«Σήμερα, ακόμα περισσότερο από χτες, η ζωή απαιτεί να διαμορφωθεί ένα λαϊκό πλειοψηφικό ρεύμα, με κορμό το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, μια συμμαχία των εργατοϋπαλλήλων με τα κινήματα των ΕΒΕ, της αγροτιάς, των γυναικών, της νεολαίας, των διανοουμένων και καλλιτεχνών που αντιστέκονται. Ο κοινός αυτός αγώνας, για να πάρει πίσω η κυβέρνηση τα μέτρα, για να μην πραγματοποιηθεί ο κοινωνικός διάλογος - απάτη, πρέπει να φέρει ταυτόχρονα στην επιφάνεια τις λαϊκές διεκδικήσεις για ένα δημόσιο κοινωνικό σύστημα Ασφάλισης που περιέχει νέα δικαιώματα, τα οποία ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων στον τομέα της συνταξιοδότησης, Υγείας και Πρόνοιας».

Η επισήμανση αυτή του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, («Ριζοσπάστης» 26/4/2001), αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία μετά τον παραπλανητικό κυβερνητικό ελιγμό για «πάγωμα» των μέτρων κατεδάφισης της Κοινωνικής Ασφάλισης και έναρξη του «κοινωνικού διαλόγου» από μηδενική βάση. Αφ' ενός γιατί για την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα στο θέμα «κοινωνική ασφάλιση», βάση είναι όχι μόνο η διασφάλιση των κεκτημένων, αλλά η διεύρυνσή τους, με βάση την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών και συμφερόντων της εργατικής λαϊκής οικογένειας, και αφ' ετέρου η αναδιάρθρωση στην Κοινωνική Ασφάλιση εντάσσεται στις απαιτήσεις της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, που σημαίνει διευκόλυνση της συσσώρευσης κερδών για το κεφάλαιο, απαιτεί ένταση της εκμετάλλευσης. Και η πολιτική που απαιτεί η άρχουσα τάξη από την κυβέρνηση και στην Κοινωνική Ασφάλιση βρίσκεται στις κατευθύνσεις των προτεινόμενων μέτρων. Ταυτόχρονα στην Κοινωνική Ασφάλιση δε συμπεριλαμβάνεται μόνο η σύνταξη, αλλά και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η Υγεία, η Πρόνοια. Ας μην ξεχνάμε ότι ήδη έχει ξεκινήσει η κατάργηση του δημόσιου δωρεάν συστήματος Υγείας και Πρόνοιας. Επομένως, η κλιμάκωση του αγώνα δεν μπορεί να σταματά στη διασφάλιση των κεκτημένων, αλλά να διεκδικεί επιθετικά στόχους με βάση τα παραπάνω. Το ΚΚΕ έγκαιρα έδωσε ολοκληρωμένη πρόταση για σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, με βάση τις ανάγκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, («Ριζοσπάστης», 18/2/2001), το βασικό μέρος του οποίου και αναδημοσιεύουμε σήμερα, ως συμβολή στην ανάγκη υπεράσπισης της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης και στη διεκδίκηση στόχων που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες. Σε σχέση δε με τη χρηματοδότηση να μην επιβληθεί καμία πρόσθετη επιβάρυνση στους ασφαλισμένους, να ικανοποιηθεί το δίκαιο αίτημα της μείωσης του ποσοστού της συμμετοχής των εργαζομένων στην προοπτική της απαλλαγής τους από τις ασφαλιστικές εισφορές. Να πληρώσει το κράτος και η εργοδοσία. Τη χρηματοδότηση της Υγείας και της Πρόνοιας να αναλάβει άμεσα το κράτος, με τη συμμετοχή της εργοδοσίας, ιδιαίτερα του μεγάλου κεφαλαίου.

«Το ΚΚΕ παλεύει για δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση, για την οικοδόμηση ενιαίου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, που περιλαμβάνει τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις υπηρεσίες πρόληψης και αποκατάστασης της υγείας, τις παροχές και υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας.

• Η φροντίδα για την υγεία, την πρόνοια, τις συντάξεις είναι δικαίωμα του λαού, βασικό συστατικό της ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου. Η Κοινωνική Ασφάλιση δεν είναι ατομική υπόθεση, του κάθε μέλους της κοινωνίας ξεχωριστά. Είναι συνολική ευθύνη της κοινωνίας και του κράτους.
• Η δυνατότητα παροχής υψηλού επιπέδου υπηρεσιών, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις μπορεί να γίνει πραγματικότητα, μόνο όταν η Κοινωνική Ασφάλιση είναι υπόθεση του κράτους, με κριτήριο την κάλυψη των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών του λαού.
• Καλύπτει καθοριστικής σημασίας ανάγκες για την αναπαραγωγή των πνευματικών και σωματικών ικανοτήτων των εργαζομένων και αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του άλλου, φιλολαϊκού δρόμου ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, με κριτήριο την ευημερία του λαού.

Το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης είναι κρατικό, εντάσσεται στον κεντρικό, εθνικό σχεδιασμό, λειτουργεί με λαϊκή συμμετοχή και λαϊκό έλεγχο.

Καταργείται η ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας.

Στον τομέα των συντάξεων στηρίζεται σε τρεις δημόσιους οργανισμούς που αφορούν αντίστοιχα, πρώτο, όλους τους μισθωτούς, δεύτερο, τους αυτοαπασχολούμενους και τρίτο τους αγρότες.

Οι οργανισμοί αυτοί προσαρμόζονται στις ιδιαιτερότητες, με βάση το φύλο, τον κλάδο και το είδος του επαγγέλματος. Εξασφαλίζεται ικανοποιητικό επίπεδο συνταξιοδοτικών μισθών που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες.

• Θεμελιακή μας θέση είναι ότι βάση για το σύστημα Υγείας και Πρόνοιας είναι η ισοτιμία. Επομένως, καταργούνται οι ανισότητες και οι διακρίσεις στις υγειονομικές παροχές και διασφαλίζονται για όλο το λαό ισότιμες υπηρεσίες, γιατί η ασθένεια δεν κάνει διακρίσεις.

-Το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης καλύπτει πλήρως και εφ' όρου ζωής όλο τον πληθυσμό (τους εργαζόμενους και τα προστατευόμενα μέλη των οικογενειών τους, τους μετανάστες, τους φαντάρους), στη βάση των σύγχρονων αναγκών, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της επιστήμης και της νέας τεχνολογίας. Ο καθένας που το χρειάζεται θα μπορεί να κάνει χρήση δωρεάν, όλων των ιατρικών και κοινωνικών υπηρεσιών.

-Συνδέονται οργανικά όλες οι βαθμίδες της Υγείας (πρόληψη, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια). Το σύστημα Υγείας είναι προσανατολισμένο στην πρόληψη, με υπηρεσίες στους χώρους εργασίας, κατοικίας, εκπαίδευσης, στο στρατό.

- Η πρόληψη περιλαμβάνει τη - με ευρύτερη έννοια- πολιτική προστασίας του ανθρώπου, του περιβάλλοντος από επιβλαβείς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των συνεπειών των τεχνολογικών παρεμβάσεων.

- Κατοχυρώνεται αυστηρό πλαίσιο υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλιάς με τη συμμετοχή και τον έλεγχο των εργαζομένων για την αντιμετώπιση των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών.

- Παρέχονται ιδιαίτερες κρατικές υπηρεσίες και παροχές για την προστασία της μητρότητας, τη φροντίδα και αγωγή της βρεφικής - παιδικής ηλικίας.

-Επιδεικνύεται ιδιαίτερη φροντίδα για τα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ) και τις οικογένειές τους, τους ηλικιωμένους και τους χρονίως πάσχοντες, τις πολύτεκνες και μονογονεϊκές οικογένειες.

- Διατίθενται ειδικά κονδύλια στην έρευνα για την αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών όπως το ΕΪΤΖ, ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες και άλλες παθήσεις που έχουν αυξηθεί...

- Λειτουργεί Κρατικός Οργανισμός Φαρμάκου για την παραγωγή ή εισαγωγή, τον έλεγχο και τη διακίνηση όλων των σύγχρονων φαρμακευτικών σκευασμάτων, που κυκλοφορούν στην παγκόσμια αγορά. Η χορήγηση των φαρμάκων παρέχεται εντελώς δωρεάν.

Αναπτύσσεται κρατική βιομηχανία παραγωγής ιατρικών μηχανημάτων και ιατρικών εφοδίων...

Οι εργαζόμενοι πρέπει να ανεβάσουν το επίπεδο των αγώνων και των διεκδικήσεων, να μην περιορίζονται στη γραμμή άμυνας. Να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους. Να συσπειρωθούν στην Αντιμονοπωλιακή - Αντιιμπεριαλιστική γραμμή πάλης. Να παλέψουν για την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών δύναμης. Να παλέψουν να γίνει πραγματική αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή οικονομία.

Οσες κατακτήσεις και να αποσπαστούν στο δρόμο του ενωμένου αγώνα, στο δρόμο του Λαϊκού Μετώπου θα είναι πίσω από τις ανάγκες και τις δυνατότητες, θα είναι υπό συνεχή αμφισβήτηση, όσο η νίκη του λαού δεν ταυτιστεί με τη λαϊκή οικονομία, όπου τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ο πλούτος δηλαδή που διαθέτει η χώρα και παράγει ο λαός θα βρίσκεται κάτω από το δικό του έλεγχο, θα έχει αναγνωριστεί ως λαϊκή περιουσία...

Στις σημερινές συνθήκες που έχουν ξεκινήσει και προωθούνται οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις, συνολικά στην οικονομία, ο αγώνας για τα κοινωνικά δικαιώματα είναι αδιαίρετος με τον αγώνα για τα εργασιακά δικαιώματα, για το δικαίωμα στη δωρεάν μόρφωση, τον ελεύθερο χρόνο, τη λαϊκή στέγη, την προστασία του περιβάλλοντος, το λαϊκό αθλητισμό, την πολιτιστική δημιουργία, την καταπολέμηση των ναρκωτικών, συνολικά δηλαδή τη βελτίωση όλων των όρων που διασφαλίζουν το βιοτικό επίπεδο, τις συνδικαλιστικές και γενικότερα δημοκρατικές ελευθερίες των εργαζομένων. Είναι αγώνας αδιαίρετος με το δικαίωμα για εξασφάλιση δουλιάς σε όλους, όσοι είναι ικανοί και βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία, με σταθερό ημερήσιο ωράριο π.χ. 7ωρο, 5νθήμερο, 35ωρο. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να ελπίζουν ότι θα βρουν απασχόληση με τα ιδιωτικά γραφεία εργασίας, αλλά πρέπει να παλέψουν να καταργηθούν, αφού όσο υπάρχουν θα λειτουργούν ως σύγχρονοι δουλέμποροι...

Απαιτείται η κατάργηση όλων των νόμων που αποτέλεσαν προπομπό για την προώθηση του νέου αντιλαϊκού καθεστώτος. Πρόκειται ειδικότερα για τους αντιασφαλιστικούς νόμους 1759/88, 1902/90, 1976/91, 2084/92, 2556/97, 2676/99. Αμεσα επιβάλλεται να καταργηθεί το αντεργατικό έκτρωμα για τους νεοασφαλιζόμενους από 1/1/93, που αφορά χιλιάδες νέους εργαζόμενους, προβλέπει μειωμένες συντάξεις περίπου κατά 50% και υψηλές εισφορές.

Ο στόχος για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων δεν επαρκεί. Το θέμα είναι να παρεμποδίσουμε, με τη φιλοδοξία να ματαιώσουμε στην πορεία, όλα τα αντιλαϊκά σχέδια που βρίσκονται σε εξέλιξη, να διεκδικήσουμε νέες κατακτήσεις....

Στο έδαφος της σύγκρουσης με την αντιλαϊκή - αντιασφαλιστική πολιτική, της αντιμετώπισης της ολομέτωπης επίθεσης και της διεκδίκησης των στόχων πάλης για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων, επιβάλλεται να αναπτυχθεί η αγωνιστική συσπείρωση, η κοινή δράση της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης, των συνταξιούχων, των γυναικών, της νεολαίας... Η επίθεση είναι ολομέτωπη, χτυπάει το σύνολο των εργαζομένων των λαϊκών στρωμάτων. Ενιαία μετωπική επιβάλλεται να είναι και η απάντηση, η αντίσταση των εργαζομένων».