Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα:

«Είπε ο υπουργός ότι ο Δήμος του μέλλοντος είναι αυτός που θα στηρίζεται στους ίδιους πόρους και με έξυπνες καινοτόμες αναπτυξιακές πρακτικές θα προχωρήσει. Τι σημαίνει όμως οικονομική αυτοτέλεια; Ποιος θα πληρώνει το μάρμαρο; Στη συγκεκριμένη περίπτωση της χρηματοδότησης των Δήμων, το χρηματοδοτικό κενό που υπάρχει, με βάση τα δικά σας στοιχεία, το 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, ποιος θα το πληρώσει; Θα το πληρώσει ο κρατικός προϋπολογισμός, που είναι υποχρεωμένος να αποδώσει αυτά τα χρήματα για να μη βουλιάξουν εντελώς οι υπηρεσίες;

Ολη η οργάνωση των Δήμων στηρίζεται στις βασικές αρχές οργάνωσης και διοίκησης των επιχειρήσεων, που υποτάσσονται στην κυριολεξία στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Η εισαγωγή, εξάλλου, των εννοιών, ορθολογική διαχείριση, εξοικονόμηση των πόρων, η θεωρία περί πλεονάζοντος προσωπικού. Η έννοια του οφέλους, δηλαδή με την έννοια της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και η έννοια του κόστους, με την έννοια ότι το εργατικό δυναμικό, το προσωπικό και οι υπηρεσίες για το λαό είναι το κόστος, είναι το εμπόδιο. Η έννοια της "αντιληπτότητας", δηλαδή λέτε να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι, ό,τι ζητούν και ό,τι διεκδικούν, κάποιος πρέπει να τα πληρώσει, δηλαδή ο ίδιος ο λαός».

Καταθέτοντας τη θέση των εκλεγμένων του ΚΚΕ απέναντι στις «διεκδικήσεις» της ΚΕΔΕ να συνεχιστούν διάφορα προγράμματα που λειτουργούν κοινωνικές υπηρεσίες και «σήμερα υπάρχουν αύριο δεν υπάρχουν», η Ελ. Παντελάκη τόνισε: «Εμείς τι λέμε; Να αξιοποιούνται τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τα προγράμματα; Βεβαίως και το τελευταίο ευρώ να πηγαίνει εκεί. Και μάλιστα να υπάρχει επιλεξιμότητα, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης. Αυτά τα χρήματα να κατευθύνονται σε κοινωνικές υπηρεσίες και να πηγαίνουν κατευθείαν στα αρμόδια υπουργεία και να δίνουν υψηλού επιπέδου παροχές όσο μπορούν καλύτερες, με υποδομές και προσωπικό πλήρους απασχόλησης. Γιατί δεν υπάρχει αυτή η λογική; Γιατί είναι συνειδητή επιλογή. Το ίδιο γίνεται σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνολικά της Ευρώπης, είτε είναι κάποια χώρα στη ζώνη του ευρώ, είτε όχι. Το κύριο όμως είναι αυτές τις υπηρεσίες να τις χρηματοδοτεί και να τις εγγυάται το κράτος απέναντι στους εργαζόμενους, δημόσια και δωρεάν».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας της, η Ελ. Παντελάκη έκανε σαφές ποια είναι η διαχωριστική γραμμή: «Ανεξάρτητα αν κάποιοι εκλεγμένοι εμφανίζονται ως εκπρόσωποι κομμάτων, ανεξάρτητα αν εμφανίζονται ως μνημονιακοί, ως αντιμνημονιακοί ή ως αντικαλλικρατικοί, αν εμφανίζονται ως ανένταχτοι ή ως ανεξάρτητοι, ως ακομμάτιστοι, έτσι σκέτοι, υπάρχει ένα συγκεκριμένο ζήτημα, ότι εφαρμόζουν την πολιτική, είτε από θέση διοίκησης είτε από θέση αντιπολίτευσης. Με ποια γραμμή είναι; Με τη γραμμή των αναδιαρθρώσεων ή απέναντί τους; Είναι με την ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική συνοχή ή απέναντί τους;

Εδώ είναι καθαρά τα πράγματα. Πίνουν νερό στην ανταγωνιστικότητα όλοι οι συνδυασμοί, και στην κοινωνική συνοχή. Μάλιστα, υπήρξε ολόκληρη επιχειρηματολογία γι' αυτό. Ανταγωνιστικότητα που δίνει προνόμια στους επιχειρηματίες και διαγράφει τη λέξη δικαιώματα από το λαό. Κοινωνική συνοχή που σημαίνει ότι ο εργαζόμενος πρέπει να προσαρμοστεί και να υποταχθεί στο όραμα του κεφαλαίου. Υπάρχει ελπίδα, όσο ο λαός μπορεί να αντιδράσει, το φόβο του να τον κάνει δύναμη, να αντιπαρατεθεί σε αυτές τις πολιτικές».

Δίνοντας, τέλος, το στίγμα της πολιτικής της ΚΕΔΕ που είναι στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων, η Ελ. Παντελάκη έφερε το εξής παράδειγμα: «Ο κόσμος καίγεται στα προβλήματα, βουλιάζει στην ανέχεια και στη φτώχεια και τι απόφαση έχει πάρει η ΚΕΔΕ; Για ίδρυση κεφαλαίου επενδύσεων σε έργα υποδομών των ΟΤΑ και συγκεκριμένα σε δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, βιολογικοί καθαρισμοί, βιολογικοί σταθμοί επεξεργασίας λυμάτων, μονάδες αφαλάτωσης, δίκτυα τηλεθέρμανσης, μονάδες διαχείρισης απορριμμάτων, έργα εξοικονόμησης Ενέργειας, επιχειρήσεις - επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές Ενέργειας, έργα δημοτικής και ακίνητης περιουσίας. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια γίνεται και η ελληνογερμανική συνεργασία, που μας δίνουν συμβουλές, τεχνογνωσία, που εκείνοι, το κράτος τους, χρηματοδοτεί την αντίστοιχη Τοπική Διοίκηση με 10%, και το 90% είναι από ίδιους πόρους, δηλαδή από το λαό».