Η ενιαία δράση ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΟΓΕ - ΜΑΣ στις Λαϊκές Επιτροπές Αγώνα εκφράζει ένα φύτρο, ένα πρόπλασμα της Λαϊκής Συμμαχίας, χωρίς να καταργεί τα ιδιαίτερα καθήκοντα σε κάθε τμήμα της.

Το πιο βασικό καθήκον μας ήταν και είναι να αποκτήσει αυτή η δράση καθαρό χαρακτήρα συγκρότησης ως δύναμης με προσανατολισμό αντίστασης και σύγκρουσης με κάθε κυβερνητικό και άλλο φορέα της αστικής εξουσίας.

Οι Λαϊκές Επιτροπές δεν είναι συντονιστικό αλλά έκφραση της πολιτικοποιημένης κοινωνικής συμμαχίας που εκφράζεται από τα κάτω, στηρίζεται από το Κόμμα, ώστε μέσα από αυτήν τη διαδικασία να υλοποιείται η πολιτική συμμαχιών μας σε κοινωνικό επίπεδο όχι απλά και μόνο για να ανεβαίνουν οι αγώνες, αλλά για τη συγκέντρωση δυνάμεων για τη ρήξη και την ανατροπή, τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, το σοσιαλισμό.

Η κοινή δράση των πιο πάνω συσπειρώσεων δεν υποκαθιστά αυτές, αλλά, αντίθετα, τις ενισχύει, με την προϋπόθεση ότι χρειάζεται εκτός από την κοινή δράση και αυτοτέλεια ώστε να ενισχύεται η κάθε συσπείρωση ξεχωριστά.

Ταυτόχρονα, η δράση αυτή πρέπει να αγκαλιάζει πλατύτερα στρώματα εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική.

Οι Λαϊκές Επιτροπές πρέπει να παλεύουν με όρους κινήματος σε γενικές γραμμές για μια σειρά στόχους πάλης (π.χ. μισθολογικά, εργασιακά δικαιώματα, χαράτσια, χρέη, διόδια κλπ.).

Από την πάλη μας αυτή:

• Πρέπει να αποκαλύπτεται η δράση των κομμάτων της πλουτοκρατίας και της πολιτικής της ΕΕ καθώς και των τοπικών παραρτημάτων τους στους Δήμους και στις περιφέρειες.
• Πρέπει να αποκαλύπτεται επίσης και η δράση δυνάμεων που τους δίνουν «αριστερό» άλλοθι, κινούμενοι όμως μέσα στα πλαίσια του συστήματος, αντιπροτείνοντας ένα διαφορετικό μείγμα διαχείρισης όπως ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
• Πρέπει να αντιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι ότι καμία αυταπάτη δεν πρέπει να έχουν για τα παραπάνω κόμματα και τα τοπικά παραρτήματά τους, καμιά αναμονή, ο στόχος θα πρέπει να είναι η ρήξη με το κεφάλαιο και τα κόμματά του.
• Πρέπει να αντιλαμβάνονται οι εργαζόμενοι την αναγκαιότητα της συσπείρωσης στη Λαϊκή Επιτροπή που συντονίζει τον αγώνα για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, για το σοσιαλισμό.

Θετικά συμπεράσματα υπάρχουν κατά τη γνώμη μου από τη μέχρι τώρα δράση μας.

Υπάρχει όμως ορατός ο κίνδυνος, να υποκατασταθούν οι φορείς που συμμετέχουν στη λαϊκή επιτροπή από την επιτροπή, εξαιτίας της αποσπασματικής και λειψής δράσης των μελών μας στους φορείς, της λειψής λειτουργίας των κομματικών ομάδων και εξαιτίας του γεγονότος ότι οι ΚΟΒ δεν έχουν κάνει κτήμα τους την αναγκαιότητα πολιτικής καθοδήγησης και λειτουργίας των φορέων ευθύνης τους.

Οι εκλεγμένοι κομμουνιστές στους μαζικούς φορείς, καθήκον έχουν να μαζικοποιούν, να κινητοποιούν, να προσανατολίζουν, να οργανώνουν τα μέλη τους και το λαό ευρύτερα, προκειμένου να υιοθετούνται οι πιο πάνω στόχοι πάλης, καθώς και η αναγκαιότητα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης.

Είναι ανάγκη, κατά τη γνώμη μου, να λειτουργούν μόνιμα και σταθερά οι κομματικές ομάδες και οι ΚΟΒ με τον παραπάνω προσανατολισμό, να μην υποκύπτουν σε δυσκολίες.

Η ΚΟΒ δεν μπορεί να είναι διεκπεραιωτής των καθηκόντων που βάζουν τα Διοικητικά Συμβούλια των φορέων.

Μπροστά στα δύσκολα και πολύπλοκα καθήκοντα που προβάλλουν από την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής των μνημονίων, πρέπει να παρθούν μέτρα, προκειμένου οι πιο πάνω αδυναμίες να εξαλειφθούν.

Συγκεκριμένα:

• Πρέπει όχι αποσπασματικά αλλά ολοκληρωμένα να εφαρμόζεται στην πράξη η πολιτική του Κόμματος από τις κομματικές μας οργανώσεις και τις κομματικές ομάδες, να υπάρχει συντονισμός μεταξύ τους, να εκφράζεται αυτό με ενιαία δράση μέσω της Λαϊκής Επιτροπής.
• Πρέπει οι ΚΟΒ να αποκτήσουν συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης. Η δράση τους πρέπει να είναι στοχοπροσηλωμένη στη δουλειά στη γειτονιά με κοινωνικοταξικά κριτήρια.

Τα μέλη μας πρέπει να συγκρούονται υλοποιώντας ολοκληρωμένα την πολιτική μας, να παράγουν πολιτική στο χώρο τους, να δημιουργούν συνθήκες εμπνευσμένης δράσης και να τολμούν την ανάθεση καθηκόντων σε κομματικές επιρροές.

• Πρέπει ο τρόπος δουλειάς μας που οδηγεί σε κάποιες περιπτώσεις, μπροστά στις δυσκολίες της ταξικής πάλης, στη συσπείρωση μόνο σε επίπεδο άμυνας - αντίστασης και όχι αντεπίθεσης και προοπτικής για μια άλλη λαϊκή εξουσία να διορθωθεί. Διαφορετικά, δημιουργούνται όχι μόνο αναστολές και απογοήτευση για την αναποτελεσματικότητα των αγώνων, αλλά και ψευδαισθήσεις που μας οδηγούν στη λογική της ενότητας μόνο στο επιμέρους και ως εκ τούτου σε συντεχνιακή λογική, με αποτέλεσμα να χάνεται ο προσανατολισμός της αναγκαιότητας για μια άλλη εξουσία, πέρα και έξω από τα πλαίσια του αστικού συστήματος.
• Πρέπει οι δυνάμεις μας αντιπαλεύοντας π.χ. το θεσμό των συγχωνεύσεων των σχολείων, τα οποία στον καπιταλισμό είναι ούτως ή άλλως υποταγμένα στη λογική της ιδιωτικοποίησης και της ανταποδοτικότητας, να προωθούν την πρότασή μας για την Παιδεία της λαϊκής εξουσίας, του σχολείου δηλαδή το οποίο δεν θα υποτάσσεται στη λογική των αναγκών της καπιταλιστικής αγοράς και ταυτόχρονα να παλεύουμε να γίνει η πρόταση αυτή στόχος πάλης του κινήματος.
• Αντιπαλεύοντας το ξεπούλημα των χώρων που είναι χαρακτηρισμένοι για σχολεία και βρεφονηπιακούς σταθμούς πρέπει να συσπειρώνουμε το λαό ενάντια στην πολιτική της ανταποδοτικότητας που προωθείται από τον «Καλλικράτη» μέσω της Τοπικής Διοίκησης και της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης. Να προσανατολίζουμε το λαό στην αναγκαιότητα της πάλης για πράσινο, για πολιτισμό - αθλητισμό, για υγεία - περίθαλψη σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού και όχι σύμφωνα με τις ανάγκες για μεγαλύτερα κέρδη από το κεφάλαιο.
• Κριτήριο των μελών του Κόμματος στους μαζικούς φορείς στο τι θα προωθήσουμε πρέπει να είναι κάθε φορά αυτό που ανταποκρίνεται στο επίπεδο των λαϊκών αναγκών. Αλλωστε οι στόχοι του Κόμματος και του ταξικού κινήματος δεν καθορίζονται από το σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων αλλά καθορίζονται από τις ίδιες τις λαϊκές ανάγκες και την αναγκαιότητα συσπείρωσης δυνάμεων για ρήξη και ανατροπή του καπιταλισμού.
• Η δράση του Κόμματος για τα γενικότερα προβλήματα, μας δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουμε τις θέσεις μας, να ενημερώσουμε το λαό, να δημιουργήσουμε εκείνο το διακριτό πόλο συσπείρωσης ενάντια στην αταξική θεώρηση και πρακτική που προωθούν οι συντηρητικές δυνάμεις και οι «αριστεροί» συνοδοιπόροι τους που υποτάσσονται στην πολιτική της ευρωλαγνίας ότι δηλαδή με την ενότητά μας, με κοινά ψηφίσματα - σούπες θα πιέσουμε για τη λύση των προβλημάτων.

Στο χέρι μας είναι σύντροφοι να πλησιάσουμε την πλειοψηφία των εργατών και των βιοτεχνών που θίγονται ή επηρεάζονται από την κυβερνητική πολιτική, έγκαιρα, σωστά, ξεπερνώντας τα προβλήματα που προανέφερα, αναδεικνύοντας την ανάγκη να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική και να αναδειχθεί ο αναντικατάστατος ρόλος του Κόμματος στον ταξικό προσανατολισμό του κινήματος.

Εμπρός στον αγώνα μέσα από τη λαϊκή επιτροπή, να κερδίσουμε νέες θέσεις, να αναδείξουμε την αναγκαιότητα για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, για το σοσιαλισμό ο οποίος είναι σήμερα επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ.