Με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης, με απαιτητικότητα χωρίς αυτάρκεια και ερασιτεχνισμούς οφείλουμε να γίνουμε ικανότεροι. Δεν αρκεί σήμερα μια γενική συμφωνία με την πολιτική του Κόμματος, δεν αρκεί απλά η κατανόησή της, απαιτείται βαθιά αφομοίωση των Θέσεων, η γείωσή τους με την πραγματικότητα.

Σ' αυτές τις συνθήκες είναι συγχρόνως υπαρκτός ο κίνδυνος αποστέωσης της καθημερινής δράσης για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα από τη γραμμή πάλης και την προοπτική της ή η άγαρμπη και ανεπεξέργαστη γενίκευση με κατρακύλισμα στη συνθηματολογία.

Σ' αυτές τις συνθήκες λέμε ότι πρέπει να δουλεύουμε με τη στρατηγική μας.

Τι σημαίνει αυτό στην καθημερινή δράση του στελέχους, του μέλους, του οπαδού; Τι σημαίνει αυτό για το περιεχόμενο της ζωής και της δράσης των ΚΟΒ; Τι σημαίνει αυτό για τη δράση μας στο κίνημα;

Πώς θα καταφέρνουμε καθημερινά να επιδρούμε στη συνείδηση και τις διαθέσεις των λαϊκών στρωμάτων.

Πώς θα γινόμαστε καθημερινά πιο αποτελεσματικοί στο να αξιοποιούμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, την ιδεολογική υπεροχή, τη δυνατότητα που απορρέει από την ιδεολογία μας να ερμηνεύουμε την πραγματικότητα, να αναδεικνύουμε τα αίτια και να προτείνουμε τις αναγκαίες επιλογές στο επίπεδο της εξουσίας προκειμένου να προχωρήσει η υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης, της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Δουλεύουμε με τη στρατηγική μας δε σημαίνει απλά προβάλλουμε με κάθε ευκαιρία την αναγκαιότητα και την επικαιρότητα του σοσιαλισμού. Σημαίνει σχέδιο πολιτικής παρέμβασης σε επίπεδο ατομικό και συλλογικό. Πρέπει να κατανοούμε τις δυσκολίες και τα εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση των μαζών, να τις ερμηνεύουμε, να μην απογοητευόμαστε από την όποια υποχωρητικότητα ή ενσωμάτωση.

Οι ΚΟΒ, τα όργανα, οι κομματικές ομάδες να μην εξαντλούν τον όποιο σχεδιασμό τους στην οργάνωση της δουλειάς του συνδικάτου, του σωματείου, της επιτροπής αγώνα, των μαζικών φορέων. Ο ρόλος τους είναι να συζητούν και να διαμορφώνουν σχέδιο κομματικής παρέμβασης, να συζητούν τις δυσκολίες, να επανεξετάζουν την ιδεολογικοπολιτική τους παρέμβαση, να βελτιώνουν την επιχειρηματολογία τους.

Ενιαία. Οχι ο καθένας όπως τα καταλαβαίνει.

Δεν είναι δουλειά με τη στρατηγική μας και δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτε (σε αυτή τουλάχιστον τη φάση) από το να βγάλει ένα σωματείο απόφαση στήριξης του Κόμματος στις εκλογές, ή από το να κλίνουμε στις παρεμβάσεις μας σε όλες τις πτώσεις τη λαϊκή συμμαχία, αν το σύνολο της παρέμβασής μας δεν αναδεικνύει ολοκληρωμένα την αναγκαιότητα και το περιεχόμενό της, αν δεν προβάλλουμε και δεν εξειδικεύουμε την πρότασή μας σε κάθε χώρο βοηθώντας στη γενίκευση της πείρας. Διαφορετικά δεν θα καταφέρνουμε να συνδέουμε την καθημερινή δράση με τη συνολική μας πρόταση. Θα υπάρχει χάσμα ανάμεσα στην πάλη για την αντίσταση στην επίθεση στη ζωή της εργατικής τάξης και τη διέξοδο στον άλλο δρόμο που προτείνει το κόμμα. Το μόνο που θα τα συνδέει θα είναι η δική μας διατύπωση και τίποτα παραπάνω. Δεν μπορεί να αρκούμαστε στη γενική διατύπωση για ανάγκη πολιτικοποίησης της πάλης, άλλωστε αυτό το κάνουν άλλοι πιο αποτελεσματικά προβάλλοντας την ανάγκη για αλλαγές στο επίπεδο της διακυβέρνσης.