Σήμερα θα σας κάνει συντροφιά για αρκετή ώρα η σύνθεση του Κρίστιαν Νίλσεν (1936) που μας ζητάει να κάνουμε ματ με τα λευκά.

Λευκά: Ρη6, Βζ4, Πβ5, Πη5, Ιγ5, Ιε5, Αβ6, Αδ1, Στρ. δ7, ε6 (10)

Μαύρα: Ρδ4, Ββ1, Πζ2, Αα7, Αγ6, Στρ. γ4, ε4, ζ3 (8)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρε1, Ββ3, Πα1, Πθ8, Ιγ3, Ιζ3, Αζ1, Αζ4, Στρ. α2, β2, δ4, ε2, ζ2, η2, θ2 (15)

Μαύρα: Ρε8, Βγ8, Πα8, Πθ8, Ια6, Ιη8, Αζ5, Αζ8, Στρ. α7, β7, δ5, ε6, ζ7, η7, θ7 (15)

Αλλο ένα παράδειγμα καταδίωξης του αντίπαλου Ρουά, αλλά πάντα με σωστό μέτρημα ώστε οι θυσίες να έχουν θετικό αποτέλεσμα ή ματ!

Πώς έπαιξαν εδώ τα λευκά και έφεραν κερδισμένη θέση;

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρα8, Πβ8, Πε5, Αδ1, Αδ8 (5)

Μαύρα: Ρα6, Βγ1, Πα1, Πε1, Ιγ2, Αε3, Στρ. β4 (7)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις

1. Αη4! (απειλεί 2. Αγ8Χ) 1... Ιδ4 για να ελέγχει το «γ8», κλείνει όμως τη γραμμή ενός άλλου μαύρου κομματιού, τη διαγώνιο του Αε3. Ετσι, 2. Πβ6+ ματ. Αν 1... Ια3 (κλείνει η γραμμή του μαύρου Πα1) και 2. Πα5 + ματ! Απλά και με σαφήνεια, όπως λέει και ο Ν. Περγιάλης.

Η λύση του ισχυρού:

1. Αε6! (Ο Ταλ δίνει περισσότερη αξία στην παρεμπόδιση του Ροκέ, παρά του Ιππου στο ε5) 1... ζε5 2. δε5 Αε7 3. Πθζ1! Πζ8 4. Πζ8+ Αζ8 5. Βζ3 Βε7. Τα λευκά εδώ είχαν και τη συνέχεια, 6. Αδ7+ Βδ7 7. Πδ7 Ρδ7 8. Βζ7+ Αε7 9. Βη7, αλλά προτίμησαν το 6. Ββ3! πΒ8; 7. Αδ7+ Βδ7 8. Πδ7 Ρδ7 9. Βζ7+ Αε7 10. ε6+! Ρδ8 11. Βη7 Αε4 12. Βε5 και 1-0.