Σάββατο 20 Ιούλη 2013 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Γερμανία - ΗΠΑ και Ελλάδα

H προχτεσινή επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και οι συναντήσεις με τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ πραγματοποιήθηκε για να σταλεί μήνυμα πολιτικής στήριξης στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί για να ανακάμψει η πλουτοκρατία από τη βαθιά καπιταλιστική κρίση. Ο Γερμανός αξιωματούχος επαίνεσε την αυστηρή τήρηση και υλοποίηση των διαρθρωτικών ανατροπών που τσακίζουν τους εργαζόμενους και σημείωσε ότι το ενδεχόμενο νέου «κουρέματος του χρέους» δεν υπάρχει, αλλά εφόσον υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα το 2014 θα τεθεί υπό συζήτηση ενδεχόμενο νέας δανειακής σύμβασης, που βέβαια σημαίνει και νέα αντιλαϊκά μέτρα. Ομως αυτό που κυρίως έκανε ο Γερμανός υπουργός, που συνοδευόταν από επιχειρηματικά στελέχη, ήταν μέσω της γερμανικής κρατικής τράπεζας επενδύσεων «KfW», που θα μπει με 100 εκατομμύρια ευρώ στο λεγόμενο Ελληνικό Αναπτυξιακό Ταμείο, να προωθήσει την παραπέρα διείσδυση των γερμανικών μονοπωλιακών ομίλων στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή. Το ότι η κυβέρνηση προβάλλει την επίσκεψη και το «συμβολικό ποσό» ως δήθεν στοιχείο της επανάκαμψης της «ελληνικής οικονομίας» και της «μικρομεσαίας επιχείρησης», δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Οι αυτοαπασχολούμενοι συνθλίβονται από τα μονοπώλια και αυτή η διαδικασία επιταχύνεται, ενώ ο πραγματικός κερδισμένος θα είναι το μεγάλο κεφάλαιο ελληνικό και γερμανικό.

Την επίσκεψη Σόιμπλε ακολουθεί η αυριανή επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου, που επίσης θα αξιοποιηθεί από την κυβέρνηση ως δείγμα στήριξης από τις ΗΠΑ, όπως και το ταξίδι του πρωθυπουργού και η συνάντηση με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπ. Ομπάμα στις 8 Αυγούστου. Ωστόσο αυτό που δείχνουν αυτές οι εξελίξεις είναι ότι η Ελλάδα αποτελεί πεδίο ισχυρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Φυσικά και ο Αμερικανός αξιωματούχος πριν ακόμα φτάσει στην Αθήνα επίσης επαινεί τα αντιλαϊκά μέτρα και μεταρρυθμίσεις. Ο ανταγωνισμός επομένως των ΗΠΑ με τη Γερμανία έχει σχέση με τον επιμερισμό της ζημιάς από την αναγκαία καταστροφή κεφαλαίου λόγω της κρίσης, κάτι που βέβαια απασχολεί τα επιτελεία του κεφαλαίου, στην ΕΕ, στις ΗΠΑ, στις διακρατικές ενώσεις και οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά και την κρίση που σοβεί σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο και εδώ ανταγωνίζονται για το ποια μονοπώλια ποιας χώρας θα υποστούν λιγότερες απώλειες ή θα κερδίσουν μεγαλύτερα μερίδια στη διεθνή αγορά.

Ταυτόχρονα στο στόχαστρο ΗΠΑ, Γερμανίας, αλλά και άλλων βρίσκονται οι ενεργειακοί πόροι και οι δρόμοι μεταφοράς τους στην Ανατολική Μεσόγειο και εδώ η Ελλάδα αποτελεί κρίσιμο κομμάτι του παζλ. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Βόρεια Αφρική και τη ευρύτερη Μέση Ανατολή και ο ρόλος που διαδραματίζει η Ελλάδα και στρατιωτικά με τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις δίνουν πόντους στην αστική τάξη της χώρας. Γι' αυτά γίνεται ο καυγάς και είναι άλλη μια απόδειξη, γιατί ο λαός δεν πρέπει να θαμπώνεται από τη δήθεν ανάκαμψη που έρχεται (ακόμα και αν έρθει θα είναι αναιμική και όχι προς το συμφέρον του), αλλά και να μην τρέφει αυταπάτες για άλλη αστική διαχείριση που δήθεν θα είναι φιλολαϊκή. Μόνο η πρόταση του ΚΚΕ αποτελεί λύση για τα λαϊκά στρώματα: οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους για να γίνουν οι εργαζόμενοι αφέντες του πλούτου που παράγουν.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ