Πέμπτη 28 Μάρτη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
19ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ - ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός

Το Καταστατικό του Κόμματος δεν είναι απλά ένα σύνολο κανόνων και διατάξεων, αλλά ένα βαθιά πολιτικό κείμενο το οποίο σκιαγραφεί το χαρακτήρα του Κόμματος και διαπαιδαγωγεί τα μέλη του, καθώς και το λαό (εφόσον του δείχνει τι εννοούν οι κομμουνιστές με τον όρο «δημοκρατία», ποιες αρχές θα ισχύουν στη σοσιαλιστική δημοκρατία). Επομένως, δε συμφωνώ με το σκεπτικό «να μην υπάρχουν επαναλήψεις, να απαλειφθούν όσα δεν χρειάζονται ή δεν προσθέτουν τίποτε καινούριο ή αφορούν αρθρογραφία κι όχι διατύπωση διατάξεων Καταστατικού που πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο ακριβείς, συγκεκριμένες και λιτές» (άρθρο στο «Ρ» 27/01/13).

Στο σχέδιο Καταστατικού απαλείφονται ή τροποποιούνται παράγραφοι του ισχύοντος οι οποίες σχετίζονται με τη δημιουργική τήρηση των καταστατικών αρχών (Πρόλογος και Εισαγωγή, παρ. δ), την ανάπτυξη των προσωπικών ικανοτήτων και συμβολής στη δράση (Πρόλογος, Εισαγωγή, παρ. δ, Αρθρο 9), την πλατιά κι ελεύθερη συζήτηση και συλλογικότητα στις αποφάσεις (Αρθρο 9), την ελευθερία για υπεύθυνη έκφραση γνώμης, πρωτοβουλίας και ευθύνης (Αρθρο 9), της πρωτόβουλης, αυτοτελούς και υπεύθυνης δράσης των τοπικών Κομματικών Οργανώσεων (Αρθρο 9), τη σημασία και διαφύλαξη του ελέγχου, της κριτικής και της αυτοκριτικής (Αρθρο 10). Γενικότερα, αυτές και άλλες αλλαγές τροποποιούν το περιεχόμενο του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού προς την κατεύθυνση του συγκεντρωτισμού και εις βάρος της δημοκρατίας.

Οι απαιτήσεις της σύγχρονης ταξικής πάλης (υψηλό επίπεδο μόρφωσης και ειδίκευσης εργαζομένων, μικροί εργασιακοί χώροι με ποικιλία εργασιακών σχέσεων, μικρό ποσοστό συνδικαλισμένων) ανεβάζουν τον πήχη για κάθε κομμουνιστή και Κομματική Οργάνωση. Οι κομμουνιστές χρειάζονται δημιουργικότητα, προσωπική έγνοια και υπευθυνότητα στην εξειδίκευση κι εφαρμογή της πολιτικής του Κόμματος για να αντεπεξέλθουν. Η «αυστηρή τήρηση» και «υποταγή» στις αποφάσεις των παραπάνω οργάνων και της πλειοψηφίας δεν αρκούν. Με καταναγκασμό και οργανωτικά μέτρα, χωρίς η καθοδήγηση να ΠΕΙΘΕΙ, δε θα είμαστε αποτελεσματικοί. Επιπλέον, η πρόσφατη εμπειρία, έδειξε ότι αν δεν εξαντλείται η ελεύθερη και πλατιά εσωκομματική συζήτηση για όλα τα σημαντικά πολιτικά θέματα που αντιμετωπίζει το Κόμμα στην εποχή του διαδικτύου, η αντιπαράθεση μεταφέρεται με αντικομματικούς όρους εκτός Κόμματος...

Μερικές απορίες:

1. Η αλλαγή από «οργανωτική αυτοτέλεια» της ΚΝΕ σε απλή «διακριτή οργανωτική δομή» μήπως αφήνει χώρο για υποχρεωτικές αναδείξεις ή παύσεις των καθοδηγητικών οργάνων της ΚΝΕ από τα αντίστοιχα του Κόμματος;

2. Η μείωση των οργανωτικών επιπέδων του Κόμματος μήπως περιορίζει τη δυνατότητα δημιουργικής εξειδίκευσης της πολιτικής μας στις τοπικές οργανώσεις προς χάριν μιας πιο άμεσης και «σφιχτής» καθοδήγησης ενός μικρότερου Κόμματος;

Πρέπει να βρεθούν τρόποι ώστε:

1. Να οριστεί τι ακριβώς συνιστά προγραμματική τροποποίηση και ποια κομματικά σώματα μπορούν να την αποφασίσουν.

2. Να συζητιούνται θέματα για τα οποία υπάρχει ιδεολογικοπολιτική διαπάλη μέσα στο Κόμμα (όπως για τον ιμπεριαλισμό και τη θέση της Ελλάδας σε αυτόν) πιο ανοιχτά, μέσα από το «Ριζοσπάστη», και για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα από τον προσυνεδριακό διάλογο.

3. Να μην αποκόβονται τα επαγγελματικά μας στελέχη για μεγάλο χρονικό διάστημα από την παραγωγή.

Τέλος, οι έννοιες του πατριωτισμού, της εθνικής ανεξαρτησίας, και της δημοκρατίας κακώς ταυτίζονται με τόσο στενό τρόπο με την ταξική πάλη, ενάντια στην ιστορία του λαϊκού κινήματος και του ίδιου του Κόμματός μας ως Πατριωτικού και Δημοκρατικού.


Διονύσης Περδίκης
ΚΟΒ Βερολίνου


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ