Ανέβηκε το θερμόμετρο τη εσωκομματικής αντιπαράθεσης στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο Σαββατοκύριακο, με αφορμή την πρόθεση της ηγετικής ομάδας να προχωρήσει η διάλυση των συνιστωσών που τον απαρτίζουν και να καταργηθεί η δυνατότητα να συμμετέχουν στις ψηφοφορίες για τα όργανα με ξεχωριστά ψηφοδέλτια.

Η πρόταση απορρίφθηκε από συνιστώσες και τάσεις του ΣΥΝ, και σε μια προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι ο Αλ. Τσίπρας υπαναχώρησε, παραπέμποντας στο ιδρυτικό συνέδριο του Ιούλη το ξεκαθάρισμα των εσωκομματικών λογαριασμών. Σε «τοίχο» φάνηκε να προσκρούει καταρχήν και η επιθυμία της ηγεσίας για εκλογή προέδρου απ' το Συνέδριο.

Σε κάθε περίπτωση, ο σχεδιασμός παραμένει είτε οι συνιστώσες να αυτοδιαλυθούν, είτε να μετεξελιχθούν σε τάσεις ή να έχουν θέση παρατηρητή στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου αυτός να ενιαιοποιήσει τη γραμμή του και να πείσει την αστική τάξη ότι μπορεί να την υπηρετήσει με αποτελεσματικότητα από τη θέση της κυβέρνησης. Την ίδια ώρα, άλλες συνιστώσες και τάσεις υπερασπίζονται την ύπαρξή τους σαν προϋπόθεση για πιο αποδοτική ενσωμάτωση και εκφυλισμό της όποιας ριζοσπαστικοποίησης καταγράφει το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Στην εισηγητική του τοποθέτηση, ο Αλ. Τσίπρας επιχείρησε να πείσει την ΚΕ ότι ο νέος ρόλος που αναλαμβάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο υπό αναμόρφωση αστικό πολιτικό σκηνικό, προϋποθέτει οργανωτικά μέτρα σαν τα παραπάνω. Οπως είπε, μπορούν να διεκδικήσουν με αξιώσεις τη διακυβέρνηση «μονάχα αν αποδείξουμε ότι προκειμένου να αναλάβουμε τη μεγάλη ευθύνη (...) είμαστε έτοιμοι όλοι μας, να θέσουμε σε αμφισβήτηση τις σιγουριές και τις εξασφαλίσεις μας».

Συμπλήρωσε ότι απαιτείται, αφ' ενός, η επικαιροποίηση της στρατηγικής τους ώστε να αποτελέσει ο ΣΥΡΙΖΑ «μαγνήτη» δυνάμεων «από την αριστερά της αριστεράς μέχρι της σοσιαλδημοκρατίας» και, αφ' ετέρου, η οργανωτική του προσαρμογή: «Να μην κάνουμε ούτε μισό βήμα πίσω (...) για το μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο φορέα (...) που θα είναι κόμμα των μελών και όχι των στελεχών», είπε.

Αλλάζοντας τροπάρι από την εποχή που πρόβαλλε τις συνιστώσες και τις τάσεις σαν το απαύγασμα της «ενότητας της αριστεράς», για να συκοφαντήσει το ΚΚΕ και να κοροϊδέψει το λαό, είπε στη συνεδρίαση της ΚΕ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών έπαιξε το ρόλο του, αλλά τώρα «χρειάζεται οργανωτική και πολιτική συνοχή (...) χρειάζεται ένας και όχι δεκατρείς χώροι υποδοχής μελών (...) Τώρα είναι η στιγμή να δούμε με ωριμότητα και να αντιμετωπίσουμε επιτέλους παθογένειες και στρεβλώσεις που κουβαλάμε μέχρι σήμερα».

Στις προτάσεις Τσίπρα αντέδρασε μεταξύ άλλων ο Μ. Γλέζος, ο οποίος επέλεξε να απουσιάσει από τη συνεδρίαση. Σε δήλωση που απέστειλε, και την οποία υπογράφουν τέσσερις ακόμα επικεφαλής συνιστωσών (ΚΕΔΑ, ΕΔΗΚ, ΔΗΚΚΙ, Ριζοσπαστική Οικολογική Αριστερά), κατηγορεί την πλειοψηφούσα ομάδα ότι ανοίγει ζητήματα που «απειλούν με επικίνδυνες εντάσεις και προβλήματα στο εσωτερικό του εγχειρήματος και προκαταλαμβάνουν εξελίξεις» και «συνιστούν πλήγμα στον πλουραλισμό και τη δημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ».

Στην εισήγηση Τσίπρα αντέδρασε και η «Αριστερή Πλατφόρμα» του Π. Λαφαζάνη, καταθέτοντας μακροσκελές κείμενο «συμβολής» με τις γνωστές της θέσεις για την ΕΕ και το ευρώ. Ο Π. Λαφαζάνης κατηγόρησε την ηγεσία για διάθεση να επιβάλει σιωπητήριο και ότι προσπαθεί να βρει εσωτερικό εχθρό.

Ολα αυτά, αλλά και τα όσα καταλόγισαν στην ηγεσία του κόμματος μέλη της ΚΕ για τους χειρισμούς της στο χώρο των εκπαιδευτικών, ανάγκασαν τον Αλ. Τσίπρα να ξαναπάρει το λόγο την Κυριακή και να ζητήσει προσοχή στις δημόσιες διατυπώσεις και παρεμβάσεις, αναφέροντας πως «δεν υπάρχουν οι Ηρακλείς του ριζοσπαστισμού και κάποιοι άλλοι από εμάς, που να έχουν εκχωρήσει τα πάντα στη σοσιαλδημοκρατία».

Στο καθαρά πολιτικό σκέλος, το σχέδιο Θέσεων και Καταστατικού, μαζί με τις τέσσερις εναλλακτικές εκδοχές της «Αριστερής Πλατφόρμας» για ισάριθμα ζητήματα, θα τεθούν στον προσυνεδριακό διάλογο και στην κρίση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην ομιλία του το Σάββατο, εκτός των άλλων, ο Αλ. Τσίπρας με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στη Βουλή με τη «Χρυσή Αυγή», υπερασπίστηκε το «συνταγματικό τόξο», καλώντας μάλιστα σε ξεσηκωμό, εννοείται στο πλάι του ΣΥΡΙΖΑ και τους «δημοκράτες που πρόσκεινται στην ΝΔ και παρακολουθούν αμήχανοι τα ακροδεξιά ολισθήματα του Σαμαρά».

Σε ό,τι αφορά στις κινητοποιήσεις των καθηγητών και σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από το διαλυτικό ρόλο των δυνάμεών του στον κλάδο, κατέφυγε σε «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε», λέγοντας ότι «υπάρχει κόσμος με διάθεση και αποφασιστικότητα να αντισταθεί», αλλά «απαιτείται μια πιο σύνθετη στρατηγική από τις δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος (...) που θα διευρύνει την ενότητα ανάμεσα σε κλάδους εργαζομένων και το πιο σημαντικό θα δημιουργεί στέρεες συμμαχίες με την κοινωνία»!

Κι αυτά όταν οι συνδικαλιστές του στην ΟΛΜΕ, είχαν ανέβει στα κάγκελα τις προηγούμενες μέρες, ψηφίζοντας υπέρ της απεργίας διαρκείας και συμμετέχοντας με τις άλλες δυνάμεις στη συκοφάντηση του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Στο ίδιο πνεύμα, ο Αλ. Τσίπρας λεοντάρισε ότι «τη φάμπρικα των επιστρατεύσεων και της συνταγματικής εκτροπής θα την τσακίσουμε, την επόμενη φορά που θα το επιχειρήσουν η απεργία θα είναι πολιτική και διαρκής»!