Η μαχητικότητα με την οποία τα κομματικά και κνίτικα μέλη υποδέχτηκαν τη δουλειά για το 19ο Συνέδριο του Κόμματος, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιείται, αλλά και το σχέδιο Προγράμματος που δίνεται για δημόσιο διάλογο, δείχνουν τα βήματα ωρίμανσης που έχει κάνει το Κόμμα, και τοποθετούν τον πήχη για τη δράση όλων των κομματικών μελών και των μελών της ΚΝΕ πολύ ψηλά για το επόμενο διάστημα.

Στο διάστημα από το 18ο Συνέδριο και με οδηγό την επεξεργασία που έγινε για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, το Κόμμα ανέπτυξε σημαντική παρέμβαση στην κατεύθυνση της ανασυγκρότησης του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, γεγονός που αποτυπώνεται σε πολλούς δείκτες, όπως η έκδοση της Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης, η δημιουργία συνεπών πυρήνων ΚΚ σε μια σειρά από χώρες, όπως η Ιταλία κλπ, οι τακτικές συναντήσεις Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων, η ανάπτυξη καλύτερων - σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια - αντανακλαστικών του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος (ΔΚΚ) μπροστά στην απαράδεκτη προσπάθεια εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό, στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, αλλά και οι κοινές πρωτοβουλίες που παίρνονται σε παγκόσμιο επίπεδο από την ΠΣΟ, το ΠΣΕ, την ΠΟΔΝ, την ΠΔΟΓ.

Παρότι οι αρνητικοί συσχετισμοί που επικράτησαν στο ΔΚΚ μετά την παλινόρθωση του καπιταλισμού στις χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης επιδρούν ανασταλτικά στη διαμόρφωση ενός ισχυρού πόλου που θα καταφέρνει να κινητοποιεί και να συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις της εργατικής τάξης με στόχο την πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι αναγκαία η ένταση της προσπάθειάς μας στην κατεύθυνση που βάζουν οι Θέσεις. Σίγουρα είναι μια δουλειά δύσκολη, όμως αναγκαία. Στην προσπάθεια, λοιπόν, αυτή για τη συγκρότηση ενός τέτοιου πόλου, σημαντική θα μπορούσε να είναι η βοήθεια των μαζικών οργανώσεων ΠΣΟ, ΠΣΕ, ΠΟΔΝ, ΠΔΟΓ.

Σε ό,τι έχει να κάνει με την ΠΣΟ, είναι αδιαμφισβήτητα σημαντική η παρέμβαση που κάνει μέχρι στιγμής το ΠΑΜΕ. Χρειάζεται όμως να γενικευτούν πρωτοβουλίες αναδεικνύοντας ιδιαίτερα τα ζητήματα της ανεργίας, που σε περίοδο καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης θα αυξάνεται όλο και περισσότερο, των εργασιακών δικαιωμάτων που πάνε περίπατο και των μέτρων που παίρνονται σε όλο τον κόσμο στο όνομα της εξόδου από την κρίση. Να δούμε πιο επεξεργασμένα το πώς θα ζυμώσουμε τα ζητήματα της αλληλεγγύης σε παγκόσμιο επίπεδο, μιας και απ' όταν ξέσπασε η κρίση αποτελούν πεδίο δράσης για κάθε λογής ΜΚΟ που διαστρεβλώνουν το νόημα και τα πραγματικά χαρακτηριστικά της. Με πρωτοβουλίες και συναντήσεις στα πλαίσια της ΠΣΟ με ταξικά σωματεία και ταξικά εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες να ανοίξουμε μέτωπο στην αντίληψη που καλλιεργείται ότι στο εξωτερικό κάποιος εργάτης μπορεί να βρει πιο εύκολα δουλειά, ότι στο εξωτερικό είναι καλύτερες οι συνθήκες εργασίας, οι μισθοί κλπ. Να ανοιχτεί πιο καλά η δουλειά για τους μετανάστες εργάτες που ζουν και δουλεύουν στην Ελλάδα. Να δούμε μια καμπάνια για να οργανωθούν στα σωματεία τους οι μετανάστες εργάτες, με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ και υπό την αιγίδα της ΠΣΟ. Σημαντική επίσης θα είναι και η πιο συχνή μεταφορά εμπειρίας από εργατικές κινητοποιήσεις σε άλλες χώρες του εξωτερικού, ώστε να αντιλαμβάνεται ο Ελληνας εργάτης ότι όχι απλά δεν είναι μόνος του, αλλά ότι αυτός όπως και κάθε άλλος εργάτης στον κόσμο θα πρέπει να έχουν έναν και μόνο στόχο: Την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Για το ΠΣΕ, τα βήματα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι κάτι παραπάνω από ορατά και χειροπιαστά. Αποτυπώθηκαν άλλωστε και στο Συνέδριο του ΠΣΕ στο Νεπάλ. Σημαντική συμβολή στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του αντιιμπεριαλιστικού χαρακτήρα του ΠΣΕ είχε το Κόμμα και φυσικά η ΕΕΔΥΕ. Πρέπει όμως από εδώ και πέρα πιο καλά να δούμε το ζήτημα της στάσης σε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αλλά και τη συνεργασία των αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων μεταξύ των γειτονικών χωρών. Εχει ξεκινήσει μια πολύ καλή δουλειά από πλευράς της ΕΕΔΥΕ με τα αντίστοιχα κινήματα σε Τουρκία και Κύπρο, που καταλήγει κάθε χρόνο και σε τριμερή συνάντηση με σπουδαία μεταφορά εμπειρίας. Αντίστοιχη δουλειά να δούμε και με τα αντίστοιχα κινήματα στην Αλβανία (ειδικά αυτή την περίοδο που ανοίγονται ζητήματα σχετικά με τη Μεγάλη Αλβανία κι οξύνονται οι εθνικισμοί), στην ΠΓΔΜ και στη Βουλγαρία. Προφανώς όμως αυτό έχει σαν προϋπόθεση την καλύτερη επαφή με τα ΚΚ των χωρών αυτών. Οι εξελίξεις στην περιοχή μας επιβάλλουν να ανοιχτούν ενιαία - υπό την αιγίδα και με τη βοήθεια του ΠΣΕ - τα ζητήματα που αφορούν στους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου που διέρχονται από τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, στους εξοπλισμούς και στα ελληνικά στρατιωτικά και αστυνομικά τμήματα που βρίσκονται εκτός συνόρων. Οι πρωτοβουλίες του ΠΣΕ με τις Περιφερειακές συσκέψεις και τις ειδικές θεματικές συναντήσεις θα πρέπει να πυκνώσουν και να αγκαλιάσουν το σύνολο της εργατικής τάξης στην Ελλάδα.

Αλλα ζητήματα που μπορούμε να δούμε στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του χαρακτήρα αυτών των φορέων (ΠΣΟ, ΠΣΕ, ΠΟΔΝ, ΠΔΟΓ) είναι το άνοιγμα μιας καλύτερης δουλειάς για τους πρόσφυγες, αναδεικνύοντας τις αιτίες που οδηγούν στην προσφυγιά, το ιδεολογικοπολιτικό μέτωπο απέναντι στο φασισμό που εξαπλώνεται με ταχείς ρυθμούς σε όλο τον κόσμο, τα ζητήματα που αφορούν στη μητρότητα και τα μέτρα που φορτώνουν κι άλλα βάρη στις πλάτες των νέων μητέρων σε όλο τον κόσμο.

Η πάλη για το ψωμί του λαού δεν είναι ξεκομμένη από τις γενικότερες εξελίξεις. Να αξιοποιούμε καλύτερα τις επεξεργασίες και τα συμπεράσματα από τις διεθνείς πρωτοβουλίες που παίρνουμε ώστε να καταφέρνουμε να συνδέουμε καλύτερα το εντός της χώρας με το εκτός, όσα γίνονται αυτή τη στιγμή εδώ με εκείνα που έγιναν ή γίνονται σε μια σειρά από άλλες χώρες, ώστε καλύτερα να αναδεικνύουμε πως ο ιμπεριαλισμός δεν είναι τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, αλλά ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, άρα και η πάλη του λαϊκού κινήματος θα πρέπει να συγκλίνει στην κατεύθυνση της ανατροπής του.

Η πρωτοπόρα δράση του Κόμματός μας ενέπνεε και εμπνέει εκατομμύρια εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο. Το 19ο Συνέδριο του Κόμματος μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για τη λαϊκή συμμαχία, για να πάρει ο λαός στα χέρια του την εξουσία. Ο σοσιαλισμός είναι επίκαιρος κι αναγκαίος κι όπως γράφει κι ο κομμουνιστής ποιητής Γ. Ρίτσος: «Το μέλλον είναι σίγουρο αδελφέ μου. Ο,τι κι αν γίνει - σίγουρο. Δεν υπάρχουν πια αποσιωπητικά στη φωνή ή στη σιωπή μας».