Και το επιμύθιο σταθερό: Το Ισραήλ και μόνο του θα εξαπολύσει στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράν προκειμένου να το αποτρέψει από την απόκτηση πυρηνικών όπλων. Την ομιλία ακολούθησε μπαράζ δηλώσεων και συνεντεύξεων με ανάλογο περιεχόμενο. Οπως σχολίαζαν τα ισραηλινά ΜΜΕ, ουδέν μη αναμενόμενο από τον Νετανιάχου. Με μία διαφορά: Οτι τώρα το «αντι-ιρανικό» μένος συμπίπτει, διόλου τυχαία, με την εμφάνιση τάσης «προσέγγισης» ανάμεσα στη νέα ιρανική ηγεσία και τη Δύση, και ιδιαίτερα τις ΗΠΑ, που «αναθερμαίνει» σενάρια περί «επίτευξης συμβιβασμού» χωρίς να αποκλείεται και η στρατιωτική απειλή, όπως και στην περίπτωση της Συρίας.
Μια τέτοια εξέλιξη εκτιμάται ότι δε συμφέρει καθόλου την ισραηλινή αστική τάξη, που διαισθάνεται ότι μπορεί να μειωθεί ο ρόλος ως ισχυρής δύναμης - χωροφύλακα, στενού συμμάχου του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.