«Είναι εθνικό καθήκον -θα μπορούσε κανείς να πει- η επίτευξη βιώσιμης δημοσιονομικής ισορροπίας. Μόνον έτσι θα απελευθερωθούν πόροι για τη χρηματοδότηση της αναπτυξιακής διαδικασίας, των επενδύσεων και ενός νέου και επίσης βιώσιμου κοινωνικού κράτους». Αυτά έγραφε στο κύριο άρθρο της η χτεσινή «Ημερησία». Οταν ακούς από τους αστούς για «βιώσιμη δημοσιονομική ισορροπία», να καταλαβαίνεις μόνιμη και διαρκή λαϊκή φοροληστεία, αφού οι κυβερνήσεις φοροαπαλλάσσουν το κεφάλαιο, ήδη υπάρχει η εξαγγελία του πρωθυπουργού από τη ΔΕΘ για μείωση στο 15%, και ταυτόχρονα συνεχείς δραστικές περικοπές από τον κρατικό προϋπολογισμό, για Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια κλπ. Αυτό εννοούν με το «νέο βιώσιμο κοινωνικό κράτος» και το προβάλλουν για να δείξουν τάχα ευαισθησία απέναντι στο λαό που ξεζουμίζουν ώστε να ανέχεται την αντιλαϊκή πολιτική. Ομολογούν δε, πως αυτά τα δύο χρειάζονται γιατί έτσι θα γεμίσουν τα κρατικά ταμεία χρήμα για να τους δοθεί να κάνουν επενδύσεις και να κερδοφορούν. Αλλωστε καμιά καπιταλιστική επένδυση δε γίνεται χωρίς τη συμβολή του κράτους.