Σύμφωνα με όσα είπε ο Κ. Αρβανιτόπουλος, οι θεματικοί πυλώνες στους οποίους κατατάσσονται οι προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας είναι:

- «Διασφάλιση της ποιότητας σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και κατάρτισης και σε όλους τους συντελεστές της εκπαιδευτικής διαδικασίας». Με τον όρο «διασφάλιση ποιότητας» η ΕΕ παραπέμπει στην αξιολόγηση, τον έλεγχο του κατά πόσο η εκπαίδευση ταυτίζει τους στόχους της με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, την παρακολούθηση της εφαρμογής της συγκεκριμένης αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.

- «Αποτελεσματική και καινοτόμος εκπαίδευση και κατάρτιση». Η «καινοτομία» είναι όρος περισσότερο επιχειρηματικός παρά εκπαιδευτικός και συνδέεται με την παραγωγή γνώσης που θα γίνεται εμπορεύσιμο αγαθό, ενώ η κυβέρνηση έχει κάνει σαφές πως σχεδιάζει μια κατάρτιση πλήρως εναρμονισμένη με τις ανάγκες των επιχειρήσεων.

- «Κοινωνική συνοχή», δηλαδή η προσπάθεια με μαστίγιο και καρότο να συμβιβαστούν τα εκατομμύρια των ανέργων και κακοπληρωμένων με την πολιτική της ΕΕ της φτώχειας, να μην την αμφισβητήσουν και σταθούν απέναντί της.

- «Νεολαία, Πολιτισμός κι επιχειρηματικότητα, καθώς και διεύρυνση κι εμβάθυνση του διαρθρωμένου διαλόγου για τους νέους». Στα μέτρα πάντα της ΕΕ, η οποία στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης, παρά τις αυταπάτες που σπέρνουν διάφοροι, προσπαθεί να κάμψει τις αντιδράσεις χειραγωγώντας συνειδήσεις, προσπαθεί να διαχειριστεί τα τεράστια πιεστικά προβλήματα, όπως την εκρηκτική ανεργία, με τους όρους των επιχειρηματιών που είναι κι επίσημοι συνομιλητές της σε θέματα νεολαίας.

«Η Παιδεία της Ευρώπης, όπως και η παιδεία για, αλλά και με, την Ευρώπη, συμβάλλει στην αναζωογόνηση του ίδιου του ενωσιακού ιδεώδους: Στη διάπλαση μιας Ευρώπης ικανής ν' αντιμετωπίζει τις προκλήσεις με όραμα, σχέδιο κι αλληλεγγύη, ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής και κοινωνικής κρίσης όπως η παρούσα», δήλωσε μεταξύ άλλων ο υπουργός Παιδείας, δίνοντας το στίγμα του ιδεολογικού ρόλου που θέλουν να παίξει η εκπαίδευση υπέρ του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος.