Η αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει κάτι που να μοιάζει με τη χίμαιρα που υπόσχεται στο λαό, δε θα τελειώσει. Γιατί στην πραγματική ζωή χίμαιρες δεν υπάρχουν, ούτε και τίποτα που να τους μοιάζει. Το βραζιλιάνικο «θαύμα», οπαδός του οποίου δήλωσε ο Αλ. Τσίπρας, δεν ευεργέτησε παρά μόνο τους καπιταλιστές. Αυτοί βγήκαν απ' την κρίση, ο λαός της έμεινε να φυτοζωεί στη φτώχεια, ώσπου η επόμενη κρίση να τον σπρώξει βαθύτερα σ' αυτήν.

Η υποδειγματική αντιμετώπιση της κρίσης, με αναδιανομή του πλούτου και παραγωγική ανασυγκρότηση, κατά τη δήλωση τότε του Αλ. Τσίπρα, στην πραγματικότητα ήταν: Προσέλκυση κεφαλαίων με πολύμορφες κρατικές επιχορηγήσεις, κίνητρα και προνόμια, με δέλεαρ τον ορυκτό πλούτο της Αμαζονίας και τα τεράστια υποθαλάσσια πετρελαϊκά κοιτάσματα στα ανοιχτά των βραζιλιάνικων ακτών, με δέλεαρ δηλαδή την προσδοκία μεγάλων και σημαντικών κερδών που επαληθεύτηκε όπως μαρτυρούν όλα τα δεδομένα.

Ταυτόχρονα μ' αυτά, το 11% των περίπου 200 εκατομμυρίων Βραζιλιάνων παραμένουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και μία απ' τις εκθέσεις του ΟΗΕ διαπιστώνει ότι η Βραζιλία συνεχίζει να κρατά τα σκήπτρα της ανισότητας στη Νότια Αμερική, με πάνω από 60 εκατομμύρια φτωχούς και με την ανισότητα εισοδήματος να καταγράφει αύξηση, όπως και στις περισσότερες χώρες της Νότιας Αμερικής.