«Οχι άλλο μνημόνιο» αυτή η φράση επαναλαμβάνεται μόνιμα αυτές τις μέρες από γραφίδες του αστικού Τύπου. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση απειλεί την τρόικα ότι αν πιεστεί και για άλλα μέτρα θα πάει σε εκλογές ... Τι συμβαίνει ακριβώς;

Σίγουρα δεν πρόκειται για φιλολαϊκή μεταστροφή. Αλλωστε, όλοι γνωρίζουν ότι η αντιλαϊκή στρατηγική θα υλοποιηθεί ανυποχώρητα είτε έχουμε ...είτε δεν έχουμε άλλο μνημόνιο...

Οι λόγοι είναι και οικονομικοί και πολιτικοί. Ηταν ο ΣΕΒ ο πρώτος που σήκωσε σημαία ενάντια στα δημοσιονομικά περιοριστικά μέτρα, στη συνέχεια οι τραπεζίτες εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για πλευρές των δανειακών συμβάσεων ...με γνώμονα όχι την αναχαίτιση της στρατηγικής της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού κεφαλαίου αλλά την πιο αποτελεσματική διαχείρισή της...

Μπαίνουν όμως και πολιτικά ζητήματα. Το αστικό πολιτικό σύστημα πρέπει να αναμορφωθεί, για να μπορέσει να εξασφαλίζει σταθερότητα στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής, αποσπώντας παράλληλα τη λαϊκή πλειοψηφία, χρειάζεται κυβερνήσεις συνεργασίας μεν, ευρύτερης λαϊκής στήριξης δε... Είναι, επίσης, προϋπόθεση όλα αυτά για να μπορέσει η ελληνική αστική τάξη να διεκδικήσει αναβάθμιση της θέσης της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου... Εκφράζονται ανησυχίες ότι τα σχέδια αναμόρφωσης κινδυνεύουν να αυτο-ακυρωθούν... Για αυτά ανησυχούν και κόπτονται...