Ετσι, το θέατρο αναστηλώθηκε με χρηματοδότηση του ιδρύματος «Νιάρχου», ενώ, στους «χορηγούς» της Εταιρείας Μεσσηνιακών Αρχαιολογικών Σπουδών, που συστάθηκε το 1994 ως ένα είδος «μεσολαβητή» της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» με επίκεντρο την Αρχαία Μεσσήνη, «φιγουράρουν» επίσης η Εθνική Τράπεζα, το ίδρυμα αλλά και η ναυτιλιακή του Λιβανού, το καζίνο Λουτρακίου, το ίδρυμα Κωστόπουλου κ.ά.

Είναι προφανές ότι στην Αρχαία Μεσσήνη λαμβάνει χώρα, εδώ και χρόνια, μια διαδικασία «συγχρωτισμού» του κεφαλαίου με την πολιτιστική κληρονομιά, η οποία, μπορεί να ξεκινά από τη χρηματοδότηση μέρους των έργων, αφού αυτά έχουν ενταχθεί στο παρελθόν σε κοινοτικά «πακέτα» και βέβαια έχουν λάβει και κρατική χρηματοδότηση, αλλά προοπτικά «δένεται» με τον κεντρικό στρατηγικό στόχο της ΕΕ για πλήρη εμπορευματοποίηση του Πολιτισμού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στα εγκαίνια συμμετέχει και το σωματείο «Διάζωμα» (του πρώην υπουργού και δημάρχου του ΠΑΣΟΚ, Στ. Μπένου) που προωθεί την πολιτική και πρακτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων για την παρέμβαση της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» στον «πυρήνα» της προστασίας και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς, με αιχμή τα αρχαία θέατρα. Φορείς όπως το «Διάζωμα» στοχεύουν στη δημιουργία «συμπράξεων, κοινοπραξιών» που «αναλαμβάνουν τη μελέτη, την εκτέλεση, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση έργων», που άπτονται τομέων όπως η «αρχαιολογική, αρχιτεκτονική, φιλολογική, ιστορική, γεωγραφική, τεχνολογική και καλλιτεχνική έρευνα και διαχείριση των αρχαίων χώρων θέασης και ακρόασης». Ουσιαστικά, δηλαδή, στοχεύουν στη δημιουργία μιας ιδιωτικής «αρχαιολογικής υπηρεσίας».

Ο ανασκαφέας, από το 1986, της Αρχαίας Μεσσήνης, καθηγητής, Πέτρος Θέμελης, είναι εκ των συνιδρυτών της Εταιρείας Μεσσηνιακών Αρχαιολογικών Σπουδών αντιπρόεδρος του «Διαζώματος».