Το ζήτημα της κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού της Κασπίας επανέρχεται στην επιφάνεια, με την εντατικοποίηση των επαφών Αζερμπαϊτζάν - Τουρκμενιστάν και την εμπλοκή της ΕΕ. Λόγος γίνεται για αγωγό που θα διασχίσει υποθαλάσσια την Κασπία και θα καταλήγει στο Αζερμπαϊτζάν, για να τροφοδοτήσει με τουρκμένικο φυσικό αέριο τους αγωγούς που ξεκινούν απ' εκεί και κατευθύνονται προς τη Δύση.

Οπως δήλωσε ο υπουργός Βιομηχανίας και Ενέργειας του Αζερμπαϊτζάν, Νατίγκ Αλίεφ, «το Τουρκμενιστάν εκφράζει την υποστήριξή του για την υλοποίηση του συγκεκριμένου σχεδίου και είναι έτοιμο να παραχωρήσει περίπου 30 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Από τη μεριά του, το Αζερμπαϊτζάν εξασφαλίζει όλες τις προϋποθέσεις για τη μεταφορά φυσικού αερίου του Τουρκμενιστάν». Ο ίδιος διευκρίνισε πως η συνολική αξία της κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου θα ανέλθει σε 1 - 2 δισεκατομμύρια δολάρια και όχι σε 3 (όπως υπολογιζόταν στη δεκαετία του '90). Κατά τη γνώμη των αναλυτών, θα υπάρχουν αρκετές δυσκολίες κατά την υλοποίηση του σχεδίου. Οι βασικές από αυτές είναι τα στρατηγικά συμφέροντα της Ρωσίας και του Ιράν. Οπως είναι φανερό, ένας τέτοιος αγωγός θα προκαλούσε σοβαρό πρόβλημα στα ρωσικά σχέδια ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης με φυσικό αέριο. Η Μόσχα και η Τεχεράνη επικαλούνται οικολογικά προβλήματα στην «κλειστή θάλασσα» της Κασπίας και τάσσονται κατά των σχεδίων οποιασδήποτε κατασκευής υποθαλάσσιων αγωγών στην Κασπία, εάν δε δοθεί άδεια από όλα τα παράκτια κράτη. Είναι έτσι φανερό ότι ο «πόλεμος» της Ενέργειας κορυφώνεται, τα σχέδια για νέους αγωγούς μεταφοράς της αναδεικνύουν τα αντιτιθέμενα συμφέροντα αλλά και τις υπό διαμόρφωση συμμαχίες μονοπωλιακών ομίλων. Το σίγουρο είναι ότι όσο τα μονοπώλια έχουν το πάνω χέρι, χαμένοι θα είναι οι λαοί που θα χρυσοπληρώνουν την ανάγκη τους για θέρμανση, ενώ η χρήση της Ενέργειας που θα μπορούσε να συμβάλει στην κοινωνική πρόοδο, θα εξακολουθεί να είναι μέσο για κερδοφορία των καπιταλιστών.