Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, με την υπουργική απόφαση, ταυτόχρονα με την κατάργηση των ΣΣΕ σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, επιβάλλονται ακόμα:
-- Οργανικές συνθέσεις «ασφαλείας», δηλαδή ένας μικρός αριθμός ναυτεργατών θα είναι με δικαιώματα, οι υπόλοιποι σε καθεστώς «μαύρης» ανασφάλιστης εργασίας.
-- Μετάθεση ευθυνών σε βάρος των ναυτεργατών σε περιπτώσεις ασθένειας και ατυχήματος, απαλλάσσοντας τους εφοπλιστές από την υποχρέωση της κάλυψης.
-- Καθορισμός του χρόνου άδειας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων σε 2,5 ημερολογιακές ημέρες ανά μήνα, από 8 στα ποντοπόρα και 5 στα επιβατηγά.
-- Τέλος, η υποχρέωση των δημοσίων αρχών να ενημερώνονται για την υγεία των ναυτεργατών μελών πληρώματος, παρά μόνο εφόσον ζητηθεί, «υπονομεύοντας - όπως σημειώνεται - την πρόληψη και την προστασία της υγείας των ναυτεργατών και της δημόσιας υγείας από λοιμώδεις ασθένειες, περιφρονώντας την ιστορική εμπειρία, τους διεθνείς κανονισμούς και την ελληνική νομοθεσία».
-- Σε ό,τι αφορά την εύρεση εργασίας για τους ναυτεργάτες δεν υπάρχει δέσμευση για την τήρηση της «Διεθνούς Σύμβασης Νο 9 του 1920» (ν. 4369/1929) και στο άρθρο 2 που ρητά ορίζει ότι δεν μπορεί να παρεμβάλλεται ιδιώτης με σκοπό το κέρδος, ενισχύοντας τα δουλεμπορικά κυκλώματα.
Η διέξοδος για τους ναυτεργάτες και όλους τους εργαζόμενους, υπογραμμίζουν τα σωματεία, «είναι στο δρόμο του οργανωμένου αγώνα, της ταξικής πάλης, στην οικοδόμηση της συμμαχίας της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, για την αλλαγή του αρνητικού συσχετισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα ενάντια στη σαπίλα του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού».