Η οικονομική καπιταλιστική κρίση που αγγίζει μέρα με τη μέρα την ζωή της εργατικής τάξης και της νεολαίας διογκώνει όλο και περισσότερο τον λεγόμενο «ανταγωνισμό» μέσα στον ελληνικό και παγκόσμιο πολιτισμό.

Η καπιταλιστική οικονομική κρίση αποτέλεσε ισχυρό όπλο για να αυξήσουν τα κέρδη τους οι διάφορες εταιρείες παραγωγής οπτικοακουστικών μέσων.

Η προωθούμενη υποκουλτούρα και ο αντικομμουνισμός που προβάλλεται σε καθημερινή βάση από τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και τις διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές συμβάλλουν καθημερινά στην καθήλωση του πνεύματος και στη συντηρητικοποίηση της σκέψης της εργατικής τάξης και της νεολαίας απέναντι στα πραγματικά καθημερινά προβλήματα, όπως είναι η ανεργία, το Ασφαλιστικό, η Υγεία και η Παιδεία.

Κάθε μορφή πολιτισμού σήμερα - πέρα από τις διάφορες συναισθηματικές ανάγκες του καλλιτέχνη για τον έρωτα - πρέπει να αφουγκράζεται και την εκμετάλλευση την οποία ζει καθημερινά η εργατική τάξη και η νεολαία.

Πίσω από τη βιτρίνα των δέκα γνωστών καλλιτεχνών, των προβεβλημένων τηλεστάρ και μάνατζερ υπάρχουν εκατοντάδες εργαζόμενοι στο χώρο της μουσικής, των τηλεοπτικών συνεργείων και των χώρων ψυχαγωγίας, όπου εφαρμόζεται καθημερινά ο μεσαίωνας των εργασιακών σχέσεων. Εχουν εφαρμοστεί εδώ και καιρό στο χώρο των εργαζομένων στον πολιτισμό και την ψυχαγωγία τα μέτρα που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλη την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους.

Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι εκάστοτε υπουργοί Πολιτισμού της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ έβλεπαν και βλέπουν το χώρο του πολιτισμού μέσα από το πρίσμα των αγορών και της καπιταλιστικής οικονομίας.

Ο Λαϊκός πολιτισμός που εμείς παλεύουμε δεν έχει καμιά απολύτως σχέση ούτε με τα Μέγαρα Μουσικής της αστικής κουλτούρας, ούτε με την Εθνική Λυρική Σκηνή του ιδρύματος Νιάρχου, ούτε με τις χορηγίες και τις φιλανθρωπίες των εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου, που εμφανίζονται ως μεγάλοι ευεργέτες - με το αζημίωτο βέβαια της φορολογικής απαλλαγής.

Λαϊκός πολιτισμός στην πράξη εφαρμόστηκε στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης, στις πλατείες των χωριών και στα χωριά της απελευθερωμένης από τον ΕΛΑΣ Ελλάδας.

Ας θυμηθούμε το Λαϊκό θέατρο του Γιώργου Κοτζιούλα, τους δεκάδες ηθοποιούς - Λαϊκούς αγωνιστές, όπως τον Μάνο Κατράκη και τον Αιμίλιο Βεάκη, που αγωνίστηκαν και πολέμησαν μέσα από το έπος της Εθνικής Αντίστασης, για ένα καλύτερο αύριο στο χώρο του πολιτισμού και του εργαζόμενου λαού μας.

Αλλά και στο χώρο του πολιτισμού και στην καλλιτεχνική δραστηριότητα εδώ και πάρα πολλά χρόνια βιώνουν στο πετσί τους τις πιο ακραίες μορφές καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι στο χώρο αυτό εφαρμόζονται οι ελαστικές μορφές εργασίας, τα εξοντωτικά ωράρια, οι ελάχιστες αμοιβές έξω από κάθε κλαδική και συλλογική σύμβαση.

Μέσα σε ένα καπιταλιστικό σύστημα ο πολιτισμός - και όχι μόνο - γίνεται εμπόρευμα στα χέρια των σπονσόρων, των εταιρειών και των μεγαλοχορηγών που το μόνο τους μέλημα είναι η αύξηση των κερδών τους εκμεταλλευόμενοι τον κάθε καλλιτέχνη. Ο πολιτισμός είναι δικαίωμα όλου του λαού και μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για τους αγώνες του εργατικού κινήματος και αυτόν πρέπει να έχει σαν όπλο η νεολαία απέναντι στην υποκουλτούρα του καπιταλιστικού πολιτισμού και των ναρκωτικών.

Να μην ξεχνάμε ότι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών παγκόσμια έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο λαϊκό - εργατικό κίνημα με το στίχο τους, τη μουσική τους και τα έργα τους.

Η εργατική τάξη, τα σωματεία, τα Εργατικά Κέντρα, οι Λαϊκές Επιτροπές και οι μαζικοί φορείς να αντιμετωπίσουν αυτό το ζήτημα σοβαρά και να δώσουν βάρος στο θέμα του πολιτισμού και της ερασιτεχνικής δημιουργίας μέσα από τις εκδηλώσεις τους και απαιτώντας μέσα από τους ταξικούς αγώνες αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού για τον πολιτισμό στο 2%.

Τα Φεστιβάλ της ΚΝΕ, οι ταξικές απεργίες και διάφορες άλλες εκδηλώσεις του Κόμματος - όπου κρίνει το Κόμμα ότι μπορεί να είναι δυνατό αυτό - να έχουν καλλιτεχνική δημιουργία έτσι ώστε να αναδειχθούν νέοι ταλαντούχοι καλλιτέχνες οι οποίοι θα έχουν την τιμή να παρουσιάσουν τέχνη που θα αναδεικνύει την εργατική τάξη και τους στόχους της μπροστά στην ίδια την εργατική τάξη. Μην ξεχνάμε ότι μέσω της εργατικής τάξης και της νεολαίας αναδείχθηκαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες που ακόμα και σήμερα είναι γνωστοί.

Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στον οπτικοακουστικό τομέα (ηχολήπτες, φωτιστές, φροντιστές σκηνής). Βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα για τον κάθε καλλιτέχνη (μουσικό, ηθοποιό, ζωγράφο).

Πολλοί μουσικοί είναι εκτεθειμένοι σε άσχημες συνθήκες εργασίας, π.χ. κάπνα, ηχορύπανση ενώ κάποιος μουσικός πνευστών οργάνων είναι ευαίσθητος σε ασθένεια όπως πνευμονία, κάτι που μπορεί να αποβεί και μοιραίο για τη ζωή του.

Η ανάγκη για δυνατό συνδικαλισμό που στόχο θα έχει τη λαϊκή εξουσία - λαϊκή οικονομία γεννιέται καθημερινά σε όλους τους κλάδους των επαγγελμάτων.

Εχουμε παραδείγματα εκατοντάδων καλλιτεχνών να δουλεύουν ανασφάλιστοι ακόμα και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως είναι η Τοπική Διοίκηση, κάτι που είναι ανεπίτρεπτο για το χώρο του πολιτισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Φωτεινά παραδείγματα έχουμε πολλά, όπου υπάρχει σωματείο ταξικό και όχι εργοδοτικό και την πλειοψηφία την κατέχει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο έχουν υπάρξει και μεγάλες κατακτήσεις, με μεγάλη παρακαταθήκη τους εργάτες χαλυβουργούς και τον 9μηνο αγώνα που δώσανε χωρίς να λυγίσουν στην τρομοκρατία και στις απειλές του αστικού κράτους.

Η ταξική πάλη πρέπει να δυναμώσει και αντεπιτεθεί στον κλάδο των μουσικών και γενικά των καλλιτεχνών.

Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος με τη βοήθεια όλης της εργατικής τάξης να γίνει πρωτοπόρο σωματείο όσον αφορά την πάλη στο χώρο του λαϊκού πολιτισμού και των εργασιακών σχέσεων των μουσικών. Η επιτροπή ανέργων μουσικών να συσπειρώσει τους άνεργους μουσικούς και να κάνει καταγραφή των ανέργων μουσικών ανά περιοχή με σκοπό την αλληλεγγύη και τον ταξικό αγώνα.

Να καταφέρει να φτιάξει ταξικά παραρτήματα ανά περιφέρειες στα οποία οι μουσικοί θα δουλεύουν συνδικαλιστικά και το σωματείο να γίνει ο καρπός ενός αγώνα που θα περάσει στην αντεπίθεση και θα διασφαλίζει την εργασία των μουσικών όπου καθημερινά θα παλεύει για νέες κατακτήσεις στον κλάδο μας.

Οι ανάγκες μας σήμερα έχουν αυξηθεί, και ξέρουμε πολύ καλά ότι για την καπιταλιστική οικονομική κρίση δεν ευθύνεται ο λαός, αλλά η υπερσυσσώρευση κερδών του μεγάλου κεφαλαίου και η πολιτική των χαρατσιών και ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων.

Αύξηση επιδοτήσεων από το υπουργείο Πολιτισμού για θέματα που αφορούν ερασιτέχνες μουσικούς, ηθοποιούς, ζωγράφους και οποιαδήποτε άλλη μορφή τέχνης. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση μουσικής και δραματικής τέχνης.

Δωρεάν εκπαίδευση και αναγνώριση όλων των σύγχρονων μουσικών οργάνων (ντραμς, ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρικό μπάσο κ.λπ.).