-- Εντείνεται το τελευταίο διάστημα και με διάφορους τρόπους ο «ευρωσκεπτικισμός». Τι και ποιους εξυπηρετεί;

Ο «ευρωσκεπτικισμός» που καλλιεργούν τα αστικά επιτελεία, στοχεύει να ενσωματώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια για το ευρωοικοδόμημα, να το θωρακίσει και να το διασώσει, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι μια άλλη διαχείριση, μια καλύτερη συνεννόηση, ενδεχόμενα και αλλαγές στους θεσμούς, μπορούν να μεταλλάξουν την ΕΕ σε φιλολαϊκή, ενώ θα παραμένει Ενωση των μονοπωλίων. Σ' αυτή την ρότα κινείται και η πρωτοβουλία έξι ευρωπαϊκών αστικών εφημερίδων να καταθέτουν τις προτάσεις τους «για τη σωτηρία της ΕΕ», αναγνωρίζοντας ότι η Ευρωένωση «είναι σε ένα δύσκολο σημείο της ιστορίας της» και ότι πρέπει «η μεγάλη ευρωπαϊκή ιδέα να βγει από το αδιέξοδο προς τη διάλυση και να προχωρήσει προς ένα καλύτερο μέλλον». Τι προτείνουν; Η ισπανική «El Pais» γράφει ότι το σημαντικότερο πρόβλημα της ΕΕ είναι το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης. Ισχυρίζεται ότι η τριάδα Ευρωκοινοβούλιο - Κομισιόν - Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «δημιουργεί μια μαύρη τρύπα, όπου αυτό το πράγμα που λέμε δημοκρατία απειλείται με εξαφάνιση». Αδύναμο Κοινοβούλιο χωρίς δυνατότητα ελέγχου, αόρατη επιτροπή, αδιαφανές Συμβούλιο που δε λογοδοτεί, βλέπει η εφημερίδα και διαπιστώνει ότι ο ευρωσκεπτικισμός μεγαλώνει στο κέντρο και στην περιφέρεια. Κοροϊδεύουν το λαό ότι οι αντιλαϊκές αποφάσεις της ΕΕ οφείλονται στον «αντιδημοκρατικό» τρόπο που παίρνονται και όχι στο ότι οι κυβερνήσεις που αποφασίζουν είναι το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου. Καλλιεργούν συνειδητά αυταπάτες ότι είναι δυνατόν να πάψει η ανισομετρία στην ΕΕ και να γίνουν φιλολαϊκότερες οι αποφάσεις της, αν αναβαθμιστεί ο θεσμός του Κοινοβουλίου.

Στη λειτουργία του Ευρωκοινοβουλίου εστιάζει και η βρετανική «Guardian», που γράφει ότι η λειτουργία της ΕΕ εξακολουθεί να είναι μοιρασμένη ανάμεσα στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, όπου πρέπει να παραβρίσκονται οι ευρωβουλευτές για 12 τετραήμερες συνεδρίες το χρόνο. «Είναι μια γελοία, σπάταλη και αναποτελεσματική διαδικασία», λέει η εφημερίδα, εστιάζοντας στο κόστος. Σαν να πρόκειται το Ευρωκοινοβούλιο να σταματήσει να ψηφίζει αντιλαϊκά, να προωθεί με οδηγίες και κατευθύνσεις τον πυρήνα της στρατηγικής του κεφαλαίου, αν πάψει να μοιράζεται ανάμεσα σε Στρασβούργο και Βρυξέλλες! «Τα χαρτιά των συνθηκών λένε και ότι η Ευρώπη έχει κοινή διπλωματική γραμμή αλλά, ακόμα και αν κατάφερε να γίνει πραγματικά κοινή, της λείπει ένας κοινός στρατός», σημειώνει η γαλλική «Le Monde», κατηγορώντας τη Βρετανία και τη Γερμανία ότι εναποθέτουν την «προστασία της ηπείρου» στο ΝΑΤΟ. Επί της ουσίας, η εφημερίδα ισχυρίζεται ότι χρειάζεται αναβάθμιση της ΕΕ στον παγκόσμιο οικονομικό ανταγωνισμό και ότι αυτό προϋποθέτει και αύξηση της στρατιωτικής της ισχύς και παρουσίας, με τη συγκρότηση δομών έξω από το ΝΑΤΟ, το οποίο ταυτίζεται κυρίως με τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Η πολωνική «Gazeta Wyborcza» βλέπει το πρόβλημα στο γεγονός ότι «σταματήσαμε να μιλάμε για ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και μιλάμε μόνο για το χρήμα». Ξεθάβει από τα ντουλάπια το ξοφλημένο ιδεολόγημα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης», για να πει ότι δεν είναι νομοτέλεια αυτό που ζει ο λαός σήμερα, πλακωμένος από τα μονοπώλια και την εξουσία τους και πως με «αλληλεγγύη» ανάμεσα στα καπιταλιστικά της κράτη, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Στο ίδιο πνεύμα είναι το δημοσίευμα της ιταλικής «La Stampa», που προτείνει να ιδρυθεί μια πανευρωπαϊκή ομάδα ποδοσφαίρου για να τονωθεί η αίσθηση του «κοινού μας σπιτιού», που λάνσαρε το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό τις προηγούμενες δεκαετίες, για να σύρουν τους λαούς στην ιδέα της Ενωσης των μονοπωλίων.