1. Για το άρθρο 49

Νομίζω ότι πολύ σωστά στην πρώτη παράγραφο του προτεινόμενου άρθρου καθορίζεται ότι απουσία 6 μηνών ή μη πληρωμή συνδρομών για το ίδιο διάστημα συνεπάγεται τη «διακοπή της οργανωτικής σχέση».

Η διαδικασία όμως που προτείνεται στη δεύτερη παράγραφο - σύμφωνα με την οποία το παραπάνω όργανο θέτει το μέλος «εκτός οργανωτικής δύναμης» και σε συνέχεια η ΚΟΒ «σε Συνέλευσή της ενημερώνεται και επικυρώνει την απόφαση» - νομίζω ότι δεν είναι κομματικά σωστή. Είναι έξω από το πνεύμα και το γράμμα του Καταστατικού για την ευθύνη που έχει πρωταρχικά η κάθε ΚΟΒ για το χώρο στον οποίο δουλεύει και για το τι κάνουν τα μέλη της. Ουσιαστικά η διαδικασία αυτή απαλλάσσει την ΚΟΒ από τη βασική της υποχρέωση: να ελέγχει τα μέλη της για την τήρηση του Καταστατικού, κι αν δεν το κάνουν να παίρνει τα απαραίτητα μέτρα, μέχρι και τη διαγραφή τους.

Σ' αυτό το πλαίσιο, της ευθύνης της ΚΟΒ για το χώρο της, αλλά παράλληλα και της δυνατότητας - υποχρέωσης που έχει το πιο πάνω όργανο να παρεμβαίνει ώστε να τηρείται πιστά το Καταστατικό, το αμέσως επόμενο άρθρο (50) καθορίζει:

«Κυρώσεις έχουν δικαίωμα να επιβάλλουν οι ΚΟΒ και όλα τα κομματικά όργανα.

Για τη διαγραφή από το Κόμμα (και βέβαια το να τίθεται κάποιος "εκτός κομματικής δύναμης" ουσιαστικά σημαίνει διαγραφή - Σημ. Σ.Μ.) αποφασίζει η Συνέλευση της ΚΟΒ και επικυρώνεται από αμέσως παραπάνω όργανο».

Και παρακάτω:

«Τα παραπάνω από την ΚΟΒ όργανα μπορούν να κάνουν προτάσεις για διαγραφή στην ΚΟΒ».

Ωστε, ακόμα και στην περίπτωση που η ΚΟΒ από αμέλεια ή για άλλη αιτία δεν προχωρά στα απαραίτητα μέτρα για μέλος που δεν παρευρίσκεται ή δεν πληρώνει τη συνδρομή του επί εξάμηνο, το πιο πάνω όργανο θα κάνει την πρόταση διαγραφής, ώστε η ΚΟΒ να την αποφασίσει. Και σε συνέχεια βέβαια το παραπάνω όργανο θα επικυρώσει αυτή την απόφαση. Θα ακολουθηθεί δηλαδή η ίδια σειρά και διαδικασία που ισχύει για μέτρα και κυρώσεις, μέχρι και τη διαγραφή, που επιβάλλονται και για τις άλλες παραβιάσεις του Καταστατικού.

Για τους πιο πάνω λόγους, δηλαδή και για να μην απαλλάσσεται η ΚΟΒ σε καμία περίπτωση από τις ευθύνες της, αλλά και γιατί οι περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 49 καλύπτονται απόλυτα ως προς τα μέτρα που πρέπει να παρθούν - συγκεκριμένα από το άρθρο 50 - προτείνω η δεύτερη παράγραφος του προτεινόμενου άρθρου 49 να απαλειφθεί.

2. Για το άρθρο 52

Νομίζω ότι, από τη στιγμή που ένα μέλος του Κόμματος που θεωρεί ότι η κύρωση που του επιβλήθηκε είναι άδικη ή υπερβολική έχει το δικαίωμα να κάνει ένσταση μέχρι και το Συνέδριο του Κόμματος, υποχρεωτικά πρέπει και το Συνέδριο να μπορεί να προχωρήσει στην επανεξέταση αυτής της κύρωσης. Διαφορετικά η προσφυγής στο Συνέδριο μένει χωρίς συνέχεια.

Προτείνω να γίνει σχετική συμπλήρωση ή διόρθωση ώστε να υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στα όργανα στα οποία μπορεί να γίνεται προσφυγή και στα όργανα που μπορούν να την επανεξετάσουν.