***

***

Πέραν τούτου βεβαίως, υπάρχει αυτό καθ' αυτό το θέμα της επίσκεψης του Πάπα. Σε ό,τι μας αφορά έρθει - δεν έρθει ο Πάπας, το ίδιο και το αυτό μας κάνει.

Εντούτοις, το κλίμα που καλλιεργείται ένεκα της επίσκεψης έχει πολύ ενδιαφέρον. Κυρίως έχει ενδιαφέρον η ενατένιση των προετοιμασιών της ορθόδοξης ελληνικής εκκλησίας, σχετικά με τον τρόπο που θα υποδεχτεί τον Ποντίφικα και κυρίως σχετικά με τον τρόπο που η ελληνική εκκλησία θα θέσει τον Πάπα ενώπιον των «εγκληματικών πράξεων του ρωμαιοκαθολικισμού έναντι της ορθοδοξίας», όπως αναφέρουν οι διαρροές που εκπορεύονται από την Αρχιεπισκοπή.

Για να γίνουμε, δε, πιο συγκεκριμένοι, το συγκινητικότερο που προκύπτει εξ όσων ακούμε για το τι θα πει και πώς θα τα «ψάλλει» ο κ. Χριστόδουλος στον Πάπα, είναι ότι βλέπουμε να εφαρμόζεται απαρέγκλιτα εκείνη η γνωστή αρχή του Ιησού: «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω», έλεγε ο ιδρυτής του χριστιανισμού στους μαθητές του. Αλλά οι μαθητές του μάλλον θα είχαν αλλού το νου τους, μάλλον θα... σπούδαζαν εκείνο τον καιρό και δεν κατάλαβαν, όπως είπε - και θα το θυμάστε - ο κ. Χριστόδουλος για την περίοδο της Χούντας... Διάβαζε, λέει, και δεν είχε καταλάβει τι γινόταν στην Ελλάδα τότε...

***

Για παράδειγμα, θυμόμαστε, ότι ο φορέας δεσποτείας που εκπροσωπεί ο κ. Χριστόδουλος φέρει στις ιστορικές αποσκευές του το άγος των γκρεμισμένων μνημείων και των ανελέητων διωγμών κατά των «ειδωλολατρών Ελλήνων» της εποχής του Βυζαντίου. Κάποιοι θα πουν ότι αυτά δε συγκρίνονται με τα εγκλήματα των σταυροφοριών και του Πάπα. Θα πουν ακόμα ότι δε συγκρίνονται με τις «ευλογίες» της καθολικής εκκλησίας υπέρ της καταστροφής των πολιτισμών της Λατινικής Αμερικής.

Ειλικρινά δεν έχουμε κανένα λόγο να εμπλακούμε μαζί τους στα ζύγια για το ποιος είναι πιο υπόλογος ιστορικά. Ετούτοι ή εκείνοι. Αλλά διατηρούμε την απορία: Σύμφωνοι να ζητήσει συγνώμη ο Πάπας για τα δικά του εγκλήματα, αλλά οι δικοί μας θα ζητήσουν και για τα δικά τους;

Συνοπτικά έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

• Με αφορμή την αναφορά μας στις ευλογημένες από το ρωμαιοκαθολικισμό σταυροφορίες, θυμίζουμε ότι (και) ο κ. Χριστόδουλος είναι ο κληρονόμος μιας «παράδοσης» που συνέδεσε τη διαδρομή της με το συμβιβασμό και με το ραγιαδισμό έναντι της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Εκτός αν ο αρχιεπίσκοπος δε γνωρίζει το ρόλο των «ανθενωτικών» στην Αλωση της Πόλης και δεν έχει ακούσει τίποτα για το ρόλο του πατριάρχη Γεννάδιου - Σχολάριου για την επικράτηση και επιβολή του Μωάμεθ του Πορθητή, ώστε να μην πέσει η Πόλη στους Δυτικούς. Ηταν τέτοιο το μίσος, που οι δικοί «μας» θεωρούσαν κάλλιο να πέσει το Βυζάντιο στους Τούρκους παρά στους καθολικούς. Και έπεσε. Για 400 χρόνια. Αλήθεια, για αυτό το ιστορικό της «κειμήλιο» είναι περήφανη η ορθοδοξία;

• Οτι επίσης ο Πάπας και ο καθολικισμός αποτέλεσαν πάντα τη «θεϊκή» εμπροσθοφυλακή των ισχυρών και των δυνατών έναντι των φτωχών και των αδυνάτων είναι γνωστό κι αυτό.

Ομως και η από δω πλευρά τι έκανε; `Η μήπως δε γνωρίζει ο κ. Χριστόδουλος ότι τα χρόνια της υποδούλωσης, αλλά και τα μετέπειτα χρόνια, έχουν καταγραφεί ως τα χρόνια που «κοτζαμπάσηδες, πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες κυβερνούσανε τη χώρα»;

• Οτι ο Παπισμός είναι συνδεδεμένος με το κυνήγι μαγισσών κατά των «αιρετικών» και με τις απηνείς διώξεις κάθε ανεξάρτητου πνεύματος, δε θέλει και πολλή συζήτηση. Αλλά μήπως δεν είναι εξίσου αμείλικτη και η ιστορία για τους δικούς «μας» ιεροεξεταστές;

Αμείλικτη, όπως ήταν και για εκείνους τους προκατόχους του κ. Χριστόδουλου που «αφόρισαν» τον Ρήγα Φεραίο. Για εκείνους τους προγόνους του, που αποκαλούσαν τον Παπαφλέσσα «μιαρόν και εξωλέστατον». Για τους άλλους, που αναθεμάτισαν την Επανάσταση του '21.

• Οτι ο Πάπας κουβαλάει στις πλάτες του όλο το σκοτεινό φορτίο μιας ιδεοληψίας που αφόρισε και κυνήγησε κάθε τι το προοδευτικό, είναι πασίδηλο.

Αλλά αυτός ο ολοκληρωτισμός είναι άγνωστος στην ορθόδοξη εκκλησία; Ο κ. Χριστόδουλος θεωρεί ότι η παπική συμπεριφορά έχει μεγάλη διαφορά από τη συμπεριφορά εκείνων που εξέδωσαν την υπ' αριθμό 5688 εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου; Πρόκειται για τον αφορισμό του Ροΐδη. Τα κιτάπια με τους αφορισμούς του Λασκαράτου, με τους «ιερούς» διωγμούς κατά του Γληνού, του Βάρναλη, της Ιμβριώτη, του Καζαντζάκη, «ορθόδοξα» δεν είναι; Η ανακοίνωση της 7ης Μάρτη 2000, με εκείνες τις παραγράφους που έθεσαν υπό τη σκέπη του κ. Χριστόδουλου τους... φιλελεύθερους πυρπολητές βιβλίων έξω από τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, της «ορθοδοξίας» δεν είναι;

• Ο ρόλος της καθολικής εκκλησίας στην περιοχή μας, στα Βαλκάνια, είναι κι αυτός μαύρος. Τόσο μαύρος όσο οι ευλογίες της καθολικής εκκλησίας στους φασίστες Ουστάζι της Κροατίας και τους λοιπούς συνοδοιπόρους του Χίτλερ και του Μουσολίνι. «Μέχρι σήμερα ο Θεός μίλησε με τις Παπικές Εγκυκλίους, με κηρύγματα, με βιβλία διδασκαλιών, με το χριστιανικό τύπο, με τις ιεραποστολές, με τα ηρωικά παραδείγματα των Αγίων... Τώρα ο Θεός αποφάσισε να χρησιμοποιήσει άλλες μεθόδους. Αυτός θα εμπνεύσει το έργο μας, την οικουμενική μας αποστολή! Αυτή δε θα οδηγηθεί από κληρικούς, αλλά από αυθεντικούς στρατιώτες του Χίτλερ. Επιτέλους, με τη βοήθεια πυροβόλων, οπλοπολυβόλων, τανκ και βομβαρδιστικών αεροσκαφών, τα κηρύγματα θα ακουστούν»!!!

Αυτά έλεγαν οι φασίστες Ουστάζι το 1941 υπό τα θυμιατά των καθολικών ιερέων...

***

α) Θα έχει ακούσει ο κ. Χριστόδουλος ότι από εκεί που τώρα αυτός βρίσκεται, πέρασε ο Δαμασκηνός. Δεν μπορεί να μη γνωρίζει ο νυν αρχιεπίσκοπος (πολύ περισσότερο που όπως λέει επικοινωνεί... με το Θεό) ότι ο προκάτοχός του ήταν ο εκλεκτός του Τσολάκογλου στην αρχιεπισκοπή της γερμανοκρατούμενης Αθήνας.

β) Ο Δαμασκηνός ήταν εκείνος που προσφωνούσε τον Τσολάκογλου, λέγοντάς του: «... αποβλέπομεν μετά βαθείας εκτιμήσεως προς την τολμηράν πρωτοβουλίαν, την οποίαν ανελάβατε»!

γ) Ο Δαμασκηνός ήταν εκείνος που όρκισε τις κατοχικές «κυβερνήσεις» των Λογοθετόπουλου και Ράλλη. Ο Δαμασκηνός ήταν εκείνος που ευλογούσε τα βόλια του Σκόμπι.

Για να βοηθήσουμε τη μνήμη του κ. Χριστόδουλου, όλοι αυτοί - τους οποίους «ευλογούσε» ο προκάτοχός του - ήταν οι γερμανοντυμένοι πληρεξούσιοι του Χίτλερ στην Ελλάδα. Αυτό ήταν.

Να του θυμίσουμε κάτι ακόμα του κ. Χριστόδουλου. Μιλάμε για το ρόλο του προηγούμενου από τον Δαμασκηνό. Τον Χρύσανθο. Εκείνος δεν ήταν που χαρακτήριζε τα Τάγματα Ασφαλείας σαν «τελευταία εφεδρεία» (!) του Εθνους, κ. Χριστόδουλε;... `Η μήπως δε γνωρίζετε τι ήταν τα Τάγματα Ασφαλείας;

***

Τέτοια δείγματα που επιβεβαιώνουν θαυμάσια την προσέγγιση του Μαρξ, που εξηγούσε: «Ο χριστιανισμός με τη λατρεία του αφηρημένου ανθρώπου... αποτελεί την πιο κατάλληλη μορφή θρησκείας για μια κοινωνία εμπορευματοπαραγωγών». Την πιο κατάλληλη θρησκεία, δηλαδή, για τον καπιταλισμό και τις αντιδραστικές του πολιτικές εκφάνσεις.

Υπ' αυτό το πρίσμα, ο νυν Πάπας έχει υπηρετήσει ευδοκίμως τούτες τις αντιδραστικές πολιτικές εκφάνσεις του συστήματος. Αλλωστε η υπηρεσία του στον αντικομμουνισμό και στην ανατροπή του σοσιαλισμού είναι παγκοίνως αναγνωρισμένη. Τόσο που εφόσον υπάρχει Αγιος Πέτρος και αν ο Αγιος Πέτρος είναι κι αυτός... με τη μαφία που κυβερνά τώρα τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, τότε, πράγματι, ο Πάπας έχει εξασφαλισμένη θέση στον παράδεισο...

***

Κατόπιν όλων αυτών και μια και μιλάμε για τον Πάπα,

• Δεν είναι ανεξήγητο που μόλις πριν τρία χρόνια ο Πάπας ανακήρυξε άγιο... τον καρδινάλιο Στέπινατς. Πρόκειται για τον άνθρωπο που συνεργάστηκε με τους Κροάτες Ουστάζι και τα γερμανικά Ες-Ες, στέλνοντας στα κρεματόρια περίπου ένα εκατομμύριο Σέρβους.
• Το ίδιο εξηγήσιμες και γνωστές είναι οι δοξολογίες του Βατικανού υπέρ του Μουσολίνι. Αλλωστε, την ίδια εποχή, το 1933, ο Πάπας Πίος ΙΑ` αναγνώριζε και εγκωμίαζε τον Χίτλερ αποκαλώντας τον «Μέγα», ενώ οι επίσκοποι της Γερμανίας εξυμνούσαν τον Χίτλερ και από άμβωνος κήρυτταν: «Ολοι υποστηρίζουμε με σώμα και ψυχή τον Φίρερ» (Νίκος Βαρδιάμπασης, «Ε», 27/1/2000).
• Οσο για το ρόλο της Καθολικής Εκκλησίας στο ναζιστικής έμπνευσης ολοκαύτωμα των Εβραίων, ήρθε το Μάρτη του '98 η ημιεπίσημη «συγνώμη» του Βατικανού για την προ 50ετίας στάση του, που επιβεβαίωσε ότι από τότε που βγήκε (και η «ημιεπίσημη» συγνώμη), χάθηκε το φιλότιμο.

***

Παρεμπιπτόντως πρέπει να σημειώσουμε κάτι που έχει σημειωθεί επανειλημμένως από το «Ρ»:

Η ιστορία δεν παίρνει ούτε από... ξόρκια, ούτε από λιτανείες. Γνωρίζει ποιοι έχουν στις αποσκευές τους τις Ιερές Εξετάσεις, τους καταλόγους με τα απαγορευμένα βιβλία (INDEX), την AUTO DE FE (θάνατος των «αιρετικών» διά της πυράς), τις σταυροφορίες, τους πολέμους κατά των «απίστων», για να μιλήσουμε για την από κει πλευρά.

Οσο για την από δω πλευρά, η Ιστορία επίσης γνωρίζει και για τους αφορισμούς κατά του Διαφωτισμού, και για την καπηλεία της πίστης των απλών ανθρώπων, γνωρίζει και κρίνει τι κρύβεται πίσω από «αγιοποιήσεις» διαφόρων, όπως ακόμα και του αιμοσταγή τσάρου Νικόλαου! Η Ιστορία γνωρίζει ότι η σύμπραξη των δικών «μας» με κάθε μορφής ολοκληρωτισμό δε σηκώνει «άφεση αμαρτιών» ούτε ισοσκελίζεται με τα εγκλήματα του Παπισμού.

Κατόπιν όλων αυτών, τα χαιρετίσματά μας στον Πάπα, κ. Χριστόδουλε.