Προτείνουν την απονομή του στην επικεφαλής της ΚΕΠΑΑ, Κ. Αστον, και τους πρωθυπουργούς της Σερβίας και του Κοσσόβου
«Οι δύο πρωθυπουργοί», αναφέρεται στην επιστολή, «ήρθαν σε σαφή ρήξη με το παρελθόν και με την εξεύρεση δρόμου προς ένα λαμπρότερο μέλλον απέδειξαν σημαντική αφοσίωση, θάρρος και όραμα. Αξίζουν μία μεγάλη αναγνώριση επειδή ανέλαβαν το ρίσκο της εξεύρεσης λύσης». Σε ό,τι αφορά στην Κ. Αστον προσθέτουν ότι «επέδειξε εξαιρετικές ηγετικές ικανότητες, αφοσίωση και επιμονή στη διαμεσολάβηση για την εξεύρεση λύσης μεταξύ των δύο πλευρών» και παρότι, όπως αναφέρουν, «επίκειται το δύσκολο έργο της εφαρμογής της», εντούτοις η συμφωνία των Βρυξελλών «αποτελεί αδιαμφισβήτητη ένδειξη πραγματικού ιστορικού επιτεύγματος» και «δείχνει ότι το εθνοτικό μίσος μπορεί να ξεπεραστεί και ότι προσηλωμένες και θαρραλέες προσωπικότητες μπορούν να συμφωνήσουν, αν επιδείξουν καλή θέληση και συμβιβασμό και να επιλύσουν φαινομενικά άλυτα προβλήματα».
Ο Χ. Θάτσι, σε μήνυμά του στο Facebook, έγραψε ότι η υποψηφιότητα για το Νόμπελ Ειρήνης ανήκει στους πολίτες του Κοσσόβου, ενώ ο Ι. Ντάτσιτς δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις δε διεξάγονται για την απόκτηση βραβείων.
Οπως επισημαίνει η ΕΕΔΥΕ, σε ανακοίνωσή της, η πρόταση για τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα δεν είναι μια «αθώα» πρόταση, αλλά το «σφράγισμα» μιας «στιγμής» -που διήρκεσε χρόνια- της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στα Βαλκάνια, ενώ ταυτόχρονα σηματοδοτεί και το ξεκίνημα μιας πορείας ενσωμάτωσης στις ευρωατλαντικές δομές τόσο της Σερβίας, όσο και του Κοσσόβου.
Σημειώνεται, επίσης, ότι δεν είναι τυχαίο πως η συγκεκριμένη πρόταση διατυπώνεται τη στιγμή που η ΕΕ συζητά την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας, ενισχύοντας τις δικές της στρατιωτικές δομές με συγκέντρωση των μονοπωλίων της αμυντικής βιομηχανίας των χωρών - μελών της, ώστε να αποκτήσει στη συνέχεια τη δυνατότητα να δημιουργήσει μια σχετικά «αυτόνομη» δομή εντός του ΝΑΤΟ, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί και τα «δικά της» συμφέροντα, όπου χρειαστεί, παρακάμπτοντας τις αντιρρήσεις των άλλων -δηλαδή των ΗΠΑ- συμμάχων της.