Ολα τα παραπάνω τα σημειώνουμε γιατί έχουν τη σημασία τους. Επιβεβαιώνουν περίτρανα την εκφυλιστική τακτική που ακολουθούν αυτές οι δυνάμεις του συμβιβασμού και της συναίνεσης στο συνδικαλιστικό κίνημα. «Αυτόνομη Παρέμβαση» - ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ δε θέλουν να γίνεται ουσιαστική συζήτηση μεταξύ των εργαζομένων. Υπονομεύουν με κάθε τρόπο τις συλλογικές διαδικασίες, είτε πρόκειται για συνέδριο, είτε πρόκειται για γενική συνέλευση, για σύσκεψη, για συνεδρίαση του ΔΣ ενός συνδικάτου. Συχνά, απορρίπτοντας ως θέματα συζήτησης κρίσιμα ζητήματα, άλλες φορές επιβάλλοντας συνοπτικές διαδικασίες. Φοβούνται την ουσιαστική αντιπαράθεση, μη τυχόν και ακουστούν οι «πομπές» τους, μήπως καταγγελθεί η τακτική και η δράση τους, τακτική χειραγώγησης των εργαζομένων, προσαρμογής των δικαιωμάτων τους στην υπηρεσία της «ανταγωνιστικότητας» της εργοδοσίας.

Φοβούνται την ώρα που οι εργαζόμενοι θα αντιληφθούν ότι τα δικά τους συμφέροντα είναι αντίθετα από τα συμφέροντα της εργοδοσίας, τα οποία με συνέπεια υπηρετούν αυτές οι δυνάμεις. Δε θέλουν να γίνει συζήτηση και να καλλιεργηθεί προβληματισμός που θα αποκαλύψει πως το κύριο σήμερα είναι ο αγώνας της εργατικής τάξης να στοχεύει στη ρήξη με τα μονοπώλια και όχι στην «αναζήτηση» καλύτερων διαχειριστών της εκμετάλλευσής τους.