Εγραφε η «Καθημερινή της Κυριακής» 2/2/2014: «Σύμφωνα με ένα συνολικότερο δείκτη στην έκθεση του ΔΝΤ, που παρουσιάστηκε στις 28 Ιανουαρίου στις Βρυξέλλες, η αύξηση του ΑΕΠ κατά μία ποσοστιαία μονάδα μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ανεργίας κατά μισή ποσοστιαία μονάδα. Στην Ελλάδα, λόγω και των διαφορετικών οικονομικών μεγεθών, η αύξηση του ΑΕΠ κατά μία ποσοστιαία μονάδα μπορεί να συμβάλει στη μείωση του ποσοστού ανεργίας κατά 0,3%. Εάν ισχύει αυτό κι εφόσον υλοποιηθεί η δέσμευση Σαμαρά για ενεργοποίηση των χρηματοδοτούμενων, από το ΕΣΠΑ, προγραμμάτων απασχόλησης, από τους 100.000 άνεργους που θα ενταχθούν σε κάποια από τις δράσεις (κοινωφελή προγράμματα σε δήμους, επιδότηση επιχειρηματικότητας νέων, επιδοτήσεις θέσεων απασχόλησης για δημιουργία θέσεων σε επιχειρήσεις) μπορούν να παραμείνουν με μία μεγάλη χρονική σταθερότητα στην αγορά εργασίας περίπου 25.000 άτομα (...) και μετά τη λήξη του προγράμματος». Αρα τα πολυδιαφημισμένα κυβερνητικά προγράμματα ούτε ασπιρίνες δεν είναι. Να γιατί λέμε ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας όποια ανάπτυξη και να 'χει. Πάλη, επομένως, για μέτρα προστασίας των ανέργων ως έσχατο μέσο άμυνας. Η ανεργία θα καταργηθεί οριστικά μόνο με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τον κεντρικό σχεδιασμό, τον εργατικό έλεγχο.