Κυριακή 17 Φλεβάρη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
19ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ - ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Για τις Θέσεις της ΚΕ

Συμφωνώ με τις Θέσεις του 19ου Συνεδρίου, το Πρόγραμμα και το Καταστατικό που προτείνονται.

1. Η στρατηγική του Κόμματος δεν καθορίζεται από τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων, αλλά από αυτό που αντικειμενικά υπάρχει στην υλική βάση της κοινωνίας, την παραγωγή. Οι υλικές προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό είναι ώριμες στην Ελλάδα, ο καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής του σε ενδιάμεση θέση στο διεθνές σύστημα.

Ιμπεριαλισμός δεν είναι εξωτερικές σχέσεις, είναι μονοπωλιακός καπιταλισμός, πέρασμα από την απλή καπιταλιστική εμπορευματική παραγωγή (μπακάλικα, μικροεπιχειρήσεις) σε μια υψηλότερη κοινωνικοοικονομική μορφή οικονομίας, με συγκέντρωση παραγωγής σε υψηλή βαθμίδα - τα μονοπώλια, διεύρυνση και γενίκευση του κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής. Μια παραγωγή που αναδεικνύει όσο ποτέ: Η εργατική τάξη παράγει τον κοινωνικό πλούτο, αλλά δεν μπορεί να τον ιδιοποιηθεί λόγω της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.

2. Ποια συμμαχία, με ποιες δυνάμεις, για ποιον στόχο;

Εννοιες όπως αντιιμπεριαλισμός, αντιμονοπωλιακή πάλη έχουν απογυμνωθεί ή έχει διαστρεβλωθεί το ταξικό περιεχόμενό τους. Ο αντιιμπεριαλισμός συχνά ταυτίζεται με στάση ενάντια στις κυβερνήσεις των ΗΠΑ ή Γερμανίας, και η αντιμονοπωλιακή πάλη ενάντια σε τμήματα της αστικής τάξης ή μονοπώλια για απόσπαση παροχών, χωρίς να τίθεται θέμα κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Οι υποστηρικτές τέτοιων θέσεων θέλουν συνεργασία με τμήματα της αστικής τάξης ή και με καπιταλιστικά κράτη ενάντια σε άλλα.

Από μόνα τους αιτήματα ενάντια στην ανεργία, στη λιτότητα, δεν διαμορφώνουν αντικαπιταλιστική συνείδηση - γιατί θα ριχτούν «νέες» προτάσεις διαχείρισης (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ).

Το αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό, αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο της πάλης στρέφεται ενάντια στα μονοπώλια, στην καπιταλιστική ιδιοκτησία, στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, εδράζεται στην κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης, στην κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, στη συνεταιριστικοποίηση των μικροπαραγωγών αγροτών.

Το Κόμμα, έχοντας επίγνωση ότι δε βρισκόμαστε σε επαναστατική κατάσταση, προσπαθεί κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες στο πώς θα συγκεντρώσει τις κοινωνικές δυνάμεις, δηλαδή πώς θα προετοιμάσει τον υποκειμενικό παράγοντα για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Και αυτό δε θα γίνει με τις εκλογές, αλλά με τη Λαϊκή Συμμαχία.

Η Λαϊκή Συμμαχία είναι η ραχοκοκαλιά για να κερδηθεί η πλειοψηφία της εργατικής τάξης με το ΚΚΕ, αποφασισμένη με την επανάσταση, τη συμμαχία της με τα καταπιεζόμενα λαϊκά στρώματα, άλλα να τραβηχτούν περισσότερο ή λιγότερο ενεργά, άλλα να μείνουν ουδέτερα.

Στην περίοδο μη επαναστατικής κατάστασης, αγωνίζεται να ωριμάσουν, να συγκεντρωθούν οι κοινωνικές δυνάμεις για να εξελιχθούν στην επαναστατική κατάσταση - σε επαναστατικά έμβρυα της επανάστασης.

Η Λαϊκή Συμμαχία εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των μισοπρολετάριων, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων αγροτών στον αγώνα κατά των μονοπωλίων και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, κατά της ενσωμάτωσης της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Η πάλη της Λαϊκής Συμμαχίας κατευθύνεται στην κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.

Απόψεις για παραβίαση του 15ου Συνεδρίου επικαλούμενες το «α-α-δ-μ», αν και εμφανίζονται «υπέρ» του σοσιαλισμού, είναι αντίθετες, το χρησιμοποιούν για να ανατρέψουν τη στρατηγική του. Είναι πολέμιοι της στρατηγικής του 15ου, που τεκμηρίωσε ότι η επανάσταση θα είναι σοσιαλιστική και ότι θα πάμε χωρίς ενδιάμεσα στάδια. Ο εμπλουτισμός που σωστά κάνει σήμερα το 19ο είναι όχι στη στρατηγική, αλλά σε πτυχές της, αφαιρώντας εκείνα που την συσκότιζαν και την εξειδικεύει με βάση και τις εξελίξεις.

Αλήθεια, γιατί το αντικαπιταλιστικό πλαίσιο της Λαϊκής Συμμαχίας είναι μη δημοκρατικό;

Δημοκρατία για ποια τάξη; Υπάρχει πιο πλέρια δημοκρατία από τον αγώνα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, την απόσπαση έστω και κάποιων προσωρινών κατακτήσεων, και τη σύνδεση της πάλης για την εργατική εξουσία; Οχι. Πού εδράζεται η ανησυχία της αντικατάστασης του «α-α-δ-μ» με τη Λαϊκή Συμμαχία; Στο ότι (διαστρεβλώνοντας το 15ο) επιδιώκει συμμαχία με τμήματα της αστικής τάξης (στάδιο, ή «αριστερές» αστικές κυβερνήσεις).

Ο υποκειμενικός παράγοντας δεν ετοιμάζεται με σοσιαλδημοκρατικά ξεγελάσματα, γιατί θα 'χει επίκεντρο τις κοινοβουλευτικές, αστικές αυταπάτες.

Υπάρχει άλλος δρόμος ώστε οι σχέσεις παραγωγής, τα μονοπώλια να λειτουργούν υπέρ του λαού; Οχι, ούτε κοκαλάκι δεν μπορούν να πετάξουν πια... Γι' αυτό δεν υπάρχει ενδιάμεση εξουσία. Διαφορετικά, η Ευρώπη σήμερα θα οικοδομούσε κομμουνισμό μέσω του «σοσιαλισμού με αγορά», του «ευρωκομμουνισμού», του «Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς».

Πού οδήγησαν αυτές οι απόψεις; Εκαναν το ευρωπαϊκό εργατικό κίνημα ουρά της αστικής τάξης.

Το ΚΚΕ ξέρει πού πάει και το απέδειξε στις πρόσφατες εκλογές. Αυτό ενοχλεί την αστική τάξη, τους οπορτουνιστές. Σωστά, η Λαϊκή Συμμαχία είναι κοινωνική συμμαχία. Αν συμμετείχαν κόμματα, θα 'ταν συμμαχία και με αστούς, θα καταργούνταν η αυτοτέλεια του ΚΚΕ και η στρατηγική του. Το ΚΚΕ συμμετέχει σ' αυτήν με τα κομματικά μέλη του που δρουν στο κίνημα και όχι ως Κόμμα.

3. Αναδιάταξη και συγκέντρωση δυνάμεων

Η αναδιάταξη δυνάμεων, η οργανωτική διάρθρωση του Κόμματος, δεν είναι μια τυπική διαδικασία, ούτε «ξεκαθάρισμα λογαριασμών», όπως ξεδιάντροπα λένε αντίπαλοι της στρατηγικής του Κόμματος. Είναι αναγκαίος κρίκος σύνδεσης της στρατηγικής με την τακτική. Αν κάποιος συμφωνεί ότι η εργατική τάξη πρέπει να παλέψει ενάντια στα μονοπώλια και για τη δική της εξουσία, πώς θα το πετύχει; Οντας ανοργάνωτη και με πλαίσιο πάλης «εντός των τειχών»;

Συγκέντρωση σημαίνει συγκεντρώνω δυνάμεις στην παραγωγή, σε βασικές παραγωγικές μονάδες, στους κλάδους. Εκεί είναι το κλειδί της οικονομίας, ο κύριος όγκος των εργαζομένων, ο πλούτος που παράγουν.

Μέσα από την οργάνωση των εργατών και την εμπειρία τους θα καταλάβουν τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, εκεί θα δούνε ότι ο πλούτος τους ανήκει και πρέπει να παλέψουν για να τον πάρουν με την εργατική εξουσία.

H συγκέντρωση δυνάμεων στους κλάδους θα δώσει την κρίσιμη μάχη στην επαναστατική κατάσταση για την εξουσία και μετά. Στην Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση βασικό στοιχείο της επιτυχίας της ήταν η συγκέντρωση δυνάμεων στην παραγωγή.

Αν και έγιναν βήματα, χρειάζεται μεγαλύτερη ενίσχυση της δουλειάς μας στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, στην προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας ενδοκλαδικά, διακλαδικά, και της συμμαχίας με τη φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους.

Πιο αποφασιστικά χρειάζεται να κατανοείται η λειτουργία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, η συγκεντροποίηση παραγωγής και κεφαλαίων ανά κλάδο, οι ενδοαστικοί ανταγωνισμοί, η ανταγωνιστικότητα, π.χ. ο μηχανισμός της ακρίβειας: Με τη διαμόρφωση μονοπωλιακής τιμής, πώς αυτό επιδρά στους αυτοαπασχολούμενους, τη διανομή μέσω εμπορίου, τη σύνδεση με την αγροτική παραγωγή, πλαίσιο που πείθει για την κοινωνικοποίηση, την εξουσία.


Αλέκα Γιαννούση
Τμήμα Προπαγάνδας της ΚΕ - ΚΟΒ Καματερού


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ