Με την παράσταση «Ο Μαρξ και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα των μικροαστών» που παρουσιάστηκε τη Δευτέρα στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ συνεχίστηκε ο β' κύκλος εκδηλώσεων για τον Μπρεχτ
Η όπερα αποτελεί μουσικό θεατρικό είδος, είναι μουσική σύνθεση που περιλαμβάνει συγχρόνως και σκηνική δράση. Οι διάλογοι των ηθοποιών της όπερας αποδίδονται με τη μορφή τραγουδιού ενώ η θεατρική παράσταση εκτυλίσσεται παρουσία ενός μουσικού συνόλου. Ως είδος θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μουσικά επιτεύγματα του Δυτικού πολιτισμού και παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή μουσικά είδη. Και εδώ, όπως και στο Μαχαγκόνυ είναι μεν μια όπερα που σατιρίζει όμως τις όπερες. Μπρεχτ και Βάιλ πίστευαν ότι οι όπερες βρίθουν στερεοτυπικών τελετουργιών χάνοντας έτσι το βαθύτερο νόημα και την ουσία τους. Ετσι στη δική τους όπερα πολλά από τα παραδοσιακά οπερατικά θέματα αγγίζουν το γκροτέσκο.
Το έργο αποτελεί κριτική των μικροαστικών ψευδαισθήσεων για κοινωνική άνοδο και βελτίωση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων στο καπιταλιστικό σύστημα.
Στην προχθεσινή παράσταση εντυπωσίασε η ευφυής προσθήκη, από την σκηνοθέτρια Ιλια Κοντού, αποσπασμάτων του «Κεφαλαίου», του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου» και αλληλογραφίας των Μαρξ - Ενγκελς, σχετικά με την εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του ανθρώπου, υποδηλώνοντας την επίδραση του Μαρξ στο έργο του Μπρεχτ. Ετσι ο Μαρξ σε ρόλο σχολιαστή της κοινωνικής πραγματικότητας στην παράσταση εντάχθηκε αρμονικά στη σκηνική πράξη. Ακούστηκαν αποσπάσματα από το «Κεφάλαιο», το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» και την αλληλογραφία των Μαρξ - Ενγκελς, σχετικά με την εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του ανθρώπου, υποδηλώνοντας την επίδραση του Μαρξ στο έργο του Μπρεχτ. Στην παράσταση πήραν μέρος τριάντα καλλιτέχνες (13μελή ορχήστρα, 5 λυρικοί τραγουδιστές, 12 ηθοποιοί και χορευτές), που με την τέχνη τους υπηρέτησαν με τον καλύτερο τρόπο το σκοπό του έργου και δέχτηκαν το θερμό χειροκρότημα του κοινού.