Γράφαμε σε προηγούμενο σχόλιο ότι περίπου οι μισοί Ιταλοί δεν κατάφεραν φέτος να πάνε ούτε μια μέρα διακοπές, εξαιτίας των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά από την αστική διαχείριση της κρίσης. Ενα νέο στοιχείο, αυτή τη φορά για την αγορά εργασίας στην Ιταλία, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα γίνονται υποζύγιο για το ξεπέρασμα της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς του, είτε με μνημόνιο, είτε χωρίς. Σύμφωνα με τα (συμβιβασμένα έτσι κι αλλιώς) συνδικάτα της Ιταλίας, ξεπερνούν τα εννέα εκατομμύρια οι άνεργοι και όσοι βρίσκονται σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας. Ο αριθμός αυτός περιλαμβάνει τους ανέργους (αυτούς που αναζητούν και αυτούς που έχουν πάψει πλέον να αναζητούν εργασία), καθώς και εργαζόμενους κι εργαζόμενες σε επισφαλείς θέσεις εργασίας ή σε θέσεις μερικής απασχόλησης, οι οποίοι ωστόσο αναζητούν πλήρη απασχόληση. Κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013, οι Ιταλοί που συγκαταλέγονται στις κατηγορίες αυτές έφτασαν τα 9.117.000. Σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2012, ο αριθμός αυτός εμφανίζεται αυξημένος κατά 10,1%. Σε σύγκριση, μάλιστα, με το πρώτο τρίμηνο του 2007, η αύξησή τους φθάνει το 60,9%! Το κεφάλαιο είναι παντού το ίδιο: Τσακίζει τις εργασιακές σχέσεις για να κάνει τους εργάτες πιο φτηνούς, με δεξιές, κεντρώες και «αριστερές» κυβερνήσεις, σε ανάπτυξη και κρίση. Γκρέμισμα θέλει το κεφάλαιο και η εξουσία του, για να δει ο λαός χαΐρι και όχι ρετουσάρισμα της εκμετάλλευσης, όπως θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας να διαχειριστεί ως κυβέρνηση τον καπιταλισμό.