Την ίδια ώρα που η Ιρλανδία βγαίνει από το «μνημόνιο», το μέσο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών είχε μειωθεί κατά 14% την περίοδο 2008-2012, σύμφωνα με έκθεση της Γιούροστατ, και το 33% των νοικοκυριών ζει κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας. Για την περίοδο 2011-2014, η κυβέρνηση της Ιρλανδίας προώθησε μέτρα συνολικού ύψους 15 δισ. ευρώ. Τα μέτρα ήταν: Μείωση του βασικού μισθού, μειώσεις των συντάξεων, περικοπές 2,8 δισ. ευρώ στην Κοινωνική Ασφάλιση, περικοπές 25.000 θέσεων εργασίας στο Δημόσιο, δραστική μείωση των δαπανών σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια (μείωσε τις δημόσιες δαπάνες κατά 7 δισ.), αυξήσεις της φορολογίας του εισοδήματος της τάξης των 1,9 δισ. ευρώ, επιβολή φόρου στα ακίνητα. Αλλά και το Γενάρη του 2013, στο όνομα της αναδιάρθρωσης του χρέους, επέβαλε και πρόσθετα μέτρα όπως: νέες περικοπές 1 δισ. ευρώ σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου για την περίοδο 2013-2015. Αύξηση του ΦΠΑ στο 23%, φόρο «τοπικών υπηρεσιών» (θα τον εφαρμόζουν τα τοπικά κρατικά όργανα), νέες περικοπές δημόσιων δαπανών, νέο φόρο για τα ακίνητα. Μόνο η φορολογία του κεφαλαίου παραμένει αμετάβλητη πάνω από μία δεκαετία και είναι στο 12,5%.