Ανακοίνωση για τις εξελίξεις στις τράπεζες και τη στάση των άλλων δυνάμεων εξέδωσε το ΠΑΜΕ Χρηματοπιστωτικού. Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:

Κοροϊδεύουν. Σπέρνουν την αυταπάτη ότι ένας ντόπιος τραπεζίτης ή μία δημόσια τράπεζα δε θα εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους, δε θα ληστεύει τα λαϊκά νοικοκυριά. Ελληνες τραπεζίτες είναι αυτοί που απαιτούν παραπέρα μειώσεις μισθών 20%, κατάργηση των ΣΣΕ και του σταθερού χρόνου εργασίας. Δημόσια ήταν η τράπεζα (ΑΤΕ) που πρώτη εφάρμοσε 30% μείωση αποδοχών. Ελληνικές, δημόσιες και ιδιωτικές, είναι οι τράπεζες που δίνουν χρήμα με ληστρικά επιτόκια σε αγρότες, αυτοαπασχολούμενους και λαϊκά νοικοκυριά και χαρίζουν θαλασσοδάνεια στους μεγάλους επιχειρηματίες.

Κοροϊδεύουν. Αφού από τη μια όλοι αυτοί που υποκλίνονται στην ΕΕ και στην ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων, από την άλλη θέτουν ''εθνικά'' όρια στο κεφάλαιο.

Οι τσακωμοί στις τράπεζες, οι όψιμες ενστάσεις της τρόικας εκφράζουν τις κόντρες του κεφαλαίου για το ποιοι όμιλοι θα ελέγχουν την αγορά, ποιος θα πληρώσει λιγότερη ζημιά σε περίοδο κρίσης, ποιος θα είναι πιο ισχυρός μετά την κρίση.

Κανένας εφησυχασμός. Η πείρα της Κύπρου δείχνει ότι η ΕΕ δε διστάζει να πάρει μέτρα που θα τσακίσουν το λαό προκειμένου οι μονοπωλιακοί όμιλοι να θωρακίσουν τα κέρδη τους στον ανταγωνισμό. Το τραπεζικό σύστημα στην καπιταλιστική οικονομία είτε με δημόσιο έλεγχο, είτε με Ελληνες επιχειρηματίες, είτε με ξένους λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος, θα στηρίζει επενδύσεις που θα το εξασφαλίζουν.

Οι εργαζόμενοι στις τράπεζες δεν έχουν κανένα λόγο να στοιχηθούν πίσω από τα σχέδια των τραπεζιτών.

Να μην πέσουν στην παγίδα που τους στήνουν να καταθέσουν τους μισθούς τους, τα αποθεματικά των Ταμείων για άλλη μια φορά στους "φτωχούς" Ελληνες τραπεζίτες που ''πονάνε ''την πατρίδα.

Να οργανώσουν την πάλη τους για να διεκδικήσουν ΣΣΕ, καμία μείωση, καμία απόλυση, σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους.

Να συμπορευτούν με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα διεκδικώντας μέτρα ανακούφισης για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.

Να οργανώσουν την πάλη τους για άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου οι πόροι θα κατανέμονται με βάση τις ανάγκες του λαού. Αυτή η ανάπτυξη προϋποθέτει αποδέσμευση από την ΕΕ. Μόνο σε μια οικονομία με κριτήριο τις ανάγκες του λαού και κεντρικό σχεδιασμό μπορεί ένας κεντρικός φορέας πίστης να έχει διαφορετικό ρόλο».