Φαίνεται ότι εξετάζεται η δημιουργία ιδιωτικού μονοπωλίου ανάπτυξης δικτύου επίγειας ψηφιακής ευρυεκπομπής, τις εγκαταστάσεις του οποίου θα νοικιάζουν οι πάροχοι περιεχομένου, δηλαδή τα ιδιωτικά, αλλά και τα δημόσια τηλεοπτικά κανάλια. Αυτό προκύπτει από το κείμενο δημόσιας διαβούλευσης της ΕΕΤΤ, για τον καθορισμό «Δικαιωμάτων Χρήσης Ραδιοσυχνοτήτων Επίγειας Ψηφιακής ευρυεκπομπής και τη Διαδικασία Χορήγησής τους», η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη. Και σ' αυτό πιθανά προσανατολίζεται η κυβέρνηση.

Σύμφωνα με το κείμενο της διαβούλευσης, που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΕΕΤΤ από τις αρχές Μάη, η ΕΡΤ, ως «πάροχος δικτύου» θα έχει δύο διαύλους, βάσει του νέου νομοθετικού πλαισίου. Στη συνέχεια όμως, με βάση το κείμενο διαβούλευσης, ανοίγει ο δρόμος αποκλεισμού της ΕΡΤ από το να είναι «πάροχος δικτύου», που σημαίνει, αν καταληχθεί, ότι η ΕΡΤ θα ενταχθεί στη μία και μόνη εταιρεία πάροχο δικτύου, ιδιωτική προφανώς, αφού αυτή ήδη υπάρχει, η «Digea», ενώ δε θα υπάρχει -όπως μέχρι τώρα- κρατικός «πάροχος δικτύου».

Πιο συγκεκριμένα, στη σελίδα 61 του κειμένου διαβούλευσης της ΕΕΤΤ, αναφέρεται ξεκάθαρα ότι για τη μείωση του κόστους και του παρόχου δικτύου και των παρόχων περιεχομένου, «βέλτιστη λύση είναι ο περιορισμός του μέγιστου αριθμού δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων για την ανάπτυξη εθνικού δικτύου επίγειας ψηφιακής ευρυεκπομπής σε ένα (...) προκειμένου να περιοριστεί το συνολικό κόστος ανάπτυξης και λειτουργίας των δικτύων και συνεπώς το κόστος που θα μετακυλήσει στους παρόχους περιεχομένου για τη μεταφορά των προγραμμάτων τους».

Επειδή λοιπόν οικονομικά συμφέρει μια εταιρεία πάροχος, δεν αποκλείεται αυτή η αποκλειστικότητα να δοθεί στους μεγαλοκαναλάρχες. Ετσι η κρατική τηλεόραση, ανεξάρτητα από τη νέα εταιρική μορφή και το όνομα που θα πάρει, θα υποχρεώνεται να καταβάλλει αντίτιμο στον έναν ιδιώτη πάροχο δικτύου για τη χρήση των εγκαταστάσεών του, προκειμένου να εκπέμπει ψηφιακό σήμα. Η πρόβλεψη αυτή γεννά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα της απόφασης της κυβέρνησης να κατεβάσει ακαριαία το σήμα της δημόσιας τηλεόρασης, η οποία διέθετε έως σήμερα δική της πλατφόρμα εκπομπής ψηφιακού σήματος.

Φαίνεται λοιπόν ότι μία σημαντική παράμετρος των εξελίξεων των τελευταίων ημερών, έχει να κάνει και με το αν τελικά θα υπάρξει αποκλειστικότητα της «Digea» στην ανάπτυξη του πανελλαδικού δικτύου ψηφιακής ευρυεκπομπής. Ταυτόχρονα, συντελεί και στη μείωση του κόστους των ιδιωτών παρόχων περιεχομένου, που τυπικά τουλάχιστον θα πρέπει να έχουν διαφορετική εταιρική υπόσταση από τον πάροχο δικτύου. Δηλαδή η ψηφιακή εποχή βορά των μεγαλοεπιχειρηματιών ιδιοκτητών της «Digea».