«Δεν υπάρχει σωτηρία μέσα στα Μνημόνια», είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου της χτεσινής «Αυγής, το οποίο αναφέρει: «Πλήρης εφαρμογή των Μνημονίων και νέα μέτρα μαζί με νέο Μνημόνιο, νέος υπερδανεισμός και προσχηματική ρύθμιση του χρέους είναι η γραμμή της "όψιμης αντίστασης" Σαμαρά. Ακόμη κι αν πετύχει την κατανόηση των πιστωτών, επισείοντας το φόβο της εκλογικής ανόδου της Αριστεράς, δε θα πετύχει να βγάλει τη χώρα από τη βαθιά κρίση. Εντός της τρόικας δεν υφίσταται προοπτική θετικής διεξόδου».

Το άρθρο έρχεται μία μόλις μέρα μετά την από κοινού με την κυβέρνηση ψήφιση στη Βουλή της τροπολογίας για τη χρηματοδότηση των κομμάτων με αιχμή τη Χρυσή Αυγή. Τροπολογία που προάγει και ενισχύει τον τρομονόμο, ως ένα ακόμη μοχλό κατά του εργατικού, του λαϊκού κινήματος. Και αυτό μπορεί να δικαιολογήσει την επαναφορά με οξύτητα των άσφαιρων πυρών της «ΣΥΡΙΖΑιικης αντιμνημονιακής» ρητορείας, προκειμένου να δείξει ότι αντιπολιτεύεται. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ηδη ο αστικός Τύπος, και οι αστοί στην Ελλάδα έγιναν λάβροι ενάντια στο μνημόνιο και στην τρόικα. Το ίδιο έχει γίνει και με άλλες προτάσεις στο παρελθόν που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως το «κούρεμα» του χρέους. Το έκαναν και η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ περιορίστηκε στο ότι έγινε αργά και δε θα αποδώσει. Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει την αναδιαπραγμάτευση της αποπληρωμής του χρέους μετά από νέο «κούρεμα», η κυβέρνηση επίσης βάζει ζήτημα αναδιαπραγμάτευσης, με επιμήκυνση της αποπληρωμής και μείωση του επιτοκίου που είναι μια μορφή «κουρέματος». Να, λοιπόν, που στην κατεύθυνση των μέτρων στη στρατηγική υπάρχει συμπόρευση. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να επαναφέρει το «μνημόνιο», όταν οι αστοί το έχουν εγκαταλείψει. Ζορίζεται να το παίξει φιλολαϊκή «αντιπολίτευση», έχοντας κάνει ήδη σοβαρά βήματα προσαρμογής, αφού αναγορεύεται ως ο άλλος πόλος του αστικού πολιτικού συστήματος. Που επειδή και σ' αυτό αισθάνεται την ανάσα της «κεντροαριστεράς» να του τρώει ζωτικό χώρο, στο ίδιο άρθρο αναφέρεται: «Ο κυβερνητικός σύμμαχος, το ΠΑΣΟΚ, εξαερούται, χωρίς η νεκροζώντανη Κεντροαριστερά να μπορεί να καλύψει το κενό». Ο λαός πρέπει να βγάλει συμπεράσματα για το ρόλο και το χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ ως έναν από τους μοχλούς διαιώνισης της κυριαρχίας των αστών.