Πέμπτη 27 Ιούνη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Διαλέγεις και ζεις

Ποιος τη χάρη μας. Από το βορρά θα περνά με τον αγωγό ΤΑΡ το φυσικό αέριο και από το νότο θα μπαίνουν από το λιμάνι του Πειραιά τα κοντέινερ. Ολα με κατεύθυνση τις αγορές της ΕΕ.

Μιλάνε για κοσμογονία ανάπτυξης, και ασφαλώς αφορά σε ανάπτυξη των καπιταλιστικών κερδών, αλλά αυτή η ανάπτυξη δεν προσθέτει τίποτα απολύτως στην παραγωγική βάση της χώρας. Ακόμα και οι θέσεις εργασίας που αναφέρονται στα δελτία Τύπου αφορούν στην περίοδο κατασκευής κάποιων έργων και μετά... πάπαλα.

***

Η καπιταλιστική κρίση βγάζει στον αφρό όλες τις «παθογένειες» του συστήματος. Σ' όλο τον κόσμο στο χώρο της Υγείας οι κυβερνήσεις - και η ελληνική - έχουν γανώσει τα μυαλά των ανθρώπων με τον ισχυρισμό ότι υπάρχει υπερκατανάλωση φαρμάκων και ότι γίνονται διάφορες λοβιτούρες που εκτινάσσουν το κόστος της φαρμακευτικής δαπάνης στα ύψη. Η χτεσινή έκθεση του ΟΟΣΑ ομολογεί ότι δε φταίει η υπερκατανάλωση των φαρμάκων, δε φταίνε καν δημογραφικά στοιχεία (πχ δεν φταίνε οι γέροντες που ζουν περισσότερο καταναλώνοντας περισσότερα φάρμακα), δε φταίνε καν παράγοντες που συνδέονται με το εισόδημα. Αντίθετα, πεντακάθαρα λέει: Η άνοδος της τεχνικής επέτρεψε την παραγωγή φαρμάκων που χτες δεν υπήρχαν και κατά συνέπεια αύξησε τον όγκο αυτών των προϊόντων. Και δεύτερον αυτό που αυξάνει το κόστος είναι η άνοδος στις τιμές.

Η ομολογία έχει την αξία της καθώς η συνταγή για τις δαπάνες για την Υγεία που προωθεί ο ΟΟΣΑ λέει περίτεχνα ότι πρέπει να υπάρχουν περικοπές στις παροχές σαν το μόνο μέτρο για να περιοριστούν τα σχετικά κονδύλια αφού θεωρεί ότι αυτό που δεν μπορεί να περικοπεί είναι τα κέρδη των πολυεθνικών που ελέγχουν το φάρμακο και την τιμή του.

Διαβάζοντας ανάποδα το συμπέρασμα είναι ότι η γιατρειά δεν μπορεί να εξαρτάται από τα κέρδη των εταιρειών και άρα όλο το σύστημα, από την έρευνα ως την παραγωγή και τη διάθεση του προϊόντος φάρμακο, δεν μπορεί παρά να είναι κάτω από κοινωνική ιδιοκτησία, γεγονός που με τη σειρά του απαιτεί άλλη εξουσία για να το επιβάλει.

***

Κάθε που αλλάζει η σύνθεση μιας αστικής κυβέρνησης, είτε μετά απο εκλογές είτε με ανασχηματισμό, ένα από τα πρώτα που προβάλει ο αστικός Τύπος είναι η περίφημη φορολογική δικαιοσύνη. Στην καλύτερη των περιπτώσεων προωθεί μια αυταπάτη. Οι φόροι στα λαϊκά στρώματα είναι αβάσταχτοι, όχι γιατί είναι άδικο το σύστημα, αλλά γιατί είναι ταξικό. Καμιά αστική κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβάλει δίκαιο σύστημα. Αυτό θα το επιβάλλει η εργατική τάξη καταργώντας τους εκμεταλλευτές της.

***

Με το «καλημέρα» ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών ανακοίνωσε ότι και απολύσεις θα γίνουν και φορείς του Δημοσίου θα καταργηθούν. Με το «καλημέρα» το υπουργείο Υγείας έκανε επίσης καθαρό ότι και εκεί οι περικοπές θα συνεχιστούν. Αν γενικά στο Δημόσιο, με την απαράδεκτη κατάσταση που οι ίδιες οι κυβερνήσεις έχουν δημιουργήσει, τους «παίρνει» να μιλάνε για «νοικοκύρεμα», όταν αυτό μεταφέρεται στο χώρο της Υγείας τότε πρόκειται για παιχνίδι σε βάρος ανθρώπινων ζωών.

Το «νέο αίμα» στην κυβέρνηση πήρε ήδη την εντολή: Να μην υπολογίσει πολιτικό κόστος. Δηλαδή να επιβάλει με όρους οδοστρωτήρα κάθε απαίτηση του κεφαλαίου.

Η άμεση ανταπόκριση του Κυρ. Μητσοτάκη που έσπευσε να διευκρινίσει ότι θα «καθαρίσει» με εκπαιδευτικούς και υπαλλήλους της τοπικής διοίκησης δεν είναι άσχετη με το συνδικαλιστικό ευνουχισμό των εργαζομένων σ' αυτούς τους τομείς από ηγεσίες που όπως χτες στάθηκαν στο πλευρό των κυβερνήσεων έτσι και σήμερα χτίζουν το νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Για δασκάλους, καθηγητές και εργάτες δήμων ήρθε ο καιρός είτε να βρουν το βήμα τους πλάι στο ταξικό κίνημα είτε να βάλουν το κεφάλι στον ντορβά.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ