Σύντροφοι θέλω από την αρχή να ενημερώσω ότι αυτά που γράφονται παρακάτω έχουν γραφτεί με υπαγόρευση δική μου γιατί όντας 98 ετών έχω πρόβλημα με την όρασή μου. Εχω να κάνω τις παρακάτω παρατηρήσεις.

Οταν κατά τη διάρκεια των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων βγήκε ο Τσίπρας -αυτός ο σταβλίτης της αστικής τάξης- και είπε ότι θα συμφωνούσε και θα έκανε πέντε πράγματα που θα ωφελούσαν τις λαϊκές μάζες, απαντήσαμε ότι δε συμμετέχουμε σε κυβερνητική συνεργασία μαζί του, δηλαδή αρνηθήκαμε. Νομίζω ότι η απάντηση έπρεπε να ήταν κάπως διαφορετική. Να λέγαμε ότι θα του δίναμε ψήφο ανοχής ή εμπιστοσύνης εφόσον δεσμευόταν να κάνει αυτά που θα συμφωνούσαμε, με ορίζοντα ορισμένου χρόνου, σε διαφορετική περίπτωση θα αποσύραμε την ανοχή και θα στέλναμε πάλι στο στάβλο που προέρχεται.

Σύντροφοι, μιλάμε για τη φτωχή αγροτιά. Δεν υπάρχει σ/φοι φτωχή αγροτιά, τη διέλυσαν, την κατέστρεψαν. Η ύπαιθρος και μάλιστα η ορεινή ερήμωσε. Τα χωριά έχουν γίνει χωριά γερόντων. Σας αναφέρω ένα παράδειγμα. Στο χωριό μου καλλιεργούσαμε 150.000 ελαιόδεντρα, σήμερα είναι ζήτημα αν καλλιεργούνται 3.000. Τα υπόλοιπα έγιναν δάση. Για να γίνουν χωράφια πάλι χρειάζεται ιδρώτας, νιάτα και σχεδιασμός και χρήμα.

Για τη γραμμή που έχει χαράξει το κόμμα συμφωνώ απόλυτα. Να συνεχίσουμε αταλάντευτα στηριγμένοι στο Μαρξισμό - Λενινισμό να εξακολουθήσουμε να είμαστε το παράδειγμα των ΚΚ.

Σ/φοι σας μεταφέρω τον προβληματισμό δικών μας ανθρώπων, που είναι με το κόμμα, το πονάν, το αγαπούν είναι καλοπροαίρετοι. Λένε λοιπόν ότι η ηγεσία του κόμματος φαίνεται κουρασμένη, την ίδια γνώμη έχω κι εγώ. Εκτιμάω, είμαι σίγουρος, ότι στο κόμμα μας έχουμε ικανότατα νεότερα στελέχη. Νομίζω ότι δεν πρέπει να φοβηθούμε, να τολμήσουμε την ανανέωση.

Κλείνοντας εύχομαι οι εργασίες του Συνεδρίου μας να είναι γόνιμες και αποφασιστικές.

Ζήτω το Κόμμα της εργατικής τάξης το τιμημένο ΚΚΕ.