Η ιστορία με τους «λάθος» πολλαπλασιαστές που χρησιμοποίησε το ΔΝΤ για την Ελλάδα έχει αναδειχτεί σε μείζον πολιτικό ζήτημα. Οχι τόσο από την άποψη της ρηχής αντιπαράθεσης που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο ότι με αφορμή αυτό αναδύθηκε στην επικαιρότητα η στάση των πολιτικών δυνάμεων πάνω στα θεμελιακά ζητήματα του οικονομικού προβλήματος της χώρας. Ερωτήματα, όπως, είναι ταξικό ή εθνικό το πρόβλημα με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπη η ελληνική κοινωνία; Είναι τα μνημόνια που προκάλεσαν την κρίση στην Ελλάδα, ή, αντίθετα, η οικονομική κρίση οδήγησε στα μνημόνια; Είναι σήμερα η χώρα μας υπό την κατοχή των δανειστών και των τοκογλύφων; Ανάλογα με τα ταξικά συμφέροντα που εκπροσωπεί κάθε πολιτικός χώρος, τοποθετήθηκε πάνω στα θεμελιώδη αυτά ερωτήματα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Το ΚΚΕ πολύ πριν την ένταξη της Ελλάδας στους «μηχανισμούς στήριξης» τοποθετήθηκε στο θέμα του χαρακτήρα της κρίσης. Κόντρα στις διάφορες αστικές και οπορτουνιστικές θεωρίες του συρμού, οι οποίες μιλούσαν για καζινοκαπιταλισμούς και για κρίση χρέους, μίλησε για καπιταλιστική κρίση, τα σπέρματα της οποίας δημιουργήθηκαν την περίοδο της ξέφρενης ανάπτυξης της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας. Η θέση αυτή ήταν κομβική για να ερμηνευτούν από ταξικές θέσεις τα όσα επακολούθησαν από το 2010 έως σήμερα.

Τα σαρωτικά μέτρα που διαδοχικά πήραν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου σε συνεργασία με την τρόικα (ΕΕ - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - ΔΝΤ) δεν είχαν σκοπό να «τιμωρήσουν» τον ελληνικό λαό για τον πρότερο... σπάταλο βίο του, ούτε να... τον σώσουν από την κρίση. Μοναδική τους επιδίωξη ήταν η σωτηρία του βαριά τραυματισμένου από την κρίση ελληνικού καπιταλισμού και η δημιουργία προϋποθέσεων ανάταξης της παραγωγικής διαδικασίας, προκειμένου να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης (μέτρα διάλυσης εργασιακών σχέσεων, μισθών, συντάξεων κ.λπ.). Η επίθεση αυτή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και σε καμία περίπτωση δεν έχει ολοκληρωθεί. Από την άποψη αυτή, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών, ο οποίος ανέφερε ότι ο κατώτατος μισθός παραμένει υψηλός, ήταν απόλυτα ειλικρινής ως προς τα ταξικά συμφέροντα που εκπροσωπεί.

Σε αντίθεση με τη συνεπή θέση του ΚΚΕ, άλλες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιμετώπισαν τα μνημόνια λες και αυτά έπεσαν από τον ουρανό και ότι πριν από αυτά δεν υπήρχε ελληνικός καπιταλισμός, ο οποίος μπήκε σε κρίση, μετά από μία περίοδο έντονης ανάπτυξης. Οταν δεν παίρνεις θέση πάνω στο ταξικό πρόβλημα της εποχής (καπιταλιστική κρίση) και αναμασάς διάφορες ευκαιριακές, χυδαίες θεωρίες, οι οποίες σκοπό έχουν να συγκαλύψουν τον ταξικό χαρακτήρα της κρίσης, όταν αντιμετωπίζεις τα μνημόνια όχι στην ταξική τους διάσταση, αλλά ως φετίχ και ως «λάθος συνταγή». Οταν, δηλαδή, αρνείσαι να τοποθετηθείς στην ουσία της ολόπλευρης επίθεσης που δέχονται σήμερα τα λαϊκά στρώματα. Οταν σπέρνεις αυταπάτες, με διακηρύξεις περί επαναδιαπραγμάτευσης των μνημονίων, τότε, ως συνεπής οπορτουνιστής, θα αντιμετωπίσεις το «λάθος» των πολλαπλασιαστών ως... ευκαιρία για επαναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές.

Για μια ακόμη φορά επιχειρούν να προκαλέσουν σύγχυση στον ελληνικό λαό, ότι είναι δυνατό, μέσα από συζητήσεις με την τρόικα, να ανακοπεί η επίθεση. Καμία αυταπάτη, κανένας συμβιβασμός. Στις επάλξεις για να αποκρούσουμε τα νέα κύματα επιθέσεων που έρχονται, να ανοίξουμε το δρόμο στη σοσιαλιστική προοπτική.