμα της έλλειψης ή συρρίκνωσης και κατάργησης δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Και παίρνουν και κοινοτική επιδότηση γι' αυτό...

Παραπέρα, σε ένα άλλο παράδειγμα, ακριβώς στην πολιτική μετακύλισης βαρών από την ευθύνη του κράτους, η κυβέρνηση προχωρώντας τη διαβόητη ψυχιατρική μεταρρύθμιση, ουσιαστικά το κλείσιμο των δημόσιων ψυχιατρικών νοσοκομείων, εμπορευματοποιεί τις υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας με εκχώρηση των δομών σε ΜΚΟ και αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες.

Τέλος, ΜΚΟ αξιοποιήθηκαν για να διευρυνθούν οι ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, για το σπάσιμο των ΣΣΕ, την εμπέδωση σύγχρονων μοντέλων δουλειάς. Με νόμο ανατέθηκε σε ΜΚΟ η υλοποίηση προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας με 5μηνη απασχόληση σε δήμους για 625 ευρώ το μήνα, αξιοποιώντας την ανάγκη χιλιάδων ανέργων για δουλειά. Για τη «μεσολάβησή» τους έπαιρναν «προμήθεια» το 5% της μισθολογικής δαπάνης. Υπολογίζεται ότι στη διαδικασία ενεπλάκησαν 700 ΜΚΟ, λαμβάνοντας για τις «υπηρεσίες» τους περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ...