Τρίτη 21 Μάη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«ΣΧΕΔΙΟ Β» - ΚΟΜΜΑ ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΥ
Συνταγές διαχείρισης δοκιμασμένες στον καπιταλισμό

Εθνικό νόμισμα και ραγδαία υποτίμησή του, στον πυρήνα των προτάσεων που καταλήχθηκαν στην ιδρυτική συνδιάσκεψη

Με κομπασμούς για το ενδιαφέρον αστικών ΜΜΕ ολοκληρώθηκε το Σαββατοκύριακο η ιδρυτική συνδιάσκεψη του κόμματος με τίτλο «Σχέδιο Β». Αποκαλυπτικός ήταν ο Αλ. Αλαβάνος στην παρέμβασή του, όπου πρόβαλε σαν παράδειγμα προς μίμηση για έξοδο απ' την καπιταλιστική κρίση τις ΗΠΑ του 1930, ομολογώντας πάντως ότι αυτή έγινε με την εργατική τάξη ισοπεδωμένη, παρά τα κεϊνσιανά εργαλεία που μεταχειρίστηκε τότε η αστική διαχείριση για να ανακάμψει το κεφάλαιο.

Ο Αλ. Αλαβάνος κατηγόρησε την ΕΕ για «ανικανότητα να προχωρήσει σε οποιαδήποτε αλλαγή» και αποφάνθηκε πως «το εγχείρημα της Ευρωζώνης είναι πια κάτι απαρχαιωμένο, αποτυχημένο, παραλυτικό», καλλιεργώντας αυταπάτες ότι η σωτηρία για το λαό βρίσκεται έξω από την Ευρωζώνη, αλλά μέσα στην ιμπεριαλιστική ΕΕ και τα μονοπώλια ακλόνητα στην εξουσία και την οικονομία.

Υποσχέθηκε ότι το δικό τους σχέδιο είναι ικανό να δημιουργήσει θέσεις εργασίας μέσα σε 100 μέρες και ομολογώντας ότι αυτό που προτείνουν δε διαφοροποιείται από συνταγές που έχουν ήδη «μαγειρευτεί» σε άλλα καπιταλιστικά κράτη, πρόσθεσε: «Θα αρχίσει να αποδίδει μια μεγάλη τομή στην οικονομική πολιτική με το εθνικό νόμισμα, την παύση πληρωμών στους δανειστές (μη μας φοβίζει, την έχουν κάνει όλες σχεδόν οι ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας) και την εθνικοποίηση των τραπεζών (μη μας φοβίζει, την έχουν κάνει οι Βρετανοί συντηρητικοί στις μέρες μας)».

Ποντάρουν δηλαδή στην υποτίμηση του εθνικού νομίσματος και σε ενδοαστικές διευθετήσεις που ήδη έχουν δοκιμαστεί στον καπιταλιστικό κόσμο, προκειμένου να διεκδικήσουν καλύτερους όρους διαχείρισης της κρίσης για μερίδες του κεφαλαίου που δεν έχουν άμεσο συμφέρον από το ευρώ (τουρισμός, ναυτιλία) ή έχουν άλλο προσανατολισμό στις διεθνείς συμμαχίες τους (Ρωσία, ΗΠΑ, Κίνα κ.λπ.).

Για να καλλιεργήσουν φρούδες προσδοκίες στο λαό που στενάζει, είπε ότι εκπονούν μια μελέτη των πρώτων 100 ημερών, που αν και ανολοκλήρωτη προσεγγίζει «την έξοδο από την ύφεση τη δεκαετία του 1930». Πρόταξε σαν παράδειγμα προς μίμηση την πολιτική Βενιζέλου για τη «χρυσή δραχμή» και τις ΗΠΑ με το «New Deal», λέγοντας: «Μέσα στις 100 πρώτες μέρες αλλάζει φορά προς τα κάτω η καμπύλη της ανεργίας. Προσλαμβάνονται αμέσως σε δημόσια έργα μισό εκατομμύριο νέοι - με πολύ χαμηλές απολαβές είναι αλήθεια, αλλά τότε και να είχες ψωμί ήταν μια αξία»!

Συμβιβασμός με την εξαθλίωση

Πρόταξε ακόμα σαν διέξοδο την «πιο πλατιά λαϊκή ενότητα» στη βάση αιτημάτων όχι απλά μειωμένων απαιτήσεων, αλλά ζητιανιάς, του τύπου «πώς θα δουλεύω χωρίς να με κλέβουν και να με εξευτελίζουν», ενώ παρουσιάστηκαν και προτάσεις που σαν «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» επιδιώκεται να αναβαπτίσουν το αστικό πολιτικό σκηνικό και να εκτονώσουν ανώδυνα τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Μεταξύ άλλων, για βουλευτικό μισθό με βάση κατώτατο μισθό και επίδομα ανεργίας, κατάργηση κάθε οικονομικής ενίσχυσης στα κόμματα, μείωση των βουλευτών, ανάδειξη του 5% των βουλευτών με κλήρωση σε όλους τους πολίτες, ανακλητότητα, δημοψηφίσματα με λαϊκή πρωτοβουλία, ψηφιακή δημοκρατία και άλλα τέτοια εύηχα μεν, κενά περιεχομένου δε.

Ο Αλ. Αλαβάνος δεν παρέλειψε να επιτεθεί στο ΚΚΕ, με συκοφαντίες και διαστρέβλωση της πραγματικότητας, ισχυριζόμενος ότι «άλλο κόμμα κομμουνιστικό συνεργάζεται με τον παλιό δικομματισμό για να ακυρώσει την απόφαση του σώματος των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης να απεργήσουν παρά και ενάντια στην επιστράτευση»! Στη συνδιάσκεψη παραβρέθηκαν και χαιρέτισαν εκπρόσωποι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΔΕΑ (συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ).


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ