«Οι γυναίκες μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην παγκόσμια οικονομία», «Το μέλλον είναι γυναίκα» και πάει λέγοντας: Κάτω από αυτούς τους τίτλους αναδημοσιεύουν μια σειρά εφημερίδες άρθρο, στο οποίο η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, εκθέτει την ανησυχία της για τα χαμηλά ποσοστά απασχόλησης των γυναικών και τις προτάσεις της προκειμένου να αυξηθούν. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ιμπεριαλιστικού οργανισμού, στην οποία αναφέρεται η διευθύντριά του, «η πρόοδος προς την προσφορά ίσων ευκαιριών στις γυναίκες έχει σταματήσει». Μάλιστα, το φαινόμενο αυτό χαρακτηρίζεται «κακό για όλους», αφού οδηγεί σε χαμηλότερη οικονομική ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα, τα «άσχημα νέα» προβάλλονται από τη σκοπιά της κερδοφορίας των μονοπωλίων και όχι γιατί το ΔΝΤ και η διευθύντριά του κόπτονται για το δικαίωμα των γυναικών στη δουλειά. Η πηγή του ενδιαφέροντος των αστών και των οργανισμών τους για τα ποσοστά της γυναικείας απασχόλησης είναι η συνεχής προσπάθεια για διεύρυνση της μισθωτής εργασίας, αφού από αυτή παράγεται υπεραξία και επομένως καπιταλιστικό κέρδος. Και στην προσπάθεια αυτή το γυναικείο εργατικό δυναμικό αποτελεί σημαντική εφεδρεία. Αλλωστε, αποτελούν και φθηνό (έχουν συνήθως μικρότερους μισθούς από άνδρες εργαζόμενους) και ευέλικτο (για να συνδυάζουν τη δουλειά με το νοικοκυριό και την οικογένεια, λένε) εργατικό δυναμικό.

Οσο για τα μέτρα που προτείνονται, όπως προκύπτει από τις προτάσεις της Κρ. Λαγκάρντ για να αυξηθεί η απασχόληση των γυναικών και μαζί της οι οικονομικοί δείκτες, είναι ένας ακόμα λόγος να κουμπώνονται οι εργαζόμενες και οι άνεργες. Ανάμεσα σε αυτές τις προτάσεις περιλαμβάνονται η «μεταρρύθμιση των πολιτικών κυβερνητικής φορολογίας και δαπανών» και η «σύνδεση κοινωνικών επιδομάτων με τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας, την εκπαίδευση», ή τα λεγόμενα «ενεργά προγράμματα απασχόλησης». Από τη μια, δηλαδή, φροντίζουν για επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις που προωθούν τη «γυναικεία απασχόληση» και από την άλλη προωθούν την κατάργηση των ψίχουλων που έχουν μείνει από τα κοινωνικά επιδόματα και τη μετατροπή των επιδομάτων ανεργίας σε επιδόματα για την κατάρτιση, την επανακατάρτιση, τη διά βίου μάθηση και την προσωρινή απασχόληση των ανέργων. Δηλαδή, ο στόχος για την απασχόληση των γυναικών από τη σκοπιά του κεφαλαίου οδηγεί σε αύξηση του στρατού των μισθωτών σκλάβων με παράλληλο χτύπημα στα εργατικά δικαιώματα.