Διότι οι καθετοποιημένες μονάδες παραγωγής αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων μπορεί να έχουν το πλεονέκτημα έναντι του μικρού και πολυδιάσπαρτου κλήρου, ωστόσο σε μια οικονομία όπου κυριαρχεί η λογική του μονοπωλιακού κέρδους σε συνδυασμό με την αναρχία της παραγωγής στον καπιταλισμό, και με δεδομένη επίσης τη συμμετοχή στην ΕΕ με τις ελευθερίες κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων κλπ, αλλά και το διεθνή ανταγωνισμό, η διατροφική εξάρτηση της χώρας από τις εισαγωγές δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, και αυτό είναι σε βάρος του λαού. Διότι μόνο αν η αγροτική παραγωγή σχεδιαστεί με βάση τις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού, στο πλαίσιο της κοινωνικοποίησης της αγροτικής παραγωγής και της γης και δίπλα στους αγροτικούς συνεταιρισμούς για τους μικρούς αγρότες, μπορεί να υπερκαλύπτει τη διατροφή, με φτηνά, ποιοτικά και υγιεινά τρόφιμα. Γι' αυτόν το στόχο πρέπει να παλέψει η φτωχομεσαία αγροτιά της χώρας λέγοντας ΟΧΙ στην «ανάπτυξη» της καπιταλιστικής αγροτικής οικονομίας, που τους θέλει σύγχρονους είλωτες στα χωράφια για τα κέρδη των καπιταλιστών του αγροτικού χώρου.