Φυσικά, δε μας ξάφνιασαν ούτε τα λεγόμενα της κας Μπλέτα, προέδρου του Ελληνοκινεζικού Κέντρου Επιχειρηματικότητας, σε πρωινή εκπομπή του STAR, με έκδηλη την αποστροφή της για το λαό και τις διεκδικήσεις του. Κατά την εν λόγω κυρία κάνουν μεγάλο κακό οι διαδηλώσεις και οι αγώνες των εργαζομένων, αφού προβληματίζουν τους Κινέζους επενδυτές, τους αποθαρρύνουν να επενδύσουν, τορπιλίζουν τις προσπάθειες για ανάκαμψη κ.λπ. κ.λπ. Συνήγορός της η οικοδέσποινα της εκπομπής που εξήρε το ρόλο της σταθερότητας, πράγμα που στις σημερινές συνθήκες δεν είναι άλλο απ' την πλήρη υποταγή του λαού στο σφαγιασμό του.

Ως εδώ τίποτα το πρωτότυπο. Ετσι ή άλλιώς, με αυτά ή λίγο διαφορετικά λόγια τα ίδια λέγονται και γράφονται καθημερινά, με αυξανόμενη ένταση ευθέως ανάλογη της μεγέθυνσης της οργής του λαού όταν εκφράζεται με κινητοποιήσεις και της απέχθειας που προκαλούν στην αστική τάξη, στο πολιτικό προσωπικό, στους μιντιακούς και άλλους μηχανισμούς της, οι κινητοποιήσεις.

Απ' τα λεγόμενα της κυρίας Μπλέτα κρατάμε κάτι άλλο. Την παραδοχή της ότι την ανάπτυξη που οραματίζονται θέλουν να τη δουν να πραγματώνεται σε συνθήκες κοινωνικής άπνοιας, με το λαό ριγμένο στο καναβάτσο, ηττημένο και διαλυμένο από κάθε άποψη. Να μην αντιδρά στις συνθήκες Μεσαίωνα με τις οποίες θα τους έχουν στη δούλεψή τους Κινέζοι και άλλοι καπιταλιστές, την ώρα που θα απολαμβάνουν την απροκάλυπτη, απροσχημάτιστη εύνοια του αστικού κράτους. Οπως είπε, για τους Κινέζους που ψάχνουν να επενδύσουν στην Ελλάδα δεν μετράει η θάλασσα ή τα αρχαία αλλά «τα κίνητρα, τα προνόμια που θα έχουν απ' το νόμο»... Οσο περισσότερα, τόσο το καλύτερο κι ακόμα καλύτερα αν συνοδεύονται από τσάκισμα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Ονειρεύονται, κι αν όχι, ματαιοπονούν.