«Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι / Τώρα το χέρι του Θανάτου / αυτό χαρίζει τη Ζωή / και ο ύπνος δεν υπάρχει. / Χτυπά η καμπάνα του μεσημεριού / κι αργά στις πέτρες τις πυρρές χαράζονται τα γράμματα: / ΝΥΝ και ΑΕΙ και ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ. / Αιέν και αιέν και νυν τα πουλιά κελαηδούν / ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το τίμημα...».

Ναι. Αξιον εστί το τίμημα γιατί για μας το τίμημα είναι η δική μας προσφορά στον αγώνα για το δίκιο της εργατικής τάξης κι όλου του λαού. Η επαγγελματική μας σχέση με τον «902», το σταθμό του ΚΚΕ, δεν εξασφάλιζε το οικονομικό μας μέλλον, αλλά το μέλλον όπως εμείς το οραματιζόμαστε. Και γι' αυτό το όραμα θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε από άλλο μετερίζι.

«Ψιλά γράμματα» για όλους αυτούς που βρήκαν ευκαιρία να διεξάγουν το δικό τους αντιΚΚΕ αγώνα, με το πρόσχημα της υπεράσπισης των δικών μας δικαιωμάτων. Από τη μια δεν τους κατηγορώ, γιατί «καθείς εφ' ω ετάχθη», και από την άλλη αντιλαμβάνομαι ότι δεν τους είναι εύκολο να καταλάβουν τη σχέση των κομμουνιστών με το Κόμμα τους και τις ιδέες τους. Οταν εξ ιδίων κρίνεις τα αλλότρια, μάταιο να προσπαθήσεις να δεις την αλήθεια.

Και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να «στενοχωριούνται» περισσότερο αυτοί που μια ζωή σε «χτυπούσαν» με κάθε τρόπο, από εμάς που παλεύαμε μέσα από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, όχι να βολευτούμε εμείς με ένα μισθό, αλλά να αλλάξει αυτός ο κόσμος για να έχουν όλοι δουλειά και να μπορούν να ζουν από το μισθό τους, για να μπορούν να έχουν όλοι δικαίωμα στην Παιδεία, στην Υγεία, στον Πολιτισμό. Ας αφήσουν τα κροκοδείλια δάκρυα για τους εργαζόμενους του «902» και αν ήθελαν θα έβγαιναν στους δρόμους μαζί μας για να αλλάξουν αυτήν την άδικη καπιταλιστική κοινωνία. Δεν φταίει το ΚΚΕ για την κρίση του καπιταλισμού. Ας καταλάβουν ότι ο καπιταλισμός φταίει κι αυτοί που τον συντηρούν.

Οσο για τα κροκοδείλια δάκρυά τους, αυτά κυλούν από τα κλειστά τους μάτια. Τα δικά μας δακρυσμένα μάτια δεν είναι για το προσωπικό μας μέλλον, αλλά για το μέλλον όλου του κόσμου και το δικό σας, όλων όσοι φοβάστε ή δε θέλετε να δείτε την πηγή του κακού.

Οπως έλεγε κι ο Λουντέμης:

Καλύτερα μάτια δακρυσμένα παρά μάτια κλειστά.

Πώς να προφυλαχτείς απ' τους φοβητσιάρηδες;

Ολες οι συμφορές στον κόσμο απ' τα παρακάλια έγιναν.

Φοβού τον Θεόν αλλά τρέμε τους πιστούς του!