Στη φύση τα φαινόμενα, οι διαδικασίες, είναι αποτέλεσμα της δράσης αιτιών που δεν συμμετέχει η βούληση, το λογικό, η συνείδηση. Στην κοινωνία τα φαινόμενα, οι διαδικασίες, εμφανίζονται - διαμορφώνονται με τη δράση των ανθρώπων.

Ενα τέτοιο κοινωνικό φαινόμενο - διαδικασία είναι η κοινωνική παραγωγή. Στη διαδικασία αυτή οι άνθρωποι έρχονται σε καθορισμένες, αναγκαίες, ανεξάρτητες από τη θέλησή τους σχέσεις - σε σχέσεις παραγωγής ή σχέσεις ιδιοκτησίας, που αντιστοιχούν σε μια ορισμένη βαθμίδα ανάπτυξης των υλικών παραγωγικών τους δυνάμεων.

Οταν αυτές οι σχέσεις ιδιοκτησίας μετατρέπονται σε δεσμά της ανάπτυξης των υλικών παραγωγικών δυνάμεων, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στον καπιταλισμό, τότε αυτές οι σχέσεις πρέπει να σπάσουν και να αντικατασταθούν από άλλες που θα αναπτύξουν παραπέρα τις υλικές ανθρώπινες παραγωγικές δυνάμεις.

Το σπάσιμο των καπιταλιστικών σχέσεων ιδιοκτησίας και η απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων, είναι έργο των ίδιων των εργατών. Είναι μια διαδικασία που ολοκληρώνεται με κοινωνική επανάσταση. Για να γίνει αυτό πράξη, είναι απαραίτητη η παρουσία και δράση Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚ) με στρατηγικό στόχο, βασισμένο στις νομοτέλειες της κοσμοθεωρίας του Μαρξισμού - Λενινισμού, τη σοσιαλιστική επανάσταση το σπάσιμο δηλαδή των καπιταλιστικών σχέσεων ιδιοκτησίας και την αντικατάστασή τους από τις σοσιαλιστικές, αλλά και με συγκεκριμένο σχέδιο για να προωθήσει τη δράση του που θα υπηρετεί το στρατηγικό του στόχο.

Είναι επομένως από τα πιο σημαντικά ζητήματα να συνειδητοποιήσουμε όχι μόνο την κρίσιμη σημασία ιδιαίτερα στις μέρες μας, που έχει η οικοδόμηση ενός ΚΚ με τέτοια χαρακτηριστικά, αλλά κι ότι η διαδικασία της οικοδόμησης δεν είναι ένα άθροισμα ενεργειών με μια συγκεκριμένη σειρά αλλά μια διαδικασία που συμπυκνώνει και ενώνει διαλεκτικά όλη τη δράση του κόμματος για:

• Την ανάπτυξη - ανασύνταξη του κινήματος,
• τη δράση των ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΟΓΕ, ΜΑΣ
• την στρατολογία κι αφομοίωση νέων μελών,
• την συγκρότηση ΚΟΒ στους χώρους δουλειά ή κλάδους, τη συγκρότηση και δράση Λαϊκών Επιτροπών,
• τη διακίνηση εντύπων του Κόμματος,
• τη μαρξιστική μόρφωση,
• την ιδεολογικοπολιτική ωρίμανση και αντιπαράθεση
• τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας

Είναι μια διαδικασία που τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από τις δραστηριότητες τις οποίες συμπυκνώνει, όχι πάντοτε ανάλογα, ούτε με τους ίδιους ρυθμούς. Π.χ. σε ένα μήνα μπορεί να συζητήσεις με 20 εργάτες, να διακινήσεις «Ρ» σε 10, να κάνεις οικονομική δουλειά με 3 και να μην εντάξεις στο κόμμα κανέναν ή έναν.

Στην ουσία η κομματική οικοδόμηση είναι όλη η ζωή του κόμματος, της οργάνωσης, της ΚΟΒ, όπου το κάθε κομματικό όργανο, το κάθε κομματικό μέλος έχει το δικό του ρόλο κι ευθύνη.

Η διαδικασία αυτή, με διαφορετικό περιεχόμενο βέβαια στη σοσιαλιστική κοινωνία (ανώριμη βαθμίδα της κομμουνιστικής κοινωνίας) παίρνει τέλος με την κατάργηση των τάξεων άρα και των κομμάτων.

Οπως γίνεται φανερό, μια τέτοια σημαντική και σύνθετη διαδικασία δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο δράσης.

Σχέδιο που θα ενώνει τη γνώση της κοσμοθεωρίας, της στρατηγικής και τακτικής του Κόμματος, του Προγράμματός του, τη γνώση του ταξικού (οικονομικού, πολιτικού, ιδεολογικού) συσχετισμού, τη γνώση της κατάστασης της οργάνωσης κ.τ.λ. με τη δράση του κομμουνιστικού κόμματος και της Τάξης που έχει την ιστορική αποστολή να ανατρέψει την εξουσία του κεφαλαίου.

Σχέδιο που η πορεία υλοποίησής του, θα αντανακλά την πορεία της διαδικασίας οικοδόμησης συνολικά αλλά και σε κάθε κομμάτι της ξεχωριστά.

Σχέδιο του οποίου είναι απαραίτητη η εξειδίκευση κατά χώρο, κλάδο, τομέα, κομματική οργάνωση, ΚΟΒ. Δουλειά σύνθετη και δύσκολη.

Καθοριστικό ρόλο στην εξειδίκευση του σχεδίου, κυρίως στην ΚΟΒ, αλλά και στην υλοποίησή του, παίζει η πλατιά συζήτηση και με τον πιο ανώριμο σύντροφο.

Με τους φίλους, τους οπαδούς. Ολοι να συνειδητοποιούν ότι όλα τα μέρη του σχεδίου είναι σημαντικά, ακόμα και το μοίρασμα μιας ανακοίνωσης, κι η αποτυχία σε οποιοδήποτε κομμάτι του σχεδίου, με διαβάθμιση βέβαια, μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχία ολόκληρου του σχεδίου.

Συζήτηση και δράση που εξασφαλίζεται με τη λειτουργία του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, που είναι αδιαπραγμάτευτη νομοτέλεια λειτουργίας και δράσης ενός κομμουνιστικού κόμματος με στρατηγική τη σοσιαλιστική επανάσταση.

Στην υλοποίηση του σχεδίου εξαιρετική σημασία έχει η ικανότητα να καθορίζεις τους σταθμούς ελέγχου του σχεδίου. Με τέτοιο τρόπο που η διαδικασία αυτή, να συσπειρώνει κι όχι να αποστρατεύει. Να ατσαλώνει κι όχι να χαλαρώνει. Γι' αυτό λοιπόν στον καθορισμό των σταθμών ελέγχου του σχεδίου, πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η καλή γνώση της κίνησης (της ικανότητας για δράση δηλαδή) της οργάνωσης, των κομματικών μελών και στελεχών, στο συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. (Οπως γνωρίζουμε δεν υπάρχει κίνηση ύλης έξω από χώρο και χρόνο).

Μια ολοκληρωμένη εξειδίκευση με ανάλογο έλεγχο, περιορίζει σημαντικά τις περιπτώσεις μηχανιστικής μεταφοράς κι εφαρμογής ενός σχεδίου, του παραπάνω οργάνου.

Μηχανιστική μεταφορά που οδηγεί στην αδυναμία υλοποίησης των στόχων, σε απογοήτευση, ακόμα και αποστράτευση.

Θα χρειασθεί να καταβάλουμε σοβαρές προσπάθειες να φτάσουμε σε ένα καλό επίπεδο ικανότητας σχεδιασμού, κυρίως στις ΚΟΒ, που είναι και το ζητούμενο σε τελική ανάλυση. Προσπάθειες σύνθετες, που απαιτούν θεωρητικά και πρακτικά βήματα. Για παράδειγμα:

• να βαθύνουμε στην αφομοίωση του Προγράμματος του Κόμματος
• Να βελτιώσουμε το επίπεδο της μαρξιστικής μας μόρφωσης,
• Να μελετήσουμε καλύτερα τις επεξεργασίες του Κόμματος σε επιμέρους ζητήματα,
• Να μελετήσουμε τοπικά δεδομένα, που μπορεί να επιδρούν στη συνείδηση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της,
• Να είμαστε πιο κοντά στα κομματικά μέλη, στους οπαδούς και φίλους, για να τους εντάσσουμε στην υλοποίηση του σχεδίου δράσης,
• Να είμαστε πιο κοντά στους εργατοϋπάλληλους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα και στα προβλήματά τους, μικρά και μεγάλα, έτσι ώστε εκτός από την ανακούφιση που μπορεί να πετυχαίνουμε, να μπορούμε, αξιοποιώντας την πείρα που αποκτιέται, να εκλαϊκεύουμε πιο αποτελεσματικά το Πρόγραμμα του Κόμματος.

Το σημαντικότερο από όλα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι στις σημερινές συνθήκες, όπως αναλύονται στις Θέσεις, που ναι μεν υπάρχουν δυνατότητες, αλλά οι δυσκολίες περισσεύουν, με αρνητικούς πολιτικούς συσχετισμούς μέσα κι έξω από τη χώρα, στο κίνημα, με την αστική ιδεολογία να κυριαρχεί με τη βοήθεια του οπορτουνισμού, η εξειδίκευση, η προσαρμογή του γενικού σχεδίου, μέχρι την ΚΟΒ, πάντοτε αλλά ιδιαίτερα στις μέρες μας, ήταν και είναι καθοριστικός παράγοντας για το προχώρημα του στρατηγικού στόχου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.