Πέμπτη 3 Οχτώβρη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 13
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Παράδειγμα που βοηθά σε συμπεράσματα

Από τη χθεσινή παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας
Από τη χθεσινή παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας
Ο όμιλος των αδελφών Χατζηιωάννου, έγινε ευρύτερα γνωστός στο χρηματιστηριακό «μπουμ» του 1999, όταν η ομώνυμη οικογένεια άρχισε ένα χορό εξαγορών διαφόρων μικρών επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων και της φίρμας «Sprider Stores», που λειτουργούσε από τις αρχές της δεκαετίας του '70, με κύριο αντικείμενο την παραγωγή μαγιό και αθλητικών ειδών. Η εταιρεία εξαπλώθηκε σύντομα στην Ελλάδα, επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες, κύρια των Βαλκανίων, και έφτασε, στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, να διαθέτει περί τα 80 καταστήματα και 2.000 εργαζόμενους.

Τα κέρδη για το κεφάλαιο ποτέ δεν είναι επαρκή. Ποτέ δε φτάνουν. Οι κεφαλαιοκράτες όσο κερδίζουν, τόσο επιδιώκουν να αυξήσουν κι άλλο τα κέρδη τους. Και το εξασφαλίζουν αυτό, εντείνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων, μειώνοντας τους μισθούς, ανατρέποντας τις εργασιακές σχέσεις προς το χειρότερο. Τα ίδια τα αφεντικά των «Sprider Stores» «ομολογούν» ότι τα επίσημα καθαρά κέρδη τους, έφτασαν, μέχρι και το 2009, το αστρονομικό ποσό των 104 εκατομμυρίων ευρώ!

Το ξέσπασμα της κρίσης, δε θα μπορούσε να μην αφορά και τη συγκεκριμένη επιχείρηση. Το έβλεπαν αυτό οι εργαζόμενοι, το ήξεραν όμως καλύτερα οι εργοδότες. Και παρόλο που οι οικονομικοί δείκτες της εταιρείας δεν ήταν οι χειρότεροι της αγοράς (στην τριετία 2009 - 2012 εμφάνισε μεικτά κέρδη 213 εκατομμύρια ευρώ), μείωσαν το προσωπικό κατά αρκετές εκατοντάδες, από το καλοκαίρι του 2012, έστησαν εργοδοτικό σωματείο, αξιοποίησαν πλήρως το καθεστώς της μερικής απασχόλησης - μερικής αμοιβής, επέβαλαν τεράστιες μειώσεις στις αποδοχές των εργαζομένων, και καθιέρωσαν μισθούς της τάξης των 250 ευρώ το μήνα!

Οικονομική καπιταλιστική κρίση, όμως, σημαίνει και αδυσώπητος επιχειρηματικός ανταγωνισμός, σημαίνει αδυναμία διατήρησης υψηλών ρυθμών κερδοφορίας. Η απάντηση των Χατζηιωάννου ήταν ακαριαία. Μετά από μια σειρά εκβιασμούς και απειλές προς διάφορες κατευθύνσεις, έδωσαν το σύνθημα για κλείσιμο της επιχείρησης. 800 και πλέον εργαζόμενοι, που επί τόσα χρόνια ξεθεώνονταν, για να βγάζουν κέρδη τα αφεντικά, πετάχτηκαν στο δρόμο.

Το παράδειγμα, με τον επιχειρηματικό όμιλο των Χατζηιωάννου, είναι χαρακτηριστικό, για τον τρόπο που η μία φάση του καπιταλιστικού οικονομικού κύκλου προετοιμάζει το έδαφος και οδηγεί στην επόμενη, στην οικονομική κρίση. Για το βίαιο ξέσπασμα των αντιθέσεων που προκαλούν οι ανταγωνιστικές σχέσεις παραγωγής, που έρχεται ως συνέπεια της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και που οδηγεί στην ακόμα μεγαλύτερη αγριότητα της αστικής τάξης ενάντια στους εργαζόμενους, στη χειροτέρευση της θέσης τους στην καπιταλιστική κοινωνία. Με τέτοια συμπεράσματα πρέπει να εφοδιαστούν οι εργαζόμενοι, στις δύσκολες αναμετρήσεις που έρχονται με την εργοδοσία και το κράτος της.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ