ΜΑΡΤΥΣ 2: Με μια σφραγίδα όλο βελόνες τρύπαγαν το δέρμα. Εχυναν σινική μελάνη. Τυπωνόταν το χάραγμα. Ανεξίτηλοι αριθμοί. Μετά μας κούρεψαν, όλα τα μαλλιά. Μας έβαλαν κάτω από το κρύο ντους. Τέλος, μας πέταξαν κάτι ριγωτές φόρμες να ντυθούμε. Με φωνές πήγαμε τροχάδην στα μπλοκ.

ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ: Πώς ήταν τα μπλοκ.

ΜΑΡΤΥΣ 4: Ενα ξύλινο κτίσμα χωρίς παράθυρα, κάπου σαράντα μέτρα μήκος. Μπροστά και πίσω είχε πόρτες. Λίγα φώτα καρφωμένα στη λοξή στέγη. Δεξιά κι αριστερά τριπλά ξυλοκρέβατα τοποθετημένα πάνω σε σκαλωσιές. Το κάτω κρεβάτι ακούμπαγε στη γη. Μας έβαζαν να σκάβουμε λάκκους. Βουλιάζαμε ως τη μέση στο νερό. Οι φρουροί κοιτούσαν. Ηταν όλοι νέα παιδιά. Τότε μια γυναίκα φώναξε στον επικεφαλής της φρουράς. Κύριε λοχαγέ, δεν μπορώ να συνεχίσω. Είμαι έγκυος. Αυτοί γέλασαν τρανταχτά κι ο ένας τους την κράτησε με το φτυάρι κάτω απ' το νερό. Ωσπου πνίγηκε.